با آغاز تیرماه «پزشکی‌امروز» ۲۵ساله شد. ۲۵سال قبل نوزادی درمیان بیم‌و‌امید بسیار، پا به عرصه‌ی مطبوعات تخصصی کشور گذاشت که «پزشکی‌امروز» نام‌گرفت. بیم از اینکه سرانجام این کودک نوپا برپای خود خواهد ایستاد؟ در تندباد حوادث روزگار به بلوغ و جوانی بارور خواهد رسید؟
بی‌تردید دراین مسیر پرفراز و نشیب، همت والا و ستــودنی بزرگمـردی از تبـار علم و معرفت، روانـشاد دکتــر «فرخ‌سیف‌بهزاد» با مدد جستن از خالق یکتا و همیاری و پایمردی یاران همیشه همراه ایشان، سبب شد تا این کودک‌نوپا به درجه‌ای از بلوغ و جوانی و بالندگی برسد که شما عزیزان امروز شاهدش هستید.
دراین‌جا درود بی‌پایان می‌فرستم به روان بزرگمرد «پزشکی‌امروز» که بی‌دریغ جان و جوانی دراین راه گذارد و سپاس بی‌پایان به پیشگاه همراهان و همکاران عزیزی تقدیم می‌نمایم که طی این سال‌ها «پزشکی‌امروز» را تنها نگذاشتند ذکر نام همگی آنان دراین مختصر نمی‌گنجد و تنها به‌نام پرافتخار تنی‌چند ازاین گرامیان اشاره می‌شود؛
اساتید نازنین و بزرگواری همچون استاد دکتر عبدالحمیدحسابی، پروفسور محمدحسن کریمی‌نژاد، پروفسور محمود لطفی، پروفسور رضا قادری، فرزانه‌ی عالیقدر دکتر مهدی‌نوری، دکتر کاظم‌معتبر، دکتر اسماعیل‌ذوقی، دکتر رضا‌جمالیان، دکتر ایرج ایرانزاد، دکتر ذوالبخش‌ترکستانی، دکتر احمد رهنمای چیت‌ساز، دکتر خسرو نیستانی، سرکارخانم دکتر ماندانا‌پرتوی، سرکار خانم سپیده زرین‌کفش (ماما) و بسیاری از عزیزان دیگری که نام پراعتبارشان درحال حاضر متأسفانه در خاطرم نیست و با مقالات پربار علمی و اجتماعی به‌روز خویش زینت‌بخش صفحات نشریه دراین سال‌ها بوده‌اند که از همه‌ی آنان سپاسگزارم و امید آن دارم که همچنان به مدد فّره ایزدی، این عزیزان با سلامت دیرپا همراه با عزّتمندی پایدار، صفحات نشریه‌ی خودشان را همچون گذشته تا به آینده به زیور مقالات پرارج خویش بیارایند. اینجانب دست همه‌ی این بزرگواران گرامی را خاضعانه می‌فشارم و با بوسه بر دست‌های یاری بخش همگانشان، با امید به روزهای بهتر برای نشریه‌ی خودشان، باز هم دست یاری به‌سوی همه‌ی این بزرگواران می‌گشایم و امید اجابت از آنان دارم.
غلام همت آنم که زیر چرخ کبود
زهرچه رنگ تعلق پذیرد آزاد است
«حافظ»
ثبت نظر