بهار آمد ای گلرخ زیبا جام می‌بیار
تا به رونق نامه و اردوان، بیاد فرخ بهزاد کنیم نوش
سال‌ها پیش در آسمان رسانه‌های دانش و هنر‌پزشکی، ستاره‌ای آغاز به درخشش‌کرد که هرروز بر فروغ و گستره‌اش با همت گردانندگان، نویسندگان پژوهنده، نغزگفتار و خوش‌نگار افزوده می‌شود و ما بهره‌می‌بریم.
خدای را سپاس که امسال نیز بودم تا در سالگرد هفته‌نامه‌ی گران‌سنگ «پزشکی‌امروز» در تیرماه، بهارانه بنویسم.
«پزشکی‌امروز» نامه‌ای برای امروز و فردا و تریبون آزاد ما می‌باشد که با تلاش ناایستای روانشاد دکتر «فرخ‌سیف‌بهزاد» شکوفا شد و هم‌اینک با پشتکار و کاردانی فرزند برومندش در تابستان بهار می‌آفریند.
درد دلها، راهنمایی‌های دانشی و هنری دراین تریبون‌آزاد چه‌خوب جای‌می‌گیرد و به‌رایگان از‌آن برخوردار می شویم؛ آیا ساده است؟ نه، عشق و کاردانی می‌خواهد! در این تریبون آزاد افزون بر درد دلها از خودی و بیگانه، چه‌خوب می‌آموزیم که هوشیار باشیم؛ دراین روزگاری که بیماران ما بیشتر به‌دنبال «شکایت و چه بسیار تلکه» هستند و شوربختانه در پس پرده، یک همکار شوند (دلیل) آنست:
چون نیک‌نظرکرد پر خویش درآن دید
گفتا زکه نالیم که از ماست که برماست
دوستان و همکاران کاردانی چون جناب دکتر‌حسابی و جناب دکترعموئی هشدار‌می‌دهند.
دراین تریبون‌آزاد درباره‌ی بسیاری از بیماری‌ها، نوشتارهای ارزنده و به‌روز به‌چشم می‌خورد و افزون برآن همکارانی پژوهنده و دانشمند؛آموخته‌ها، پیش‌آمد و پس‌آمدها و تجربه‌ی بسیار ارزشمندشان را بی‌ریا، جلوی دیدگان ما جای‌می‌دهند.
چاپ «پیل‌ولتا و هیداتید سیست» من در«پزشکی‌امروز» شوند (دلیل) نوشتار بسیار ارزشمند جناب دکتر دوگونچی بود. بنده دراین تریبون‌آزاد از آن‌کس که این کنایه را زده بود گله‌کردم که در بخش او هیداتید سیست درست درمان‌نشده بود، هزینه‌ی بسیار و بهبودی هیچ.
چه‌خوب با تازه‌های پزشکی آشنا می‌شویم و به‌کار‌می‌بریم.
این تریبون از مرزها گذشته و همکارانی از کشورهای دور ونزدیک با ارائه‌ی دیدگاه‌های خود، بر رونق این رسانه و بر دانش و آگاهی ما می‌افزایند.
آگاهی فضیلت و نا‌آگاهی بدبختی است. چنان که مولوی گوید:
اقتضای جان چو ای دل آگهی است
هر‌که آگه‌تر بُود جانش قوی‌است
ما پزشکان بیش‌از سایر رشته‌ها نیازمند خواندن، اندیشیدن و رایزنی هستیم. هرگاه خودرا بی‌نیاز بدانیم، از قله به دره سرازیر می‌شویم.
تا به حال شده بیاندیشیم که:
آیا روش بهتری برای تشخیص یا درمان از آنچه که من می‌دانم وجود دارد؟ آیا رایزنی نیاز ندارم؟ آنگاه است که در دسترس‌بودن نوشته‌های به‌روز، ارزش می‌یابند و ارزش مارا بالا می‌برند که بی‌گمان آسایش بیمار و ما فراهم می‌شود. خوبی دانشگاه نیز همین است. استاد دانشگاه باید بخواند، بیاموزد، بداند، بیاندیشد و آموزش‌دهد.
که این مایه‌ی سرفرازی است نه گردن فرازی. چه کارنامه‌ی زیبایی است که هرگاه به گذشته‌ات یا به آن بنگری، شاد و آرام می‌شوی.
روزنامه و هفته‌نامه‌ای که به امید بالا‌بردن آگاهی و دانش ما رسانه می‌شود، در همین راستاست.
سخن کوتاه، آرزومندم که این «پزشکی‌امروز» که دیروز شکوفا شد، امروز و فردا نیز همین‌گونه بدرخشد.
ثبت نظر