موضوع مقالات ساختگی و گزارشات پژوهشی غیرواقع بعضی از استادان که باعث اخراج آنان و پس‌گرفتن تقدیرنامه‌هایشان‌گردید، انعکاس بسیار نامطلوبی در سطح علمی‌کشور و رسانه‌های مجازی به‌وجود آورده و موجب شرمساری بسیاری گردیده‌است.
برای ریشه‌یابی این حرکت ناموزون بهتر‌است نیم‌نگاهی به گذشته داشته‌باشیم.
درگذشته‌های نه‌چندان دور، شرایط ارتقای استادان بیشتر وابسته به فعالیت‌های آنان و ملاک‌کارشان در محیط علمی دانشگاه‌ها بود؛ نظیر نحوه تدریس (توانایی اداره کلاس‌ها) و قدرت سخنرانی‌کردن و در دانشگاه‌های علوم پزشکی، نحوه برقراری ارتباط با بیماران و نیروی کار پزشکان در زمینه درمان‌های مختلف بیماران و...
اما از هنگامی‌که ملاک ارتقا تنها منوط به‌نحوه مقاله‌نویسی در مطبوعات داخلی و خارجی شد، آن نقاط مثبت به وادی فراموشی سپرده‌شد و داوطلبان ارتقایافتن از استادیاری به دانشیاری و از دانشیاری به استادی، بیشتر دنبال مقاله‌نویسی رفتند و عده‌ای به‌خاطر عجله در ارتقا یافتن، سعی‌می‌کردند مقالات بیشتری بنویسند و همین انگیزه موجب گردید که بعضی‌از مسیر حقیقت خارج شده و مقالاتی ساختگی تنظیم‌کنند و گزارشاتی غیرواقعی از اقدامات پژوهشی خود ارائه‌نمایند و سرانجام چنین‌شد که ملاحظه‌می‌گردد!
جالب است بدانیم بسیاری‌از استادانی که قبل‌از ارتقا، ماهی ۱یا۲مقاله می‌نوشتند، بعد‌از ارتقایافتن دیگر سراغ مقاله‌نویسی نرفتند...!!!
ثبت نظر