خواهی که کمال معرفت در‌یابی
از خود بگذر تا به خودت راه دهند
ســال گذشتـه به مناسبـت بیست‌و‌ششمین سالگرد انتـشار هفته‌نامه «پزشکی‌امروز» نوشتم: «دکتر فرخ سیف‌بهزاد» انسان فرهیخته‌ای بود که سعی‌می‌کرد به مدد دانش و فرزانگی و همساز‌کردن ناهمسازها، هر‌سال هفته‌نامه «پزشکی‌امروز» را پربارتر از سال پیش به جامعه‌‌پزشکی عرضه‌‌کند. او که با اخلاص و بهنام آفریننده‌عشق اولین شماره نشریه «پزشکی‌امروز» را در تیرماه ۱۳۷۰ منتشر‌کرد همواره با آزادگی و سرفرازی و عشق، به تحقق آرزوهای بزرگ خود می‌اندیشید و توانست با خویشکاری و برخورداری از رحمت الهی تا آخرین روزهای حیات پربرکت خود به آموختن ادامه‌دهد.
آقای مهندس اردوان سیف‌بهزاد، فرزند برومند دکتر بهزاد که اینک صاحب‌امتیاز و مدیر‌اجرایی نشریه «پزشکی‌امروز» است و به‌درستی راه پدر را ادامه‌می‌دهد، از چند‌ماه پیش با ایجاد تغییراتی در شکل و سبک هفته‌نامه «پزشکی‌امروز»،بالابردن غنای علمی نشریه را هدف خود قرار‌داده است. او در یکی‌از شماره‌های همین نشریه نوشته‌است:
«بهنام آن پدری که با عشق زندگی‌کردن را به‌من آموخت، بهنام آن پدری که ایمان و اراده خود را درهم‌آمیخت و بی‌ادعا، خویشتن خویش را وقف هدف پاک خود کرد...».
فکر‌کردم اگر مهندس اردوان سیف‌بهزاد «با عشق زندگی‌کردن» را از پدر آموخته است که با شناختی که از نام‌برده دارم می‌دانم آموخته است، پس باور دارد که باید به حقیقت عشق بورزد و می‌داند که این عشق متعهد است و قابل‌اعتماد. در‌این‌صورت، او با این شناخت، هدف مقدسی را در‌نظر‌دارد و خویشکاری و عمل‌کردن را عامل رسیدن به این هدف می‌داند. بنابراین ما (نویسندگان، کارکنان اداری و خوانندگان) وظیفه‌داریم اورا در‌این راه پرفراز و نشیب بیشتر یاری دهیم تا با پر‌بارتر‌کردن هفته‌نامه «پزشکی‌امروز»، بتواند با عشق زندگی‌کردن و دانش آموختن را به دانشجویان عزیز یادآوری نماید و با انتشار نشریه‌ای پر‌بار سبب اعتلای دانش پزشکی شود.
من برای پیدا‌کردن جمله‌ای از شادروان دکتر بهزاد که بتواند امید و اعتماد فرزند هنرمندش را افزایش‌دهد سالنامه‌های سال‌های پیش خود را ورق‌زدم. من از زمان خدمت سربازی عادت‌‌کرده‌ام که خلاصه‌ای از وقایع روزانه را در صفحات سالنامه بنویسم. در صفحه‌ای از سالنامه سال۱۳۸۱ به گفتکویی با دکتر بهزاد برخوردم که خوشبختانه با حال و هوای سالگرد نشریه، همخوانی داشت. در‌آن روز شادروان دکتر بهزاد مقاله‌ای را که درباره آیورودا (درس زندگی) نوشته بودند، در‌دست داشتند.
آیورودا(Ayurveda) واژه‌ای سانسکریت است که معنای علم زندگی، از آن مستفاد می‌شود. آیورودا یک سیستم طبی هندی است که به‌عنوان یکی‌از کهن‌ترین سیستم پزشکی جهان، حدود ۵۰۰۰ سال سابقه دارد. هدف این سیستم پزشکی از طبابت و تعلیم، قرب‌الهی و نزدیک‌شدن به خدا می‌باشد. طب آیورودا سیستمی است که اینک نیز زیر عنوان پزشکی جایگزین (Alternative medicine) برای باز‌گردانیدن تعادل‌طبیعی جسم و ذهن کاربرد دارد. در‌این سیستم پزشکی معتقدند بیماری نتیجه عدم‌تعادل و توازن است و می‌توان با رژیم‌غذایی، گیاهان دارویی، یوگا، مدیتیشن و مراقبه و تغییر شیوه‌زندگی تعادل از‌دست‌رفته را به فرد باز‌گردانید. شیوه‌های آیورودایی در دانشگاه‌های هندوستان به‌عنوان یک رشته‌پزشکی تدریس‌می‌شود و میلیون‌ها تن از بیماران، از‌آن بهره‌می‌گیرند.
چند دقیقه‌ای درباره این موضوع و به‌ویژه در زمینه انرژی وسرشت انسان (دوشاDosha) صحبت‌کردیم. ایشان در مقاله خود نوشته بودند آیورودا 3دوشا دارد که بهنام واتا (ترکیب ۲عنصر باد و فضا)، پیتا (۲عنصر آتش‌و‌آب) و کافا (ترکیب ۲عنصر خاک‌وآب) شناخته شده‌است و سلامتی انسان نتیجه تعادل کامل بین این ۳ انرژی اساسی بدن می‌باشد. باید یادآور شوم که دکتر بهزاد برای طب مقدس اهمیت زیادی قائل بودند. می‌گفتند طب کل‌گرا کمک‌می‌کند تا پزشک بیمار خود را از جنبه‌های فیزیولوژیک و نیز جنبه‌های روحی، روانی، عاطفی و اجتماعی بررسی‌کند و سلامتی و تعادل از‌دست‌رفته را به او باز‌گرداند. در ادامه گفتگو، من به پیشینه طب‌سنتی در چین‌و نقش نیروی حیاتی و انرژی چی(Chi–qi) اشاره‌کردم. استاد گفتند چقدر خوب بود که شما درباره پزشکی سنتی چین و فلسفه یین‌و‌یانگ مقاله‌ای می‌نوشتید. گفتم می‌نویسم، اما متأسفانه تا‌کنون این فرصت به‌دست نیامد. امیدوارم با این تداعی در اولین فرصت به خواسته دکتر بهزاد عمل‌کنم. هنگام خداحافظی و دست‌دادن به ایشان گفتم: خوشحالم که با عشق‌می‌نویسید و می‌آموزید. با لبخندی گفتند باید با عشق خدمت کنیم تا جوانان باور‌کنند که طبیبیم! و این دو بیت از غزل مولوی را خواندند:
طبیبان الهیم ز‌کس مزد نخواهیم
که ما پاک روانیم نه طماع و پلیدیم
سر غصه بکوبیم غم از خانه بروبیم
همه شاهد و خوبیم همه چون مه عیدیم
گمان‌می‌کنم آقای «مهندس اردوان سیف‌بهزاد»، هنرمندی است که با فرا‌گرفتن درس با عشق زندگی‌کردن از پدر می‌تواند با شوق و علاقه و آگاهی در راه او گام بر‌دارد و با ادامه راه و هدف و اندیشه آن شادروان به موفقیت‌های بزرگی نائل شود.
برای دوست دانشمندم جناب آقای دکتر خاجی، مدیر‌مسئول نشریه که همین راه را هدایت‌می‌کنند و من خود را مدیون اخلاق عرفانی ایشان می‌دانم و نیز برای همه همکاران محترم در هفته‌نامه «پزشکی‌امروز» آرزوی سلامتی و موفقیت دارم. امیدوارم بتوانیم درسال جدید:
گیریم دامن گل و همراه گل شویم
رقصان همی‌رویم به اصل و نهال گل
ثبت نظر