گرطبیبانه بیایی بسر بالینم به دو دنیا ندهم لذت بیماری را
شادروان پروفسور یحیی عدل، پیش‌از جنگ‌جهانی دوم در ایران فعالیت پزشکی را آغاز نمود.
آرام و استوار در سلک پیشکسوتان معدود جراحی، بخش‌های جراحی را در بیمارستان‌های دانشکده پزشکی‌تهران تقویت نمود و بیمارستان ابن‌سینا را به‌عنوان یک مرکز سرافراز اورژانس‌های جراحی متجلی ساخت.
سکوت باوقار، ادب ذاتی، تلاش بی‌وقفه و حمایت بی‌دریغ و شبانه روزی از شاگردان خود چه در تهران و چه در اقصی نقاط مملکت، به محوریت دانشگاه تهران، دانشگاه‌های خارج را به تحسین واداشت.
نوآوری در روش‌های جراحی، به‌ویژه حمایت از عوارض‌دیدگان اعمال‌جراحی به جراحان بها بخشید.
در یک ضرب‌المثل: جراحی یک روش و مهارت و مابقی درمان عوارض می‌باشد (The surgery is a technic, the test is the treatment of complications) که جراحی را استوار‌می‌سازد.
بالاخره استاد به سرحد کمال در زندگی و وصال معبود رسید.
سخــــن در تنـــــدرستی تند اســـــت
که در سستی همه تدبیر سست است
طبـیـب ار خـود مگـیـرد نبض بیمار
به بیــــماری دیگر کــــس دهـــد دست
متاسفانه از ده‌ها قرن پیش، سیاستمداران و سلاطین برای بهادادن به مجالس و حکومت خود، از حکما و بخصوص پزشکان استفاده حضوری و عقیدتی می‌کردند که معدودی از آنان نیز در راه این اخلاص جان باختند.
در قرن گذشته نیز همین معضل گریبانگیر اساتید شد؛ درحالی‌که این دربار بود که به اساتید و خوشنامان جامعه احتیاج داشت، ولی موجب مزاحمت برای آنان می‌شد که در این زمینه نیز اینجانب نیم قرن بررسی و تحقیق نمودم تا به جمله پرمایه حضرت محمد(ص) برخورد کردم که:
العلم و المال یستروران العیب
والفقر و الجهل یکشوفان العیب
«علم و مال عیب را می‌پوشاند و جهل و فقر عیب را برملا می‌کند».
برای حسن ختام به‌ابیاتی که در چهلمین روز رحلت استاد در مسجد دانشگاه تهران و به راهنمایی استاد دکتر حسابی قرائت شد، اشاره‌می‌نمایم:
در کمــال زندگی در جـمع هـمکاران خوش است
نونـهالان نــامــداران،نیـک یـاران را خــوش است
بــعد قـــرنــی زیـــــستــن، آمــوختـــن، نـــوآوری
در وداع آخــریـن لبیـک یــــزدان را خــــــوش است
آنــچه بــودش در تـــوان در سـفــره اخـلاص خلـق
روز و شــب انــدر رضـای خالـق یزدان خوش است
در پــی درمـــان همنـــــوعـــان و احیـــای حیــات
صـدهزاران اندوه و غم، نوش‌جانان را خوش است
راهـیان، راهـــی اســت پرسوز و کداز و معـضلت
خــارها گر مــی‌خلد عـــزت به یـاران را خوش است
جــــــای داد و نــــام داد و عــزت افـــرون و حیات
درس امیــد و صلابت عشق یـــزدان را خوش است
*****
دشـمـنان را یــار کـرد و دوسـتـان بر سـر نهــاد
در تنـــور معـــــرفت پیــــونــد یــــــاران داد و رفـــت
او ستــــونی بــــــود در دنیــــا و فرهنگ جهـــــان
جانــــفشانی یـــاد داد و جـــاودانــی گشت و رفت
هــــرچه در دنیــــا شگفـــت آمــــد به بــــازار عمل
با درایــــت جذب کـرد و هـدیـــه مــــی‌آورد و رفــــت
در سـخـن انـدک، تفـکر در عمـل، اخـلاص و خلــق
بــــر دو ثــلـث قــــرن بنیــــان کهــن تابیــــد و رفت
و درپایان به حسن‌ختام حافظ گرانمایه می‌رسیم:
هــــوای مســکــن مـــالـــوف و عـــهد یـــــار قــدیــــم
زرهـــــروان سفــــــر کــــــرده عـــــذر خواهــــت بــس
فـــــلک بــــه مــــردم نـــــادان دهـــــد زمــــام مـــــــراد
تــو اهــــل دانش و فضـــــلی، همـــین گنـــاهت بـــس
ثبت نظر