وریدهای واریکوزه از نشانه‌های احتمال وجود بیماری‌های خطرناک عروقی از‌قبیل ترومبوز وریدعمقی(DVT) و آمبولی‌ریه(PE) و بیماری شریان‌های محیطی(PAD) می‌توانند باشند. هرکدام از اختلالات فوق می‌توانند سبب ناتوانی‌های جدی در زندگی و کار افراد مبتلاگردند. جهت مشخص‌شدن میزان احتمال همراهی وریدهای واریکوزه (واریس) با هریک از اختلالات فوق، محققان یک تحقیق گسترده را به‌صورت مورد و شاهد در کشور تایوان به اجرا درآوردند.
درتحقیقاتی‌که درکشور تایوان صورت‌گرفت، تعداد ۲۱۲۹۸۴بیمار مبتلابه واریس را (بامتوسط سن ۵۴/۵سال) با همین تعداد افراد سالم (بامتوسط سن ۵۴/۳سال) و بدون بیماری‌های عروقی از قبیل واریس و ترومبوزهای وریدهای‌عمقی و آمبولی‌ریوی مورد مقایسه قراردادند. این تحقیق حدود ۷/۵سال به‌طول‌انجامید.
نتیجة تحقیق نشان‌داد که در‌گروه مبتلا به واریس احتمال وجود ترومبوز وریدی‌عمقی به‌میزان ۶/۵۵ درهر هزار انسان است. درحالی‌که در‌گروه سالم (کنترل) این تعداد به ۱/۲۳ تَن می‌رسد.
این امر حاکی‌از این است که احتمال بروز ترومبوز وریدعمقی در افرادی‌که واریس دارند پنج برابر نسبت به‌افرادی‌که واریس ندارند بیشتر است. همچنین نتیجة این تحقیق نشان‌داده که میزان بروز بیماری کشندة آمبولی ریه در‌افرادی‌که دارای وریدهای‌واریکوزه (واریس) هستند، از لحاظ عددی به‌میزان۰/۴۸درهر هزارتَن است. درحالی‌که بروز این اختلال در افراد سالم به ۰/۲۲ درهر هزارتَن می‌رسد. به‌معنای‌دیگر احتمال بروز آمبولی‌ریه در افراد مبتلابه واریس دوبرابر می‌باشد.
در ارتباط با بیماری شریان‌محیطی میزان بروز این بیماری در افراد مبتلابه واریس به عدد ۱۰/۷۳ درمقابل عدد ۶/۲۲ در افراد سالم می‌رسد که حاکی‌از افزایش نزدیک به دوبرابری درافراد مبتلا به واریس است. طبق نتایج مندرج در این تحقیق توصیه‌می‌شود که همکاران محترم پزشک نسبت‌های فوق را درنظرداشته و افراد مبتلابه واریس دراندازه‌های گوناگون را حتما از لحاظ احتمال ابتلا به سه بیماری ترومبوز وریدعمقی، آمبولی ریه و بیماری شریان‌محیطی مورد ارزیابی‌های تخصصی قراردهند.
ثبت نظر