تعویض دریچه‌ی ترانس‌کاتتر همچنان برای بقای بیماران غیر‌قابل‌جراحی مفید است و به‌نظر می‌رسد قابل‌مقایسه با عمل‌جراحی در بیماران درمعرض خطر بالا باشد.
تعویض ترانس‌کاتتر دریچه‌ی آئورت (TAVR) به‌عنوان یک درمان جانشین برای بیماران مبتلا به تنگی‌آئورت شدید که جراحی برای آنها خطر بسیار بالا یا منع انجام دارد، در‌نظر‌گرفته می‌شود که بخشی‌از آن دلیل یافته‌های آزمایش گروه PARTNER می‌باشد. (بیماران غیر‌قابل‌جراحی، بیماران در خطر بالا، نتایج دو تجزیه و تحلیل که توسط یک کارخانه حمایت مالی و توسط گروهPARTNER انجام شد، دیدگاه های دراز مدتی برای الگوی بقای چنین بیمارانی ارائه می‌دهد.
کاپدیا و همکارانش بر روی 358مورد بیمار مبتلا به تنگی شدید آئورت (متوسط سن83سال؛ متوسط برآورد خطر مرگ‌و‌میر30 روز پس‌از عمل که توسط انجمن جراحان قفسه‌ی‌سینه (STS) به دلایل آناتومیکی غیر‌قابل‌جراحی در‌نظر گرفته‌شده بودند، تمرکز کردند. افراد به‌صورت تصادفی در‌گروه TAVR یا گروه درمان غیرجراحی استاندارد قرار‌گرفتند. مرگ‌و‌میر در طی 5 سال به‌این قرار بود: ۷۱/۸٪ در‌گروه TAVR و ۹۳/۶٪ در‌گروه درمان غیرجراحی استاندارد. وضعیت شش نفر از گروه درمان استاندارد پیگیری شده بود. پنج نفر از این شش نفر خارج از مطالعه AVR دریافت کرده بودند. 49نفر بازمانده در‌گروه TAVR دارای نشانه‌های بالینی متوسط (علائم تشریح‌شده کلاس I و یا II توسط انجمن قلب نیویورک) بودند. وضعیت دریچه‌ی مصنوعی در گروه TAVR بدتر نشده بود.
مک و همکارانش 699 بیمار مبتلا به تنگی شدید آئورت (متوسط سن84سال) را که درمعرض خطر بالا اما نه غیر‌قابل‌جراحی بودند، پیگیری کردند. افراد به‌صورت تصادفی در گروه TAVR یا AVR جراحی (SAVR) قرار‌گرفتند. در‌طی 5سال مرگ‌و‌میر در دو‌گروه TAVR با ۶۷/۸٪ و گروه SAVR (گروه جراحی) با ۶۲/۴٪ از لحاظ آماری مشابه بود. نیاز به تکرار تعویض دریچه گزارش نشد. 30روز پس‌از عمل نارسایی آئورت متوسط تا شدید در 14٪ از افراد گروه TAVR و 1٪ از افراد گروه SAVR رخ داد (P<0.0001) و به‌عنوان عامل خطر برای مرگ شناسایی شد.
15.Lanset 2015 Mar
ثبت نظر