مقدمه و هدف: نشانگان ولفرام یک بیماری ژنتیکی نادر با الگوی معمول مغلوب اتوزومی است که نمایانگر درصد قابل‌توجهی از دیابت در کشورهای با نرخ بالای ازدواج خویشاوندی می‌باشد. تاکنون دولوکوس به نام‌هایWFS1 و WFS2 برای آن شناخته شده‌است. ژن اصلی درگیرWFS1 می‌باشد که تاکنون بیش‌از 200 جهش در آن گزارش شده‌است. هتروژنی بالینی و ژنتیکی در‌این نشانگان استدلال می‌شود.
هدف از این مطالعه شناسایی آسیب‌شناسی مولکولی در26 خانواده مبتلا به نشانگان ولفرام از نقاط مختلف کشور به منظور یافتن اساس ژنتیکی مربوطه و فراوانی لوکوس‌ها، برقراری ارتباط بین ژنوتیپ ـ فنوتیپ و شناسایی لوکوس‌های احتمالاً جدید بود.
روش تحقیق: آنالیز پیوستگی برای 5 مارکر STR و نقشه‌برداری هموزیگوسیتی برای غربالگری2 لوکوس شناخته شده انجام گردید. Slink و امتیاز LOD محاسبه شد. توالی‌یابی در‌مورد دولوکوس نامبرده از جمله تمام اگزون‌ها و مرزهای اگزون اینترون‌ها و پروموتر انجام شد. جهش‌ها با نرم افزارهای گوناگون نظیر SIFT, POLYPHEN, CONSURF بررسی شدند.
یافته‌ها: در بیشتر خانواده‌ها آنالیز پیوستگی نشان‌دهنده پیوستگی به لوکوسWFS1 بود. بررسی جهش‌های ژن‌های مربوطه چندین جهش جدید (6 جهش) و شناخته‌شده را مشخص نمود. جهش‌ها در دو‌گروه بد معنی و غیرفعالکننده طبقه‌بندی شد، میانگین سن شروع در مورد آتروفی عصب چشم و دیابت شیرین در افراد با جهش‌های غیرفعالکننده، پایین‌تر بود. درموردجهش‌های WFS2 نیاز به بررسی در مقیاس وسیع‌تر است و به‌نظر می‌رسد در جمعیت ایرانی شیوع چندانی نداشته باشد.
نتیجه‌گیری: این مطالعه بزرگ‌ترین سری ولفرام مطالعه شده در ایران است و می‌تواند نقش مهمی در امر تشخیص این بیماران داشته باشد. ارزیابی خانواده‌ها برای بررسی با آزمایش تعیین توالی اگزوم و توالی نسل بعدی به منظور شناخت ژن‌های جدید در‌جریان است.
ثبت نظر