پلی‌مورفیسم ژنتیک در نوروپاتی دیابتی

اهداف: براساس بررسی‌های انجام گرفته، این ارزیابی به‌عنوان اولین گزارش درباره‌ی توزیع واریانت‌های ژنتیکی GST  و ارتباط آن با خطر نوروپاتی دیابتی در جمعیت ایران است. بنابراین هدف این بررسی، تعیین این مسأله می‌باشد که آیا تنوع توالی در ژن گلوتاتیون S- ترانسفراز (GSTM1 و GSTT1) با بروز نوروپاتی دیابتی در بیماران ایرانی دارای دیابت ملیـتوس نـوع T2DM) II) همراه است یا خیر؟

مواد و روش‌ها: جمعیتی متشکل از 605 نفر در این مطالعه مورد- شاهد مورد بررسی قرارگرفتند. این گروه شامل 201بیمار با علائم نوروپاتی دیابتی و 203‌بیمار بدون هیچ‌گونه علامت مهمی از نوروپاتی دیابتی و 201نفر به‌عنوان داوطلبان سالم بدون هیچ نشانه‌ی بالینی از دیابت ملیتوس نوعII و هر بیماری دیگری بودند. ژن های GSTM1 و GSTT1 توسط روش Multiplex-PCR در 404 فرد بیمار و 201 فرد کنترل مورد بررسی قرارگرفتند.

یافته‌ها: افزایش نسبت شانس (OD) نشان می‌دهد که ژنوتیپ null-GTM1 رخداد نسبتاً بالاتری در بیماران دیابت ملیتوس نوعII  نسبت به افراد سالم می‌باشد (OR=1.43, 95% CI=1.01–2.04; P=0.03) در‌حالی‌که فراوانی ژنوتیپ GSTT1 تفاوت مهمی را در‌میان دو‌گروه نشان نمی‌دهد (OR=1.41; 95% CI=0.92-2.18; P=0.09). اگرچه آنالیز رگرسیون در بیماران دیابت ملیتوس نوعII نشان‌داد که ژنوتیپ‌هایGSTM1 وGSTT1 با بروز نوروپاتی در‌این بیماران همراهی نشان نمی‌دهند.

نتیجه‌گیری: یافته‌های ما پیشنهاد می‌کنند که ژنوتیپ‌های GSTM1 و GSTT1 احتمالاً در پاتوژنز  نوروپاتی در بیماران دیابت ملیتوس نوعII در جمعیت جنوب ایران نقش ندارد. اگرچه، انجام بررسی‌های بیشتر برای تأیید این نتایج در جمعیت‌های بزرگتر دیگر نیز مورد نیاز می‌باشد.