مقایسه طب‌سوزنی و طب‌غربی

نه‌تنها آمریکا بلکه بیشتر کشورهای اروپایی و بسیاری‌از کشورهای جهان نیز به این طب روی‌آورده‌اند. برای درک‌بهتر و مقایسه طب‌غربی با طب‌سوزنی می‌توان این‌گونه بیان داشت که:

۱ـ غربی‌ها کوشش‌ می‌کنند تا هر‌موضوعی را درحد‌امکان تجربه و روی آن تحقیق‌ نموده و یافته‌ها را بر کل تعمیم‌ دهند (Analytical Method)، ولی در طب‌چینی برعکس عمل‌می‌شود؛ آنها الگویی از تصویر کلی بیماری‌یافته و روش‌های درمانی را قسمت‌به‌قسمت و به‌طورکامل اعمال‌ می‌کنند (Synthetic Method).

۲ـ در طب‌غربی علت‌و‌معلول مطرح است. در طب‌چینی ارتباط آن‌دو با‌هم و تبدیل آنها به یکدیگر موردنظر است. این دو نه‌تنها ضد‌هم نیستند بلکه مکمل یکدیگرند.

۳ـ در طب‌غربی تمرکز روی عضو‌بیمار است و آناتومی آن عضو مطرح‌می‌شود، درحالی‌که در طب‌چینی مرزهای آناتومیک مطرح نبوده و کل بدن موردنظر است.

۴ـ در طب‌غربی سیستم‌های بدن به‌طور‌ جداگانه بررسی‌  می‌شود. در طب‌چینی تمام دستگاه‌ها به یکدیگر مرتبط بوده و عضو بیمار که ایجاد مشکل‌ نموده ممکن‌است سالم بوده و مشکل در مناطق دیگر بدن باشد.

۵ـ در طب‌غربی جسم و روان جداگانه بررسی می‌شود، ولی در طب‌چینی جسم و روح درهم آمیخته و یکجا مورد بررسی قرار می‌گیرند. روش به‌ کارگرفته‌ شده در طب‌غربی کمتر ممکن‌است موجب درمان گردد و برای مثال یک بیمار دیابتی تا آخر عمر دارو مصرف‌ می‌کند، یا یک هیپرتانسیون تا آخر عمر دارو مصرف نموده و فقط میزان آنها کم و زیاد می‌شود. در طب‌سوزنی درمان مطرح است. یک بیمارمیگرنی پس‌از‌درمان با طب‌سوزنی به‌طور‌قطعی بهبودی مادام‌العمر پیدا‌می‌کند (البته درطب‌ هیچ موضوعی صددرصد نیست).

۷ـ طب‌غربی معمولاً بر پاراکلینیک تـمرکز دارد؛ CT‌ اسکن، MRI، تست‌های‌‌گوناگون خونی، سونوگرافی و غیره، درحالی‌که در طب‌سوزنی ممکن‌است پاراکلینیک در درجات بعدی قرار‌داشته باشد.

۸ـ معیار سلامتی در طب‌غربی برمبنای طبیعی‌بودن تست‌ها و رادیوگرافی‌ها، MRI و غیره است، درحالی‌که در طب‌سوزنی متعادل بودن فعالیت‌های فیزیولوژیک و تعادل‌روانی مطرح می‌باشد.