درمان با گیاهان، قدمتی به درازای تاریخ انسان دارد. مدتها پیش از آنکه از مواد شیمیایی به عنوان دارو استفاده شود، انسان اندیشمند در درمان آلام روحی و جسمی خود از مواد طبیعی استفاده میکرده است. گیاهان در زمینهی درمان بیماری همیشه در دسترس بودهاند و تا اوایل قرن پانزدهم رسما در درمان بیماری از آنها استفاده میشده است. اما با پدید آمدن تراستها و کارتلهای داروسازی، انسان به یک باره به این نماد خدایی پشت کرد.
به هر حال، انسان اندیشمند از اواسط قرن گذشته با تفکر در بلایایی که بر سر خود نازل کرد به این فکر افتاد تا دوباره به دامان طبیعت پناه برد و از موهبتهای الهی بهره برگیرد و با این اندیشه بود که از تکنولوژی در شناخت گیاهان و آثار آنها استفاده نمود و به آنجا رسید که در علم پزشکی، رشتهی طب سنتی زنده شد و دوباره علومی مانند فارماکوگنوزی pharmacognosy، فیتوتراپی phytotherapy، ناتوروپاتی naturopathy، هومیوپاتی homeopathyو مدیکال هربالیسم medical herbalism دوباره نضج گرفت و از طبله عطاران به درآمد و روی میز پزشکان و داروسازان جا گرفت.
با پیشرفتهایی که در این زمینه حاصل شده است و بررسیهای متعدد به شیوهی قابل قبول علمی، مسایلی در زمینهی درمان با گیاهان به اثبات رسیده است که دانستن آنها بر هر پزشک واجب است. به این جهت لازم دیده شد طی سلسله مقالاتی مستند «گیاهان برتر جهان» با دید علمی مورد بررسی قرار گرفته و برای نخستین بار در نشریهی «پزشکی امروز» انتشار یابد. باشد که این برگ سبز مقبول دل اهل طب قرار گیرد.
دکتر فرخ سیف بهزاد
آدهاتودا طبقهبندی علمی |
|
سلسله طبقهبندی نشده طبقهبندی نشده طبقهبندی نشده رده تیره جنس گونه و نام علمی |
گیاهی نهان دانگان دولپهای واقعی Eudicots آستریدها Asterids لامیالها Lamiales آکانتاسه Acanthaceae ژوستیسیا Justicia Justicia adhatoda |
نام لاتین: Justicia adhatoda L
نامهای مترادف:
Adhatoda zeylanica Medicus Adhatoda vasic(k)a Nees
Echolium adhatoda(L)Kuntze Adulsa bakas
Adenanthera vasic(k)a
فرانسه: Carmantine
Noyau de ceylan
انگلیسی: Malabar nut
هندی: آدالسا(ada(u)lsa). آدوسا (adosa) و باشینگbashing (١،٢و٣)
تیرهی آکانتاسه از گیاهان مناطق گرم و استوایی کرهی زمین بهشمار میآید. این تیره شامل حدود ٠٠٥٢ نوع گیاه است که در متجاوز از ٠٥٢ جنس جای دارند. معدودی از این گیاهان در مناطق معتدل یافت میشوند. گیاهان این تیره به صورتهای مختلف علفی، با بوتههای چوبی و گاهی بالاروندهاند. این گیاهان دارای برگهای ساده بوده که به صورت متقابل قرار دارند، گلها نر، ماده و پنج قسمتی (به ندرت٤ قسمتی) و مجتمع و دارای گلآذین خوشه ای یا سنبله میباشند.
کاسه گل دارای ٢ لب و جام گل دارای لوله ای است که کم و بیش به ٢لب منتهی میشود. پرچمها غالبا ٤تایی (٢عدد بزرگ و ٢عدد کوچک) و میوهای به صورت پوشینه یا به اشکال دیگر دارند. دانههای درون میوه پس از رسیدن معمولا با شدت به بیرون پرتاب میشوند و همین امر موجبات انتشار گیاهان این تیره را فراهم میآورد. جنسهای مهم این تیره عبارتند از:
ـ بارلریا Barleria (٠٥١گونه)
ـ آکانتوس Acanthus (٠٢گونه)
ـ ژوستی سیا (٠٥٢گونه) (۴)
آدهاتودا یا آدالسا، یکی از گیاهان دارویی همیشه سبز و بومی آسیا است. این گیاه به صورت خودرو و به فراوانی در سراسر نپال، سیلان، مالایا و کوهپایه های هیمالیا در منطقهی پوتهوهار pothohar در پاکستان و به ویژه در منطقهی پهاروالا pharwala میروید و در پاکستان، بهعنوان گل نماد ایالت پنجاب شناخته میشود.
آدالسا یا آدهاتودا شامل برگهای تازه یا خشک شده گیاه است که در هند به صورت بوته میروید(١). بوتهها نسبتا مرتفع و پرپشت بوده وگاه به ارتفاع ١ تا ٥/٢متر میرسند. شاخهها به حالت قائم یا با زاویهی کم از محور ساقه بیرون میآیند و پوستی به رنگ مایل به زرد آنها را میپوشاند(٥). برگها از٠١تا٢١ سانتی متر طول و حدود ٤ سانتیمتر عرض داشته و دارای نوک باریک و کنارهی موجدار هستند، متقابل، کامل، زبانهای و بادمبرگ کوتاه بوده و از ته و نوک به تدریج باریک میشوند. وقتی برگها خشک هستند رنگ سبز مایل به قهوهای تیره دارند، دارای بوی مشخص و طعمی تلخ میباشند. برگ گیاه دارای خاصه های بافت شناسیک کاملا مشخصی است که به آسانی در قطعات سفید شده بزرگ در کلرال هیدرات قابل مشاهده است. منافذ برگ به شکل بیضی کشیده بوده و از دو ردیف یاختههای هلالی شکل محاط شدهاند و محور طولی آن با اوستیول زاویهی قائمه ایجاد میکند. اپیدرم برگ دارای پرزهای زگیل مانند ساده١تا ٣ یاختهای و پرزهای کوچک غدهای با غدهی ترشح کنندهی چهار یاختهای است. سیستولیتهایی در زیر اپیدرم (بشره) سطح زیرین برگ دیده میشود. در نمونههای مختلف، تعداد پرزها و سیستولیتها متفاوت است(١). دمبرگ کوتاهی پهنک برگ را به ساقه متصل می کند. دم گل ها در کناره ی برگها جای دارند و گلها به رنگ قرمز مسی به صورت مجتمع در قسمت انتهایی دم گل جای دارند. میوهی گیاه به طول ٥/١ و عرض ٦/٠ سانتیمتر و دارای دانههای مدور و نسبتا دراز و پوشیده از برجستگیهای کوچک میباشد(٥).
بخش مورد استفاده: ریشه، برگ، گل (٢و٥)، میوه(٥)، تنه(٣) و گاهی کلیه اندامهای گیاهی (٥) است.
آثار
خلطآور، مدر، آنتیاسپاسمودیک (مجرای تنفس) و اصلاح کننده، ضدآسم، بازکنندهی نای، اکسیتوسیک (موثر بر رحم).
در طب آیورودا این گیاه را از نظر انرژی دوشایی (مزاج)، تلخ و گرم یا خشک میدانند که سبب افزایش واتا و کاهش پیتا و کافا میگردد. از نظر بافتی، بر پلاسما و خون موثر است و بر دستگاه تنفس، گردش خون، اعصاب و دفع تاثیر میکند(٣).
ترکیب شیمیایی
در ترکیب شیمیایی این گیاه اسانس به میزان ٨٠/٠ در صدوآلکالوئید حدود ١٪ وجود دارد. از میان آلکالوئیدها، مهم تر از همه وازیسین vasicine است که ٥٧ تا ٠٩٪ آن را تشکیل میدهد و تصور می رود جزء اصلی فعال گیاه است(٦). این الکالوئید کینازولینی quinazoline است. میزان محصول آلکالوئید به دست آمده از برگ خشک در هند از ١٤٥/٠ تا ٥٠١/١درصد متفاوت است. وازیــــســـین بـــا الـ وازیـسـینون L-vasicinone، دزوکسی وازیسین deoxyvasicine و مایونتون maiontone و آلکالوئیدهای بیاهمیت دیگر و نیز وازیکول vasicol،ادهاتودینین adhatodinine و وازیسینول vasicinol هم وجود دارد.
تاریخچه
از این گیاه به صورت سنتی در طب آیوروداunani به ویژه در بیماریهای مجرای تنفس استفاده به عمل میآید. درهند به عنوان آنتیاسپاسمودیک برای آسم و تب متناوب استفاده میشده است و نیز در موارد برنشیت مزمن به عنوان خلط آور و ضدسل مصرف میشده است(٧). به علت خاصیت آنتیهیستامینیک و خلطآور در آسم سودمند است.
بررسیهای داروشناسیک
فعالیتهای داروشناسیک وازیسین و وازیسینون به خوبی شناخته شدهاست. اشکال راست گرد و چپ گرد وازیسین و وازیسینون نسبت به اشکال راسمیک racemic آنها فعالترند. نتایج تحقیقات اخیر فعالیت بازکنندهی نای وازیسین (در مقایسه باتئوفیلین) را در آزمایشگاه و در موجود زنده ثابت کرده است. همچنین ثابت شده است وازیسینون در آزمایشگاه دارای فعالیت بازکنندهینای (برنکودیلاتاتور) است ولی در موجود زنده، فعالیت منقبضکننده برش دارد. شاید این امر به علت تبدیل زیستی در موجود زنده باشد. ترکیب این دوآلکالوئید به نسبت ١ به١ در موجود زنده و آزمایشگاه سبب ایجاد فعالیت شدید برنکودیلاتاتور میشود. در وازیسین فعالیت قوی محرک تنفسی، فعالیت متوسط کاهندهی فشار خون و آثار کاهندهی قلب به اثبات رسیده ولی وازیسینون فاقد این آثار بوده است. هنگامی که آمیزهای از وازیسین و وازیسینون به کار گرفته میشود، اثر کاهندهی قلب وازیسین به طور قابل توجه کاهش مییابد. دو شکل ایزومری وازیسینون برقلب جدا شده(آزمایشگاه) تاثیری نداشتهاست ولی احتمالا شکل چپ گرد آن محرک ضعیف قلب است. نتایج کارآزمایی بالینی دوشکل ایزومری وازیسینون ضمن درمان آسم برنشی، به بروز عوارض جانبی منتهی نشده است. این دارو دارای فعالیت مسقط (سقط کننده) است و ازینرو نباید در زنان باردار مورد استفاده قرار گیرد.
موارد مصرف
١ـ آیورودا: آسم، برنشیت، سرفه، گرفتگی صدا، تشنگی، استفراغ، دیسانتری، شکم روش، لاغری، سل، تب روماتیسمی، ورم، خونروی، بیماریهای ادراری از جمله دیابت، نورالژی، بیماریهای پوست، تب همراه سرفه، صرع، هیستری، جنون، دافع مگس، پشه، کنه و سایر حشرات، نابسامانیهای کافا و انفلوانزا.
٢ـ طب فربود: آسم، آسم برنشی، نابسامانیهای برنش، برنشیت، برنشیت حاد و مزمن ، نزله، بیماریهای تنفس، التهاب لثه، خونروی بعد از زایمان، کمک به جمع شدن رحم.
از قسمتهای مختلف گیاه به عنوان تصفیهکنندهی خون، رفع عوارض برنشیت، آسم، استفراغ و... استفاده میشود.
ریشهی گیاه خاصیت مدر دارد، از برگ به عنوان قاعدهآور استفاده میگردد.
برای ریشه، برگ و مخصوصا گلهای گیاه، اثر ضدتشنج قائلاند.
گرد ریشه آدهاتودا برای رفع تب مالاریا به کار میرود و به علاوه از آن به عنوان خلطآور و ضدتشنج استفاده میشود.
در سیلان از گیاه کامل برای درمان زیادی خون قاعدگی استفاده به عمل میآید.
کلیه قسمتهای گیاه و مخصوصاً برگ آن دارای اثر ضدعفونیکننده و دفع انگلهای روده دارد.
موارد عدم استفاده
از این گیاه در دوران بارداری نباید استفاده کرد ولی در زمان زایمان استفاده از آن بلامانع است.
نحوه استفاده
از این گیاه به صورت دم کرده، عصاره، جوشانده، ضماد، گرد و سیگار استفاده میشود.
مقدار مصرف
ـ پودر خشک: ٥/٠ تا ٥/١ گرم در روز
ـ عصاره: به نسبت ١ به ٢، هفتهای٠١تا٥٢میلیلیتر از مخلوطی مرکب از پیاز، گالفیمیا galphimia، آدهاتودا، پیکروریزا picrorrhiza در درمان آسم برنشی استفاده میشود.
منابع
1-Wikipedia, the free encycolpedia
٢ـ گیاهان دارویی دکتر علی زرگری ج ٣، ص٦٩٦، چاپ چهارم، انتشارات دانشگاه تهران ٨٦٣١
3-The Ayurveda Encyclopedia, Swami Sada Shiva Tirtha, second ed 1998 Ayurveda Holistic center press p109
٤ـ منبع شماره ی ٢ ص ٣٩٦
٥ـ منبع شماره ی ٢ ص ٦٩٦
6-Pundarikakshudu K & Bharstar GC, Int J crude Drug Res 26,88 (1988)
7-Grieve M, A, Modern Herbal, Tiger Book International, London, 1994, p506
ثبت نظر