در مورد تاثیر کار کلیه بر دیاسرئین تحقیقات انجـام شده‌است (٥١).
آثـار:
این گیاه اصلاح‌کننده، قابض، صفرابر cholagogue و مسهل laxative است (٤) و ریشه‌ی گیاه اثر اشتهاآور، مدر و قابض دارد(٣).
کیفیات:
از نظر طبیعت طبق نظر حکمای سنتی این گیاه سرد و خشک است (٢و٤).
موارد استفاده:
خوردن آب گیاه و خوردن برگ پخته‌ی آن که خیلی شبیه برگ چغندر است برای ناراحتی‌های معده‌ی صفراوی و رفع یبوست مفید است. خوردن گرد ریشه با نبات برای سرفه نافع است و ضماد آن بــرای درد مــفاصـــل و کوفتگی اعضا در نقـرس حاد مفیــد می‌باشد (٢).
از این گیاه می‌توان به صورت سبزی استفاده کرد. برگهای جوان گیاه را باید چند بار با آب تازه پخت تا میزان اسید‌اکسالیک موجود در برگها کاهش یابد یا به صورت خام و به مقدار کم در سالاد مصرف نمود (٦١). گیاه بالغ بسیار تلخ است و برای مصرف مناسب نیست. برگهای ترشک منبع عالی ویتامین Aو پروتئین است و سرشار از آهن و پتاسیم می‌باشد. به علت وجود مقدار زیادی اسید‌اکسالیک برگهای ترشک شیرین مجعد تا حدی ترش است ولی با این وجود ماکول است. استفاده از این گیاه باید درحد اعتدال باشد زیرا سبب آغالش مجرای ادرار و احتمال ایجاد سنگ کلیه می‌گردد.
طبق بررسی‌های انجام شده ثابت شده است که در ریشه‌ی گیاه موادی وجود دارد که با سرب و آرسنیک پیوند شده و با تحریک عملکرد صفراوی کبد، این مواد را از بدن دفع می‌کند. گیاه پزشکان قدیمی برای این گیاه، تاثیر قوی تصفیه‌کننده‌ی خون قایل بودند و از آن برای دفع فلزات سنگین و درمان بیماری‌های کبدی استفاده می‌کردند(٥ و٧١).
به‌طورکلی از ترشک مجعد شیرین در آرتریت، یبوست، سوء هاضمه، زردی، احتقان کبد، پسوریازیس، نابسامانی‌های پوست و نابسامانی‌های مزمن پوست استفاده می‌شود.
بررسی‌های بالینی در استئوآرتریت:
• درمان استئوآرتریت با دیاسرئین
• درمان استئوآرتریت با کمک استفاده از دیاسرئین
احتیاطات:
هرگز از این گیاه به مقدار زیاد و به مدت طولانی استفاده نکنید. مصرف گیاه را با مقدار کم آغاز کنید و مقدار مصرف را تا حد ایجاد حرکت طبیعی افزایش دهید. ممکن است به علت وجود آنتراکینون‌های آزاد احساس چنگ‌زدگی شکم داشته باشید. این حالت را می‌توان با افزودن گیاهان بادشکن carminative از بین برد. با افزودن عوامل حجم ساز و افزایش مصرف آب، می‌توان یبوست را از بین برد. عادت به مصرف هرنوع مسهل (به غیر‌از عوامل حجم‌ساز) ممکن‌است سبب از دست دادن پتاسیم شود ولی این حالت بعد از قطع استفاده از مسهل از بین می‌رود. عدم استفاده از گیاهان دارای آنتراکینون در بـارداری الزامی نیست.
فارماکوکینتیک دیاسرئیــــن به دنبال مصــرف یــک خـوراک ٠٥ میلی‌گرمی دیاسرئـیـــن در٢١ داوطلب سالم، ٠١بیمار مبتلا به سیروز خفیف کبد (درجه Aدر طبقه‌بندی) Child Pughو ٦ بیمار مبتلا به سیروز شدیـدتر کبد (درجهBتا) Cمورد بررسی قرارگرفته است. از این بررسی نتیجه شده است که از نقطـه‌نظر فارماکوکینتیک، لازم نیست در سیروز کبد، مقدار خــوراک آغــازین دیاسرئیــن کاهش یابد (٨١).
قدرت بالقوه‌ی دیاسرئین (DAR)، یک داروی جدید که دارای اثر آنتی‌پروستاگلاندین نیست و به این جهت دارای مکانیسم اثر متفاوت نسبت‌به داروهای استاندارد ضدالتهاب غیراستروئیدی است که سبب آسیب مخاط معده و دوازدهه می‌شوند با یک داروی NSAID شناخته شده، یعنی ناپروکسن naproxene مقایسه شده است. در بررسی‌های گاستروسکوپیک دو دسته٠١تایی بیمار پیش‌از درمان و ٤هفته پس از درمان مشاهده شد که مصرف DAR در٠١٪ بیماران بدون آنکه نشانه‌های مشخصی ایجاد‌کند سبب بروز ضایعات آندوسکوپیک شده‌است حال‌آنکه استفاده از ناپروکسن در٠٥٪ بیماران سبب ایجاد ضایعاتی به‌اندازه‌های مختلف شده که با نشانه یا بدون نشانه بوده است(٩١).
مقدار مصرف:
١ـ گیاه‌خشک: ٦ تا ٢١گرم در روز
٢ـ عصاره: ٥١تا٠٣ میلی‌لیتـر در هفته (١به٢)
منابـع:
1. Curled Dock-Wikipedia,the Free encyclopedia
۲. معارف گیاهی، حسین میرحیدر، دوره‌ی۸ جلدی، ج۱،ص۴۴تا۴۷ چاپ ششم ۱۳۸۲، دفتر نشر فرهنگ اسلامی
۳. گیاهان دارویی دکتر علی زرگری، دوره‌ی۴جلدی، ج۴، ص۲۴۵چاپ چهارم ۱۳۶۸، انتشارات دانشگاه تهران
4. Rumex crispus in phythotherapies org.
5. Grieve M, A Modern Herbal, 1988, Penguin, p 259.
6. British Herbal Medicine Association, British Herbal Compendium, A handbook of scientific information on widely used plant drugs, 1992, Volume 1, BHMA, pp 443-4.
7. Moore M, Medicinal Plants of the Mountain West, 1979, the Museum of New Mexico Press, Sante Fe, p 164.
8. Richard H. Uva, Joseph C. Neal and Joseph M. Ditomaso, Weeds of The Northeast, (Ithaca, NY: Cornell University Press, 1997), pp. 286-287.
9. Mills SY, The Essential Book of Herbal Medicine, 1993, Penguin, pp 443-4.
10. Cook WMH, The Physio-Medical Dispensatory-A Treatise of Therapeutics, Materia Medica, and Pharmacy in Accordance with the Principles of Physiological Medication, 1869, Second reprint 1998, Eclectic Medical Publications, Oregon, pp 670-1.
11. Felisaz N, Boumediene K, Ghayor C, et al, "Stimulating effect of diacerein on TGF-beta1 and beta2 expression in articular chondrocytes cultured with and without interleukin-1", Osteoarthritis Cartilage, May ;7(3):255-264, 1999.
12. Smith GN Jr, Myers SL, Brandt KD, et al, "Diacerhein treatment reduces the severity of osteoarthritis in the canine cruciate-deficiency model of osteoarthritis", Arthritis Rheum Mar;42(3):545-54, 1999.
13. Moore AR, Greenslade KJ, Alam CA, et al, "Effects of diacerhein on granuloma induced cartilage breakdown in the mouse" , Osteoarthritis Cartilage Jan;6(1):19-23, 1998.
14. Pelletier JP, Mineau F, Fernandes JC, et al,"Diacerhein and rhein reduce the interleukin 1 beta stimulated inducible nitric oxide synthesis level and activity while stimulating cyclooxygenase-2 synthesis in human osteoarthritic chondrocytes, J Rheumatol Dec;25(12):2417-24, 1998.
15. Nicolas P, Tod M, Padoin C, et al, "Clinical pharmacokinetics of diacerein", Clin Pharmacokinet Nov;35(5):347-59, 1998.
16. Lee Allen Peterson, Edible Wild Plants, (New York City: Houghton Mifflin Company, 1977), p. 154.
17. Edible and Medicinal Plants of the West, Gregory L.Tiford, ISBN 0-87842-359-1 18.Magnard O, Louchahi K, Tod M, et al, "Pharmacokinetics of diacerein in patients with liver cirrhosis", Biopharm Drug Dispos Jul;14(5):401-8, 1993. 19.Bianchi Porro G, Ardizzone S, Caruso I, et al, "Endoscopic evaluation of the effects of diacerhein and naproxen on the gastroduodenal mucosa", Minerva Med Mar 31;78(6):411-3, 1987.
ثبت نظر