بیماران مبتلا به ترومبوسیتوپنی ایمنی I.T.P که بعداز درمان با استروئید عارضه‌ی آنها عود کرده و با شکست مواجه شده از نظر ادامه‌ی درمان سـوال برانگیز (challenge) هستند. به‌رغم اطلاع ازخطری که از عمل‌جراحی و بعداز آن داریم دستورالعمل امروزی برای این افراد اسپلنکتومی است.
برای اینکه این خطرات را بهتر مشخص کنیم 9976 فرد مبتلابه I.T.P را بررسی کردیم. ازاین افراد 1762 نفر اسپلنکتومی شده بودند.
شیوع ترومبو آمبولی داخل شکم (abdominal thromboembolism (Ab.VTEا ۱/۶ درصد درمقابل 1درصد درافـرادی‌که طحال‌برداری نشده‌بودند بود. ترومبوز‌ورید عمقی(DVT) و آمبولی‌ریه بعداز جراحی3/4درصد درمقابل ۱/۷درصد آنها که اسپلنکتومی نشده بودند.
خطر ترومبو‌آمبولی داخل شکم (Ab.VTE) در90روز بعداز جراحی بیشتر از زمان بعداز90روز بود.
افزایش خطر ترومبو‌آمبولی (VTE) زودرس و دیررس بعداز اسپلنکتومی وجود داشت.
شیوع خطر عفونت sepsis در افراد اسپلنکتومی شده ۱۱/۱ درصد درمقابل ۱۰/۱درصد در افرادی بود که طحال‌برداری نشده بودند.
خطر عفونیsepsis زودرس و دیررس شیوع مساوی داشت و این ارتباط به وجود بیماریهای دیگر(comorbidity) مربوط بود.
ما نتیجه می‌گیریم که بیماران گرفتار I.T.P بعداز اسپلنکتومی با خطر بیشتر ترومبوز‌وریدی داخل شکمی، ترومبو‌آمبولی وریدی (VTE) و sepsis مواجه هستند.
تجویز واکسن پنوموکوک و مصرف آنتی‌بیوتیک (Penicillin) و شناخت سریع ترومبوز وریدی و درمـان بـا آنتـی‌کوآکولان بــایـد مدنظر باشد.
:Ref
Suames Boyle et al. Department of Internal Medicine, Divison of Hematology. VA North California Blood 6- June 2013 Vol. 121 No.23
ثبت نظر