درمان لنفوم عود کرده

اطلاعات موجود درشهر Vancouver نشان می‌دهد که زندگی عاری از پیشرفت بیماری (PFS) از 51 درصد به 69 درصد و طول عمر کلی از 52 درصد در عرض 2 سال به 78 درصد افزایش یافته است.
بررسی‌ها در آمریکا نشان‌می‌دهد که به‌طور متوسط طول‌عمر کلی در دو دهه‌ی اخیر با داروهای فوق عمر از 20‌ماه به 47‌ماه رسیده است.
به‌رغم این بهبودی در پیش‌آگهی بیمار هنوز عود بیماری و یا بیماری مقاوم به‌درمان دلالت بر آتیه‌ی بد حتی در آنهایی می‌کند که مساعد برای پیوند هستند.
نتایج بررسی‌های دسته‌جمعی و گروهی Colloborative Trial in Relapsed Aggresive Lymphomaا(CORAL) و بررسی‌های مقایسه‌یی غیرانتخابی درمورد اثر درمانی داروهای دست دوم دربیماران مقاوم به درمان و یا عود بیماری شامل پروتکل‌ها (R-LCE) شامل ریتوکسی‌مابcarboplatin, ifosfamide وetoposide و (R-DHAP) شامل ریتـاکــسی‌ماب، دگزامتــازون cytarabine و cisplatins سپس پیوند مغز‌استخوان اتولوگ درافرادی است ‌که خاموشی کامل کمتر از یک‌ سال داشته و یا مقاوم به پروتکل ‌R-CHOP بودند. پاسخ درمانی کلی (ORR)ا51 درصد و سه‌سال عاری‌از پیشرفت بیماری (PFS)ا23‌درصد بود. درسن افرادی‌که با یکی از پروتکل‌های فوق پاسخ درمانی نشان‌داده بود.
آنها که پیوند شدند 39درصد  درسه سال بیماری عاری از پیشرفت و آنها که پیوند نشده بودند 14‌درصد بیماری عاری از پیشرفت دارا بودند. علت اینکه این بیماران پاسخ بهینه‌ی کمتر (Subptimanl) به داروهای دست دوم توام با Rituximab داشتند این است که شاید به ریتوکسی‌ماب به‌دلیل تغییر در آستانه‌ی اپوپتوز حساسیت به آنتی‌‌بادی وابسته به سیتوتوکسیسیته‌ی کمپلمان و یا موتاسیون درکاهش تنظیم CD20 مقاومت ایجاد شده باشد.
ofatumumab آنتی‌بادی منوکلونال انسانیIgG1K برضد آنتی‌ژن CD20 می‌باشد.
اطلاعات آزمایشگاهی (in vitro) نشان‌می‌دهد که ofatutumumab قوی‌تر از ریتوکسی‌ماب اثر توکسیسیته‌ی وابسته به complenlent-mediated دارد و یافته‌های بالینی فعالیت اثر این دارو درلنفومای باسیر کند (indolent) مقاوم به ریتوکسی‌ماب را ثابت کرده است.
جابجایی ofatumumab به‌جایRituximab در داروهای دست‌دوم لنفومای intermediate مقاوم به ریتوکسی‌ماب بالقوه می‌تواند به‌درمان استحکامی و درنهایت طول‌عمر بیماران کمک نماید.
همانطور که گفته شد درمان استاندارد ریتوکسی‌ماب با پروتکل‌های(ICE)‌و‌(DHAP) دربیمارانی‌که به پروتکل CHOP-R مقاوم هستند و یا بیماری عود کرده است بهینه‌ی کم (Suboptimal) دارد. مولفان این مقاله بررسی درچند مرکز درمانی را درفاز 2 در 61 بیمار ofatumumab را توام با پروتکل‌های (ICE) و (DHAP) به‌کار بردند. تا اثر و بی‌خطر بودن این دارو را در لنفوم‌های DLBCL و grade (III) folliculae و یا transformed follicular بسنجند.
35‌بیمار با پروتکل ofatumumab با ICE 26 بیمار با DHAP-ofatumumab درمان شدند.
پاســـخ درمــانی کــلی ORR) Overall response) در 61درصــــد و خاموشی کامـــل CR) complete response)ا37 درصد بود.
در افرادی‌که 2تا3 عامل خطرساز(risk factor) داشتند ORR 59 درصد و CR 31 درصد  بود و دربیمارانی‌که عود بیماری زودرس و یا مقاوم به درمان بودند ORR 55 درصد و CR 30 درصد بود(نمودار).

توکسیسیته‌ی دارو بیشتر هماتولوژیک بود. تهیه (mobilization) بن‌‌یاخته (Stem cell) موفقیت‌آمیز در 43نفر از 45‌بیمار بود.
خلاصه: استفاده از ofatumumab به جای Ritarimab دردرمان داروهای دست‌دوم دربیماران مقاوم و یا عود شده طریقه‌ی امیدوارکننده‌ای است.

:Ref
Matthew J. Myrons et al Clinical Trial. Blood. 25 July 2013 Vol 122 No 4