فاز1 ماکزیمم تحمل دارویی را در MM معلوم کرد.
فاز2 پـاســخ درمانـی کلـی و مـاکزیــمم تـحمــــل دارو MTD) maximun tolerated dose) را تحقیق کرد.
secondary endpoint شامل عمر عاری از پیشرفت بیماری (PFS) و طول عمر کلی (OS) بود.
جمعاً 29بیمار در این تحقیق شرکت کردند. سن متوسط بیماران 63 سال (38 تا80 سال) بود و متوسط درمانهای قبلی این بیماران 3بار (1ـ تا6 بار) بود.
MTD بهدستآمده با پروتکل bendamustine 75mg/m2 بهازای مترمربع سطح بدن روزهای1و2 lenalidomide 10mg روزانه از روز اول تا بیستویکم
dexamethasone 40mg هرهفته یکبار
هر 4هفته یکبار بود.
پاسخ درمانی نسبی در 52درصد، پاسخ درمانی بسیار خوب در 24درصد و پاسخ جزئی در 24درصد مشاهده شد.
متوسط پیگیری 13ماه بود.
متوسط طول عمر بیماران هنوز بهدست نیامده.
یکسال طولعمر کلی 93درصد، متوسط زندگی عاریاز پیشرفت بیماری۶/۱ ماه با یکسال زندگی عاری از پیشرفت (PFS) ا۲۰درصد بودهاست.
عارضهی درمان عبارت بود از نوتروپنی درجه 3، ترومبوسیتوپنی، کمخونی، افزایش قندخون.
نتایج این بررسی فاز۱/۲ تجربهشده نشانمیدهد که dexamethasone ،bendamustine وlenalidomide دربیماران عودشده و یا مقاوم مبتلا به MM مناسب و شدیداً active میباشد.
Ref: Suzanne Lentzsch, et al Clumbia Univezsity, Newyork, NY Blood, 17 May 2012, Vol 119 No 20
ثبت نظر