شماره ۱۰۷۱

درمان نگهدارنده Rituximab در لنفوم nonHodgkin

دکتر داود منادی زاده - هماتولوژیست

بررسی فاز سوم PRIMA شامل بیماران مبتلا به لنفوم فولیکولار درمان نشده و مقایسه‌ی این دارو به عنوان درمان نگهدارنده، هر ۲ماه یا هر۳ماه یک بار به مدت ۲ سال می‌باشد.

ما گزارش پزشکی افرادی را که لنفوم با سیر کند و یا لنـفوم Montle cell بودند را مرور کردیم. در بخش ما این افراد با پروتوکل‌های مختلف چون CHOP-Rیا CVP-R و یا Bendamustin-R درمان حمله‌ای شده بودند و سپس با (Rituximab(R به صورت درمان نگهدارنده در عرض ۲سال پیگیری شدند.

جمعاً ۱۴۸بیمار که درمان حمله‌ای (induction) را بعد از اول ژانویه سال ۲۰۰۶ دریافت کرده بودند، تحت بررسی قرار گرفتند. اغلب آنها مبتلا به follicular Lympnoma بودند و تقریباً نصف آنها با Bendmustin توأم با Rituximab درمان شدند (درمان نگهدارنده ریتاکسی‌مب:‌MR)هر ۲ماه یک‌بار در ۲۸درصد و بقیه هر ۳ماه یکبار بود و سمیت داروئی در ۳۳بیمار یعنی ۲۲درصد اتفاق افتاد (۷۶درصد grade 3-4، هجده درصد grade 1-2 و ۶درصد ناشناخته بود). نوتروپنی در ۷درصد، عفونت در ۶درصد و هر دو در ۷درصد از ۸۸درصد کل سمیت‌ها به‌شمار می‌رفت. تعویق و یا حذف یک دوره (نه قطع درمان) در ۱۸بیمار لازم شد  (۱۲درصد)که دلیل اصلی تعویق و یا قطع MR در۱۶بیمار (۸۹درصد) بود. قطع MR زودرس و نابهنگام در ۴۰بیمار (۵۸درصد با و ۱۸درصد بدون سمیت MR) صورت گرفت (P>.00L). در بیشتر این افراد قطع دارو به علت سمیت دارو (۱۸بیمار یعنی ۴۵درصد) یا پیشرفت بیماری (۱۲بیمار یعنی ۳۰درصد) علت اصلی بود. علل نادر  دیگر چون ورود کاتتر داخل وریدی، مشکل انتقال بیمار و یا خستگی بودند.

این بررسی اولین بررسی مقایسه‌ای گذشته‌نگر است که درمان نگهدارنده با Rituximab در هر ۲ماه و ۳ماه یکبار را ارائه می‌کند. بیمارانی که هر ۲ماه یکبار این دارو را می‌گرفتند، ۴/۳ برابر در مقایسه با  افرادی  که هر ۳ماه درمان می‌شدند، دچار سمیت داروئی گشتند و پیشرفت عاری از بیماری کوتاه‌تری را امتحان کردند.

بررسی تصادفی آینده‌نگری (Prospective- randomized) در این مورد پیشنهاد می‌شود.

Ref: to the  editor Blood. 21 May 2015. volume 125.  Number 21

 

تعداد بازدید : 1395

ثبت نظر

ارسال