آسپیرین ، دارویی ضد انعقادی مناسب پس از عمل جراحی زانو

پس از جراحی زانو، خطر لخته شدن خون در پاها و یا ریه ­ها وجود دارد. بنابراین، پیشنهاد می­ گردد ، بیماران برای مدت زمانی از داروهای ضد انعقادی استفاده کنند. برخی از پزشکان از داروهای ضدلخته­ی قوی مانند هپارین (لنووکس) و ریوروکسابان (زارلتو) استفاده می ­کنند، اما مشخص نشده است که آیا این داروهای گران­قیمت در مقایسه با داروی ارزان و موجود آسپیرین عملکرد بهتری دارند یا خیر.برایان هالستروم  جراح ارتوپد و دارای کرسی دانشیاری کیفیت و ایمنی در گروه جراحی ارتوپدی دانشگاه میشیگان، اشاره می­کند که: «آسپرین به تنهایی می­تواند عملکرد مشابهی در مقایسه با درمان­های ضد انعقادی در حفاظت از بیماران داشته باشد»

وی پژوهشگر و گردآورندۀ این بررسی نیز می باشد ، بر طبق این تحقیق، تعداد کمی از بیماران پس از جراحی دچار لختۀ خون شدند و بهبودی افرادی که برای این منظور از آسپرین استفاده کردند همانند بیمارانی بودند که داروهای ضد انعقاد مصرف کردند. در طول مدت زمان دو سالۀ این بررسی از سال 2013 تا 2015، مصرف آسپیرین از 10 درصد به 50 درصد در میان بیماران تحت مراقبت جراحان ارتوپد در برنامۀ کیفیت ثبت آتروپلاستی میشیگان

(Michigan Arthroplasty Registry Collaborative QualityInitiative) افزایش یافت. این برنامه، طرح سراسری در کشور برای ارائۀ بهترین روش بهبود بیماران و پیامدها پس از تعویض ران و زانو بود. هالستروم اشاره می­کند که: «پس از آن، این تغییر حتی بیش­تر شده است، تجویز آسپیرین در میان جراحان میشیگان به 70 درصد افزایش یافته است». بر اساس تجربۀ بدست آمده از41537 بیمار میشیگانی که تعویض زانو انجام دادند، این تحقیق ممکن است در آینده ، به بحث پیرامون استفادۀ  معمول و روتین از آسپیرین برای پیشگیری از لخته شدن بپردازد.

بررسی های جدید حاکی از آن است که اگر بیماران از روز اول تنها آسپرین مصرف کنند در برابر لخته شدن بخوبی از آن­ها محافظت می ­شود.بررسی فوق تجربۀ واقعی پیرامون موضوعی است که در میشیگان اتفاق افتاد و بیشترجراحان به آسپرین روی آوردند. بروز لخته ­های خونی، آمبولی ریوی و مرگ عملا در اثر این تغییر چشم­گیر افزایش نیافت». امروزه، بیش­تر بیماران به دلایل مختلف معمولا با ریسک کم لخته شدن خون بعد از تعویض زانو روبرو هستند.

«این دلایل شامل کوتاه­تر شدن زمان جراحی، روش­های کم­تر تهاجمی و استفاده از بیهوشی موضعی که باعث می­شوند تحرک ­پذیری پس از جراحی زودتر میسر شود. حتی برخی از بیماران در همان روز بعد از جراحی به خانه می­روند. مهم­ترین روش برای جلوگیری از لخته شدن خون، داشتن تحرک است و افرادی که برای مدت زمان طولانی در جایی نشسته یا دراز می­کشند، همانند نشستن در داخل هواپیما یا روی تخت بیمارستان، در معرض خطر هستند.

شرح کارآزمایی:

بررسی UM شامل بیماران تحت جراحی تعویض زانو در یکی از 29 بیمارستان میشیگان در گروه کیفیت جراحی بود. یک سوم از بیماران تنها آسپیرین مصرف کردند؛ 54 درصد فقط از یک داروی ضد انعقاد استفاده کردند؛ و 13درصد از بیماران بصورت مرکب از آسپیرین/داروی ضد انعقاد بهره بردند.

پس از سه ماه، فقط 1.16 درصد از بیمارانی که آسپیرین مصرف کردند دچار لختۀ شدید خونی شدند. مطابق مطالعه میشیگان، 1.42 درصد از بیمارانی که از داروی ضد انعقاد استفاده کردند نیز دچار لختۀ خونی شدند. این اعداد و ارقام به لحاظ آماری تفاوتی نداشتند. بنابراین، هیچکدام از داروها بهتر از دیگری نبودند، اما آسپرین مزایای مشخص و زیادی دارد.

«مصرف آسپرین در دسترس و همچنین ارزان­قیمت­ می باشد. بیماران می­توانند با هزینه بسیار پایین تر و بدون نسخه آن را تهیه کنند. در حالیکه، دیگر داروهای ضد انعقادی نیاز به نظارت، تزریق، تعدیل مکرر دوزهای دارویی داشته و بسیار گران­قیمت ­تر هستند». هزینۀ مصرف 30 روزه­ داروی ریوروکسابان حدود 379 تا 450 دلار است؛ هزینۀ هپارین حدود 450 دلار تا 890 دلار تخمین زده می­شود. اگرچه هزینه­ وارفارین برای مصرف 30 روزه چند دلار کم­تر است، اما هزینۀ آن هنگام ویزیت پزشک برای نظارت بر مصرف آن به قیمت سایر داروهای ضد انعقادی نزدیک می­شود. در مقابل، قیمت آسپرین برای مصرف ماهانه حدود 2 دلار است.

نتیجه:

این بررسی حاکی از آن است که بیش­تر بیماران می­ توانند فقط از آسپرین ( بدون افزایش خطر ابتلا به ترومبوآمبولی وریدی) استفاده کنند. اما، پزشکان هنگام تعیین بهترین دارو برای پیشگیری از لخته شدن باید عوامل دیگری نظیر سابقهۀ لخته شدن افراد، چاقی و توانایی تحرک داشتن پس ازعمل جراحی را مد نظر قرار دهند.