شماره ۱۲۲۹
Ref:Journal Watch
بثورات در ابتدا از ضایعات حلقوی خارشی با تیرگی مرکزی تشکیلشده و بدون بهبودی با پردنیزون و آنتیهیستامین تحتدرمان قرارگرفتهبود.
خانمی ۷۳ساله باپیشینه۱۱ماهۀ خارش روبهافزایش، بثورات اریتماتوز روی ران، باسن، تنه و زیربغل به درمانگاه پوست مراجعهنمود (تصویرA). بثورات در ابتدا از ضایعات حلقوی خارشی با تیرگی مرکزی تشکیلشده و بدون بهبودی با پردنیزون و آنتیهیستامین تحتدرمان قرارگرفتهبود. بثورات درطول ۴ماه بعدی به پلاکهای اریتماتوز پلیسیکلیک تبدیلشدند که در طی آن شکمدرد، استفراغ و اسهال نیز پدید آمد. پساز کولونوسکوپی و تصویربرداری، کارسینوم سلول سنگفرشی(SCC) مرحلۀIIA تشخیصدادهشد. پیشاز انجام پرتودرمانی و شیمیدرمانی، بیمار جهت ارزیابی بثورات مداوم و روبهافزایش به درمانگاه پوست ارجاع دادهشد. تشخیص بالینی عارضه پوستی بیمار، اریتم جیراتومریپنس (Erythema gyratum repens) بود که بثورات پارانئوپلاستیک نادری محسوب میگردند و معمولاً با سرطانسینه، ریه یا مری همراه هستند. برای بیمار درمان با گلوکوکورتیکوئید موضعی تجویزشده و درمان آزمایشی با گاباپنتین جهت درمان خارش آغازگردید. بثورات ۳ماه پساز شروع شیمیدرمانی و پرتودرمانی کاهشیافت (تصویرB). درمراجعۀ پیگیری پساز ۸ماه، سرطان درمرحلۀ خاموشی باقیمانده و بثورات پوستی نیز برنگشته بودند.
ثبت نظر