ADHD اختلالی است که درآن اشکال در تمرکز، پرجنب‌و جوشی،عدم توانایی کنترل رفتار و یا ترکیبی از مشکلات فوق وجود دارد به شرط آنکه این علائم متناسب باسن نباشد. شروع علائم باید قبل از 6 سالگی باشد و به‌مدت 6 ماه ادامه داشته باشد.(ADHD در ICD 10 معادل Hyperkinetic Disorder است). ADHD معمولاً در سنین کودکی آغاز می‌شود اما ممکن‌است تا بزرگسالی ادامه یابد و از شایعترین اختلالات رفتاری کودکان است که در پسران 3 برابر بیش‌از دختران دیده می‌شود.
علل ایجاد این اختلال به درستی مشخص نیست اما ترکیبی از مسایل ژنتیکی و فاکتورهای محیطی در ایجاد آن نقش دارد. نتایج بررسی‌های تصویربرداری تفاوت‌هایی را درمغز بچه‌های ADHD از سایر بچهها نشان داده است.
علائم این کودکان به ۳ دسته تقسیم می‌شوند که شامل کاهش تمرکز، پر تحرکی و رفتارهای تکانشی می‌باشد که اغلب یکی از این علائم بارزتر است اما در بعضی ازاین کودکان ترکیبی از علائم دیده می‌شود.
علائم کاهش تمرکز درکودکان عبارتنداز: افت عملکرد تحصیلی، اشکال درتمرکز حین پاسخدهی به سوالات و در هنگام بازی‌کردن، کمبود تمرکز کافی درگوش‌دادن هنگامی که مستقیماً با آنها صحبت می‌شود، نیمه‌کاره رهاکردن تکالیف مدرسه، صحبتها و بازی‌ها، اجتناب از انجام فعالیت‌های فکری، گم‌کردن اسباب‌بازی‌ها و وسایل مدرسه، جابه‌جایی توجه ازیک موضوع به‌موضوع دیگر، بی‌حوصلگی و دلزدگی ازیک فعالیت پس‌از چند دقیقه و فراموشی کارهای روزانه.
علائم پرتحرکی همه یا برخی‌از علائم زیر می‌باشد: هنگام نشستن مرتباً وول می‌خورند، بدون توقف مرتب صحبت می‌کنند، وسایل اطرافشان را پخش می‌کنند، به هرچیزی دست می‌زنند و آن را بررسی می‌کنند.
هنگام غذاخوردن و سرکلاس و مشق نوشتن اذیت می‌کنند و به‌سختی می‌توانند کاری را به آرامی انجام دهند.
علائم رفتارهای تکانشی تعدادی از علائم زیر می‌باشد:
عجول وکم صبر می‌باشند، بدون ملاحظه هیجان‌های خود را نشان می‌دهند، بدون در نظرگرفتن عواقب کارهایشان، اقدام به عمل می‌کنند، نوبت را رعایت نمی‌کنند و اغلب مکالمه‌ی دیگران را قطع می‌کنند.
این کودکان اغلب درمهارتهای اجتماعی مشکلاتی دارند.
اختلالات همراهADHD عبارتنداز: اختلالات یادگیری مثل مشکلات گفتاری و اختلال در مهارت‌های تحصیلی، سندرم تورت (تیک صوتی ـ حرکتی)، اختلال لجبازی، اختلال سلوک، اختلالات خلقی، اختلالات اضطرابی، اختلال وسواسی اجباری و مصرف مواد به‌خصوص الکل و حشیش، سندرم پای بیقرار و اختلالات خواب.
علت اصلی در‌اغلب موارد مشخص نیست اما آنچه مسلم است مجموعه‌یی از عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی دخیل هستند (در بعضی موارد ارتباط با عوامل عفونی و ترومای مغزی دیده شده است). نقش عوامل محیطی ضعیف‌تر است. مصرف الکل و دخانیات در دوران بارداری موجب مشکلات سیستم عصبی مرکزی و افزایش احتمال ابتلا به ADHD است. تماس بچهها با سرب و حشره‌کش‌های ارگانوفسفات، کلرپیروفسفات و دی‌الکیل فسفات احتمال ابتلا به ADHD را زیاد می‌کند، اما تأثیر این مواد قطعی نیست.
وزن بسیارکم زمان تولد، زایمان زودرس، عفونت‌های دوران بارداری، زمان تولد و نوزادی مثل سرخک، سرخجه، آبله مرغان وانترو‌ویروس‌ها و عفونت‌های باکتریال مثل استرپتوکوک هم دخیل هستند.
ثبت نظر