بیماری مادرزادی قلبی در افراد سالخورده

در یک پژوهش، افراد بالاتر از ۴۰ سال مبتلا به بیماری قلبی مادرزادی (CHD)مورد بررسی قرارگرفتند.

این پژوهش بر سیر طبیعی، پیامدهای ترمیم در دوران کودکی ویا تشخیص اولیه‌ی دیرهنگام بیماری قلبی مادرزادی در این افراد تمرکز دارد. این جمعیت، منحصر‌به‌فرد بوده و از کودکان و جوانان مبتلا به CHD مادرزادی متمایز می‌باشد.

برای شرایط ساده‌ی‌CHD بدون مشکلات همودینامیک که پس‌از 40‌سالگی تشخیص داده می‌شود، منطقی است که کاردیولوژیست عمومی‌(G.C) ارزیابی را در مشاوره با کاردیولوژیست‌ انجام‌دهد (کلاس‌IIa). برای شرایط متوسط تا پیچیده، ارزیابی اولیه باید دریک مرکز ACHD صورت بگیرد و پیگیری با هماهنگی کاردیولوژیست عمومی باشد (کلاس‌I).

لازم است سوابق پزشکی بیمار، به‌ویژه یادداشت‌های عمل‌جراحی و کاتتریزاسیون قلبی، از بایگانی پزشکی مرکز بررسی‌کننده دریافت شود.

کاردیولوژیست عمومی آزمایش جامعی از شرایط قابل پیشگیری اولیه انجام داده و آنها را درمان کند؛ مانند چربی بالا، فشارخون بالا و سیگار‌کشیدن (کلاس‌I).

متخصص‌ACHD باید مراقبت از بیمار ACHD مبتلا به نارسایی قلبی (HF) را انجام دهد زیرا نمی‌توان مستقیماً ‌HF این بیماران را با ‌HF بیماران مبتلا به بیماری‌های اکتسابی قلب (ایسکمی و غیرایسکمی) مقایسه‌کرد.

در این بیماران (ACHD)، دیس‌ریتمی شایع است و باید نظارت سالانه صورت بگیرد. از‌جمله الکتروکاردیوگرام، هولتر مانیتورینگ و تست ورزش دوره‌ای (کلاس‌I).

غربالگری و مدیریت بیماری غیر قلبی عروقی، از‌جمله ریوی، کبدی و کلیوی و سرطان (کلاس‌I).

در این بیماران (ACHD) فعالیت فیزیکی توصیه می‌شود. فعالیت جنسی مانعی ندارد مگر برای کسانی‌که مبتلا به نارسایی قلبی جبران‌نشده یا پیشرفته، بیماری دریچه‌ای علامت‌دار، یا آریتمی غیرقابل کنترل هستند (کلاس‌IIa).

اکوکاردیوگرافی و تصویربرداری پیشرفته در بیماران مبتلا به ACHD باید توسط کاردیولوژیست‌های باتجربه در بیماری‌های قلبی مادرزادی و اکتسابی، هر‌دو، تفسیر شود (کلاس‌I).

اقدام به جراحی برای بیماران مبتلا به ACHD، باید در مراکز دارای تجربه‌ی‌ کافی این جراحی‌ها صورت‌گیرد و ارزیابی دقیق قبل‌از جراحی، لازم و ضروری است (کلاس‌I).

AHA July 2014