پروفیلاکسی آنتیبیوتیک در بیماران(دندانپزشکی) دارای پـروتـز مفصلی
سالانه حدود450000 آرتروپلاستی کامل مفصل در ایالات متحده انجام میشود. عفونتهای عمقی این تعویض کامل مفصل معمولاً منتهی به شکست جراحی اولیه شده و نیاز به بازبینی وسیعتری میباشد. با توجه به مصرف پروفیلاکسی آنتیبیوتیک و سایر پیشرفتهای تکنیکی، عفونت عمقی در دورهی اولیه بعد از جراحی ناشی ازعفونت intraoperative به طور قابل توجهی طی20ســال گذشتـــه کـاهـش یافتـه است.
بیمارانی که تحت آرتروپلاستی کامل مفصل میخواهند قرارگیرند باید دارای سلامت کامل دندانی/دهانی قبل ازجراحی بوده و نسبت به بررسی وضعیت دندانها درصورت نیاز باید ترغیب شوند. بیمارانی که دارای مفاصل تعویض شده هستند باید نسبت به اعمال روزانه بهداشت دهان برای حذف پلاک دندانی مبادرت کنند (مانند کاربرد مسواک دستی یا برقی، تمیز کنندههای بین دندانی یا دهانشویهها) تا بهداشت خوب دهان را حفظ کنند. خطر باکتریمی در دهان دچار التهاب، شایعتر از دهان سالم با بهداشت مناسب است.
باکتریمی درایمپلنتهای مفصلی هم دردرمان اولیه، یا سالها بعد از جراحی کاشت میشود. به نظر میرسد حساسترین دوره تا 2 سال بعد از تعویض مفصل است. به اضافه باکتریمی ممکن است درطول زندگی طبیعی و همراه با اعمال دندانپزشکی یا پزشکی رخ دهد. باکتریمی دهانی به طور خود به خود توسط اتفاقات روزانه بیشتر از باکتریمی ناشی از درمان دندانپزشکی رخ میدهد.
هیچ شواهد علمی موفقیت آنتیبیوتیک پروفیلاکسی را درجهت ممانعت ازعفونتهای خونی قبل ازدرمان دندانپزشکی در بیماران دچار پروتز کامل مفصلی حمایت نکرده. نسبت خطر/منفعت و هزینه/مؤثربودن قادر به تأیید کاربرد پروفیلاکسی آنتیبیوتیک نیست.
مقایسهی عفونت تأخیری مفصل تعویضی با آندوکاردیت عفونی غیرمعتبر است، زیرا آناتومی، خونرسانی، میکروارگانیسم ها، مکانیسم عفونت تماماً متفاوت است. به نظرمیرسد که باکتریمی همراه با عفونت حاد درفضای دهان، پوست، سیستم تنفسی، گوارشی و ادراری تناسلی و یا قسمتهای بدن ممکن است باعث عفونت تأخیری ایمپلنت شوند. هر بیمار با پروتز کامل مفصلی دارای عفونت حاد دهانی/ صورتی باید سریعاً همانند سایر بیماران برای حذف منبع عفونت درمان شود (انسیژن ودرناژ، درمان کانال ریشه وکشیدن) وتجویز آنتیبیوتیک درمانی مناسب در صورت لزوم.
متخصصان باید با مشاهدهی هرنوع علامت و نشانهی غیرطبیعی مانند تب، تورم، درد مفصلی که درلمس گرم باشد دربیماران دچار پروتز مفصلی مشکوک شوند.
پروفیلاکسی آنتیبیوتیکی برای بیماران دندانــپزشــکی دارای pin, plate, screw تجویز نمیشود حتی به طور متداول برای بیماران دندانپزشکی دارای تعویض کامل مفصل نیزتجویز نمیشود که موافق بانظر کمیسیون درمانی دندانپزشکی انجمن دندانپزشکی آمریکا، آکادمی بیماریهای دهان آمریکا و انجمن بریتانیا برای antimicrobial chemotherapy است. شواهد محدودی موجود است که بعضی بیماران دچار نقص ایمنی که تعویض کامل مفصل (جدول1) کرده اند از نظر ابتلا به عفونت خونی درخطر بالاتری هستند. پروفیلاکسی آنتی بیوتیک برای چنین بیمارانی که تحت درمان دندانپزشکی قرارمیگیرند و خطر بالای باکتریمی دارند (جدول2) باید رژیم مطرح درجدول 3مورد توجه قرارگیرد. به اضافه پروفیلاکسی آنتیبیوتیک هنگامی که اعمال دندانپزشکی با خطر بالاتر (جدول2) روی بیماران دندانپزشکی که طی 2سال گذشته جراحی ایمپلنت مفصلی انجام دادهاند و یا دچار عفونت قبلی مفصلی شده وسایر موارد ذکر شده درجدول1 توصیه میشود.
بیماران درمعرض احتمالى عفونت هماتوژن مفصلى | |
نوع بیمار | وضعیتی که بیمار را درمعرض عفونت قرارمی دهد |
تمام بیماران طی دوسال اول تعویض مفصل | --------------------------- |
افراد دچار نقص یا سرکوب ایمنی | آرتروپاتی التهابی مانند آرتریت روماتوئید لوپوس اریتماتوز سیستمی |
افراد داراى ناخوشى همزمان | عفونت قبلی پروتز مفصلی سوء تغذیه هموفیلی عفونت HIV دیابت نوع I وابسته به انسولین بدخیمی |
جدول۱ |
وقوع باکتریمی طی اعمال دندانپزشکی |
|
وقوع |
اعمال دندانپزشکی |
وقوع با احتمال بالا |
•کشیدن دندان • اعمال پریودنتال شامل جراحی قراردادن الیاف و نوارهای آنتیبیوتیک درناحیهی زیر لثه، جرمگیری وroot planning پروب کردن مرحلهی نگهداری و فراخوانی • قرار دادن ایمپلنت دندانی و قراردادن مجدد دندان avulsed • درمان کانال ریشه و جراحی درناحیهی خارج از انتهای ریشه • قراردادن band ارتدنسی (براکت موردی ندارد) • تزریق داخل لیگامان پریودنت یا intraosseous • تمیز کردن پروفیلاکسی دندانها یا ایمپلانتها در صورتی که همراه با خونروی باشد. |
وقوع بااحتمال ضعیف |
•درمان ترمیمی یا پروتز همراه یا بدون نخ کنار زننده •تزریق موضعی بیحسی (شامل تزریق داخل لیگامان پریودنت یاintaosseous نمیشود( • درمان کانال ریشه در محدوده کانال قراردادن post و بیلداپ • قراردادن رابردم • خارج کردن نخ بخیه • قراردادن پروتز یا پلاک ارتدنسی متحرک • قالب گیری • فلورایدتراپی • تهیه رادیوگرافی دهان • تنظیم ارتدنسی |
جدول2 |
گاهی بیمار دارای پروتز کامل مفصلی شاید با دستورالعمل متفاوتی ازجراح ارتوپد خود به دندانپزشک مراجعه کنند. این مسأله یا به علت عدم آشنایی با راهنما موجود بوده ویا ملاحظات خاصی درمورد شرایط پزشکی بیمار که دندانپزشک از آن اطلاع ندارد و درنهایت لزوم مشاوره با پزشک بیمار درمورد ملاحظات خاص، لزوم premedication و در اختیار قراردادن راهنما به پزشک متخصص است. دندانپزشک مسوول توصیهی پروفیلاکسی به بیمار خود براساس اعمالی است که انجام خواهد داد. مزیت تجویز آنتی بیوتیک پروفیلاکسی باید در قبال سمیت مصرف آنتی بیوتیک مانند آلرژی وایجاد باکتری مقاوم بررسی شود.
رژیم پروفیلاکسی آنتی بیوتیک پیشنهاد شده | ||
نوع بیمار | داروی پیشنهادی | رژیم دارویی |
عدم حساسیت به پنیسیلین | cephalexin, cephradine or amoxicillin | 2 گرم 1ساعت قبل ازآغاز درمان دندانپزشکی |
عدم حساسیت به پنیسیلین ولی قادر به مصرف خوراکی دارو نمیباشد | cefazolin or ampicillin | 1گرم cefazolin یا 2گرم ampicillin به صورت IM یا IV 1 ساعت قبل از آغاز درمان دندانپزشکی |
دچار آلرژی به پنی سیلین | clindamycin | 600 میلی گرم خوراکی 1ساعت قبل از آغاز درمان دندانپزشکی |
دچار حساسیت به پنی سیلین ولی قادر به مصرف خوراکی دارو نمی باشد. | clindamycin | 600 میلی گرم IV 1ساعت قبل از آغاز درمان دندانپزشکی |
جدول۳ |
این مقاله راهنمایی برای تکمیل تصمیم دندانپزشک درجهت تجویز پروفیلاکسی آنتیبیوتیک به بیماران دارای تعویض کامل مفصل است. این راهنما استاندارد درمانی نبوده و جانشین تصمیم بالینی نیز نمیباشدو امکان توصیهی آن برای هر عمل بالینی که امکان ایجاد باکتریمی از محیط دهان برود نیست لذا دندانپزشک باید با توجه به قضاوت بالینی خود، مناسب بودن پروفیلاکسی آنتیبیوتیک را تشخیص دهد.
نظرات
شهرام سپهرمند
2 سال و 11 ماه و 5 روز پیش
ارسال پاسخ
با سلام و احترام و تشکر ایکاش نویسنده محترم مطالبی هم در رابطهی بیمارانی که قصد انجام آرتروپلاستی در آیندهنزدیک دار ند، میفرمودند. با نشکد فراوان.