خیز حنجره‌ای‌حلقی

پیش از انجام رویه، از آنالژزی توپیکال شامل آمیزه‌یی ازمحلول لیدوکائین 4٪ و محلول اپینفرین 1 به5000 استفاده کرده بود. سابقه‌ی آلرژی دارویی نداشت و درگذشته نیز ازدرمان‌های مشابه استفاده کرده بود. لحظات بعد حالت تهوع، خشونت صدا واحساس پری درگلو را گزارش کرد. درلارنگوسکوپی فیبرنوری خیز مخاطی مشخص در ناحیه‌ی آریتنوئید (پانلA، پیکان‌های سیاه) لایه‌ی آری‌آپیگلوتیک (سرپیکان) و دیوار خلفی (پیکان‌های سفید) آشکار شد، یک ساعت پس از تجویز هیدروکورتیزون داخل وریدی، خیز حنجره‌یی حلقی به‌طور ناقص فرونشست (پانلB). روز بعد، بیمار  علامتی نداشت و فقط خیز جزئی مخاط آریتنوئید چپ دیده می‌شد. در ویزیت پیگیری یک هفته بعد (پانل C) این خیـز تقریبــاً بــه طــورکـامــل ازبیـن رفته بود.

N Engl J Med 2011 June 23;364:e55