شماره ۱۰۳۳
دکتر نادر صاکی- دکتر سهیلا نیک اخلاق - مجید کریمی - غلامعباس دیناروند
زمینه و هدف: اختلال ناشنوایی بهخصوص نوع ژنتیکی اتوزومی مغلوب غیرسندرومی که شایعترین علت آن است، ازجمله مهمترین نگرانیهای بهداشتعمومی در کشورهای درحالتوسعه میباشد زیرا دو سوم افراد مبتلا به ناشنوایی جهان در کشورهای درحال توسعه زندگی میکنند. افراد با کمشنوایی شدید تا خفیف، خواه کمشنوایی آنها ژنتیکی و خواه محیطی باشد، میتوانند بهطور موثری از کاشت حلزون شنوایی بهرهمند شوند. هدف از انجام این مطالعه بررسی تأثیر کاشت حلزون بر آستانهی شنوایی افراد مبتلا به اختلال شنوایی اتوزومی مغلوب غیرسندرومی در استان خوزستان میباشد.
روش کار: با بررسی پروندههای کل افرادی که در بایگانی مرکز کاشت حلزون وجود داشت.
و طی سالهای91تامهر93 تحت عملجراحی کاشت حلزون قرارگرفتند، تعداد 24نفر مبتلا به اختلال ناشنوایی اتوزومی مغلوب غیرسندرومی بودند. این افراد از خانوادههایی بودند که پدر و مادر کاملا سالم و حداقل دو فرزند مبتلا به اختلال شنوایی داشتند و همچنین در اقوام آنها فرد با اختلال ناشنوایی وجود داشت. سپس از تمام افراد سالم و بیمار خانوادهها تستهای ارزیابی شنوایی ABR,ASSR و play audiometry قبلاز کاشت و همچنین افرادی که کاشت انجام دادند تا چندماه پساز کاشت انجام شد.با انجام آزمون t-test جفتی در نرم افزار SPSS18 تفاوت آستانه شنوایی قبل و بعد از عمل معنادار گزارششد(0/05>P).
یافتهها: افراد شرکتکننده در این پژوهش 13نفر مرد (54/16%) و 11نفر زن (45/83%) بودند. گسترهی سنی این افراد از 1/5سال تا 48سال بود. میزان آستانهی شنوایی افراد قبل از کاشت حلزون در محدودهی آستانهی شنوایی طبیعی نبود و درسطح 90دسیبل هیچ موج تکرارپذیری ثبت نشد. اما پساز کاشت میزان شنوایی درحد بسیار نزدیک به آستانهی طبیعی بود که باگذشت زمان میزان آستانهی شنوایی بسیار بهحالت طبیعی نزدیک شد بهطوریکه اختلاف میانگین آستانهی شنوایی قبل و بعداز عمل کاشت کاملاً معنادار بود.
نتیجهگیری: کاشت حلزون بهطور معنیداری آستانهی شنوایی افراد مبتلا به اختلال شنوایی اتوزومی مغلوب غیرسندرومی را به آستانهی شنوایی طبیعی نزدیک نمود.
ثبت نظر