به رغم وجودگزارش‌های روایتی مبنی بر امکان بروز توکسیسیته‌ی کلیه renal toxicity مرتبط با تری‌متوپریم ـ سولفامتوکسازول Trimethoprim-sulfa methoxazole (باکوته نوشت TMP-SMX)، دراین مورد تحقیق طبقه‌بندی شده وجود ندارد.
برای حل این مسأله، پژوهشگران، پرونده‌ی بیماران مرد بستری در مرکز طبی کهنه‌سربازان را طی یک دوره‌ی 3 ساله بازبینی کرده‌اند.
بیماران ازجمله کسانی بودند که به مدت بیشتر از 6 روز برای درمان عفونت مجرای ادرار یا بافت نرم از TMP-SMX استفاده کرده بودند.
درتمام بیماران نیتروژن اوره‌ی خون و تراز کرآتینین سرم، 7 روز پیش از شروع درمان وکمتر از 3 روز پس از کامل شدن درمان اندازه‌گیری شده بود.
درمیان 573 بیمار، در 11٪ افزایش تراز BUN و کرآتینین سرم دیده می‌شد که با معیارهای ازپیش تعیین شده برای صدمه‌ی حاد کلیه سازگار بود.
درقریب به تمام موارد، صدمه‌ی کلیه به صورت احتمالاً یا امکاناً ایجاد شده دراثر TMP-SMX طبقه‌بندی شده بود.
میان مقدار خوراک یا مدت زمان با TMP-SMX واحتمال بروز صدمه‌ی حاد کلیه رابطه‌یی دیده نشد.
درآنالیز با چند متغیر، هیپرتانسیون و دیابت، تنها عوامل خطرساز مستقل برای اینگونه صدمه تلقی شدند.
پنجاه‌وچهار نفر از 64 بیمار مبتلا به صدمه‌ی کلیه، کمتر از یک ماه پس ازقطع TMP-SMX، آزمایش پیگیری شدند.
در 52٪ این عده، کرده‌ی کلیه renal function به حد اولیه بازگشته بود.
یک نفر ازاین بیماران به دیالیز نیاز داشت.
J.Antimicrob Chemother 2012 May;67:1271
به نظر می‌رسد توکسیسیته‌ی مرتبط با TMP-SMX کلیه بیش از آنچه که تصور می‌شد اتفاق افتد.
باوجودی که به نظر می‌رسد این تأثیر موقت باشد ولی پایش منظم کرده‌ی کلیه ضمن درمان با TMP-SMX و بلافاصله پس از آن الزامی است.
ثبت نظر