انگل‌های مالاریا با یکدیگر گفتگو می‌کنند.
دانشمندان انستیتویWalter and Eliza Hall Institute درملبورن استرالیا کشف جالبی کرده‌اند که ثابت میکند انگل‌های مالاریا می‌توانند با یکدیگر سخن بگویند و این رفتار اجتماعی بقای حیات انگل را تأمین میکند و بخت انتقال یافتن به آدمیان دیگر را بهبود می‌بخشد.
با این یافته می‌توان جای پای محکمی در تدارک داروها و واکسن‌های ضد مالاریا یافت که با قطع این شبکه‌ی ارتباطی از بروز بیماری پیشگیری کرده و آن را درمان می‌کنند.
پژوهشگران این انستیتو با همکاری انستیتو Bio دانشگاه ملبورن و بخش بیوشیمی و بیولوژی ملکولی ثابت کرده‌اند که انگل‌های مالاریا می‌توانند برای ارتباط با سایرانگل‌های مالاریا در بدن پیام ارسال کنند. این بررسی درشماره‌ی 17 مه‌ی2013 نشریه‌ی Cell به چاپ رسیده است.
پژوهشگران از این کشف یکه خورده‌اند که چگونه انگل‌های مالاریا درجهت تقویت فعال شدن به شکل بالغ جنسی یکصدا عمل می‌کنند تا توسط پشه‌ها که ناقل این بیماری مرگبار هستند گرفته شوند.
پژوهشگران تجربه‌ی خود را پیش ازپیدایش این اعتقاد که انگل‌ها به یکدیگر پیام می‌فرستند وارتباط دارند بارها و به‌راه‌های مختلف تکرار کرده‌اند. اما این سوال مطرح است که چرا انگل‌مالاریا به این مکانیسم نیاز دارد. دراین مورد آنچه لازم است بدانیم آن است که چه مقدار انگل دیگر در انسان وجود دارند که می‌توانند زمان دقیق فعال شدن و تبدیل به اشکال جنسی را حس کنند تا ازبهترین بخت انتقال یافتن مجدد به پشه‌برخوردار شوند.
مالاریا، سالانه حدود ۷۰۰/۰۰۰نفر را می‌کشد که بیشتر کودکان زیر 5 سال و خانم‌های باردار هستند. هرسال، صدها میلیون نفر به پلاسمودیوم انگل مالاریا آلوده می‌شوند که از راه گزش پشه انتقال می‌یابد. طبق ارزیابی‌های انجام شده، نیمی از جمعیت جهان درمعرض خطر ابتلا به مالاریا هستند و این بیماری بیشتر درمناطق حاره وتحت حاره ازجمله بسیاری ازکشورهای همسایه‌ی استرالیا متمرکز است.
انگل‌های مالاریا، درون گویچه‌های سرخ با ارسال بسته‌های DNA در طول مرحله‌ی خونی عفونت با یکدیگر ارتباط می‌یابند. دراین بررسی نشان داده شد که به خصوص درعکس‌العمل نسبت به استرس، انگل‌های درون گویچه‌های سرخ آلوده می‌توانند بسته‌های کوچک اطلاعاتی برای انگل‌های دیگر ارسال دارند.
شبکه‌ی ارتباطی یک رفتار اجتماعی است که وقتی انگل‌ها باید چرخه‌ی زندگی خود را کامل کنند و دوباره به بدن پشه انتقال یابند ظاهر می‌شود. وقتی انگل‌ها این اطلاعات را دریافت داشتند، سرنوشت خود را تغییر می‌دهند زیرا این پیام‌ها به انگل اطلاع می‌دهند که باید به شکل جنسی بدل شود، یعنی شکلی از انگل مالاریا که در بدن پشه قادر به زندگی و تکثیر است و بقای حیات انگل را تأمین میکند و امکان انتقال به انسان دیگر را فراهم می‌آورد.
امید می‌رود که با این کشف جاده‌ی ساخت داروهای ضدمالاریا و واکسن برای پیشگیری از این بیماری هموار شود. این کشف اساساً از بنیاد، نظر دانشمندان درمورد انگل مالاریا را تغییر داده وگام بزرگی در درک نحوه‌ی بقای حیات مالاریا و انتقال آن به شمار می‌آید. مرحله‌ی بعد، شناسایی ملکول‌هایی است که دراین جریان پیام‌رسانی شرکت دارند و نیز شناخت راه‌هایی است که بتوان این شبکه‌های ارتباطی را مسدود کرد و از انتقال مالاریا از انسان به پشه که هدف غایی به شمار می‌رود جلوگیری نمود.
ثبت نظر