مرد 48ساله‌ای از کشور سوئیس در سال 2007 با تشخیص (CML) به‌علت عدم‌تحمل به بازدارنده‌ی tyrosine kinase نهایتاً با دهنده‌ی غیرخویشاوند پیوند سلول‌بنیادی (بن‌یاخته)گردید.
دوران ابتدایی بعداز پیوند به‌جز عارضه‌ی GVHD دهانی به‌خوبی گذشت و مشکلی وجود نداشت ولی۱۰ماه بعداز پیوند موقعی که هنوز تحت‌درمان با داروهایImmunosuppressive بود متوجه پان‌سیتوپنی پیشرونده در بیمار شدیم.
بررسی‌های بعدی که شامل آزمایش مغزاستخوان بود دلالت‌بر خاموشی کامل CML می‌کرد. باکمال تعجب تعداد فراوانی از انگل لیشمانیا (leishmania) داخل و خارج سلول و داخل هیستیوسیت را مشاهده کردیم.
تشخیص لیشمانیا ویسرال توسط (polymerse chain reaction(PCR تأییدشد. بیمار فوراً با liposomal amphotericin B درمان گردید. سابقه‌یی از مسافرت بیمار به مناطق بومی (Endemic) این مرض وجود نداشت.
لیشمانیای احشایی بیماری فرصت‌طلبی است که در پیش افرادی‌که ازنظر ایمنی ضعیف هستند به‌خصوص در بیمارانی که درمنطقه‌ای که leishmania اندمیک است زندگی می‌نمایند دیده می‌شود. این عارضه به‌ندرت بعداز پیوند مغزاستخوان توسط بن‌یاخته‌ها ملاحظه شده‌است.
3 منشای مستعد‌کننده در ابتلای به leishmania در‌این بیمار ممکن‌است خود پیوند (graft)، ترانسفوزیون خون حامل لیشمانیا و یا فعال‌شدن عفونت لیشمانیایی خاموش دراثر داروهای مهارکننده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی ایمنی باشد.
مورد ذکر شده نشان‌می‌دهد که لیشمانیا ممکن است علت پان‌سیتوپنی بعداز پیوند Post-HSCT حتی در فردی‌که خارج از منطقه‌ی اندمیک زندگی می‌کند و یا مسافرتی به این مناطق نکرده باشد.
Ref: BLOOD 31 July 2014.Vol 124, No 5
ثبت نظر