استرپتوکوکوس‌های گروهA سالانه سبب ایجاد حدود ۶۰۰میلیون عفونت در سراسر جهان می‌شوند.
این عفونت‌های شدید ممکن‌است سبب نکروزفاشیا (Necrotising Fasciitis)، پنومونی، سپتی‌سمی یا شوک توکسیک شوند و حدود یک‌چهارم از افرادی‌که دچار این عفونت‌های مهاجم می‌شوند، دوام نمی‌آورند.
محققان در کالج سلطنتی لندن، افزایش شدیدی را در عفونت‌ها متذکر شده‌اند که از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۹ توسط یک گونه‌ی خاص استرپتوکوک به‌نام emm89 ایجاد‌شده بود و جهت بررسی دلیل این رخداد، آنها ژنوم نمونه‌های باکتریایی به‌دست‌آمده از بیماران را زنجیروار و پشت‌سر‌هم (Sequenced the genomes) بررسی کردند.
در‌این بررسی؛ توالی‌های ژنتیکی، یک زیر‌گونه‌ی جدید از استرپتوکوک emm89 آشکار گردید که بروز آنها همزمان با افزایش شدید موارد عفونت، مصادف شد.
ژاپن، کانادا، فرانسه و سوئد نیز افزایش شدید این‌گونه را گزارش کرده‌اند که احتمال گسترش جهانی این نوع جدید را بالا می‌برد.
استرپتوکوک‌های گروهA ممکن است پوست یا گلو را آلوده‌کنند که سبب ورم لوزه می‌شوند و به میزان کمتری می‌توانند بخش‌های عمیق‌تر بدن را آلوده نمایند که بسیار خطرناک است. سالانه حدود ۱۳۰۰تا۱۸۰۰ مورد از این عفونت‌ها در انگلستان، ولز و ایرلند‌شمالی تشخیص داده می‌شوند و کارشناسان بهداشت به‌شکل فزاینده‌ای درمورد خیزش‌های دوره‌ای بیماری‌های مهاجم و غیرمهاجم توسط استروپتوکوک‌های گروهA نگران هستند.
گونه‌ی جدید، دو اختلاف مهم را نسبت به دیگر اعضای این‌گونه دارا می‌باشد؛ این نوع، سم (Toxin)بیشتری را تولید نموده و کاملاً لایه‌ی خارجی کپسول خود را از‌دست می دهد که این لایه، عاملی ضروری برای استرپتوکوک‌های گروهA جهت ایجاد بیماری‌های مهاجم می‌باشد و از دست‌رفتن آن، مژده‌ی بزرگی برای محققان می‌باشد.
ابهام محققان با علم به اینکه بدون این لایه‌ی پوششی، آنها بهتر به سطوح چسبیده و انتقالشان راحت‌تر است، درمورد چگونگی بیماری‌زایی گونه‌ی جدید که فاقد این لایه است می‌باشد و احتمال دیگر این است که آنها بسیار آسان‌تر وارد سلول‌های بدن انسان می‌شوند که باعث مشکل‌تر‌شدن درمان آنها می‌گردد.
پژوهشگران اظهار‌می‌دارند: «دانسته‌های ما درمورد اینکه استرپتوکوک گروهA از انسان به انسان چگونه انتقال می‌یابد بسیار کم است. ما نیاز به بررسی عمیق‌تری درمورد راه‌های مؤثرتر پیشگیری از انتقال این بیماری داریم».
ثبت نظر