عفونت شدید می‌تواند موجب اختلالات بلندمدت شناختی در افراد سالخورده شده و محرکی شایع در کاهش شدید عملکرد بیماران مبتلا به بیماری آلزایمر و زوال عقل است. التهاب مغزی ناشی‌از عفونت ممکن‌است تأثیر نامطلوبی برچگونگی ایجاد حافظه‌ی‌فضایی (spalial momories) بگذارد.
محققان اقدام به تزریق واکسن آب‌شورخوش‌خیم(benign salty rwater) یا تیفوئید به 20 شرکت‌کننده‌ی سالم کردند. آنها برای اسکن مغز شرکت‌کنندگان قبل و پس‌از تزریق از مقطع‌نگاری با نشر پوزیترون (PET) فلورو دی‌اُکسی‌گلوکوز(FDG) استفاده کردند تا التهاب ایجادشده در مغز شرکت‌کنندگان را اندازه‌گیری کنند.
حافظه‌ی‌فضایی شرکت‌کنندگان بعد‌از هر اسکن، با استفاده از یک‌سری فعالیت‌های واقعیت مجازی(Virtual Veality) مبتنی‌بر حافظه آزمایش شد.
شرکت‌کنندگان نتوانستند در فعالیت‌های مربوط به حافظه‌ی فضایی که پس‌از کاهش متابولیسم گلوکز رخ‌داده بود، خوب عمل‌کنند.
محققان با استفاده از اسکن‌های FDG-PET مشاهده‌کردند که به‌دنبال التهاب، کاهشی در متابولیسم گلوکز در ناحیه‌ای از مغز به‌نام لوب گیجگاهی میانی (MTL) رخ‌داد.
MLT «مرکز حافظه» مغز است و به‌نظر‌می‌آید که تغییر در متابولیسم آن ناحیه، مستقیماً بر عملکرد حافظه‌ی‌فضایی تأثیر بگذارد. وقتی از شرکت‌کنندگان خواسته‌شد تا فعالیت‌های مربوط به حافظه‌ی‌فضایی را پس‌از تغییر در متابولیسم گلوکز انجام‌دهند، چندان موفق نبودند.
به کمک «نقشه‌ی شناختی» که توسط حافظه‌ی‌فضایی شکل می‌گیرد، می‌توانیم در محیط اطراف خود به کنکاش بپردازیم. باوجوداینکه کاهش متابولیسم گلوکز ناشی‌از التهاب موجب پایین‌آمدن نمرات آزمون حافظه‌ی‌فضایی شرکت‌کنندگان شد، حافظه روندی آنها و حافظه‌ی چگونگی انجام نوع خاصی از کارها، تحت‌تأثیر قرار‌نگرفت.
حتی عفونت‌های خفیف نیز می‌تواند موجب اختلال در حافظه‌ی فضایی شود.
سرماخوردگی یا ابتلا به آنفولانزا که منجر به التهاب‌هایی در مغز می‌شود، می‌تواند حافظه را مختل‌کند. عفونت در بزرگسالان و افراد سالم به‌ندرت اثرات ناسازگار بلندمدت برجای می‌گذارد و در سالخوردگان، نقش التهاب در بیماری زوال‌عقل و چگونگی تأثیر عفونت‌هایی نظیر آنفولانزا بر روند پیشرفت این بیماری بیشتر است. مدارهای حافظه‌ی مغز حساسیت ویژه‌ای به التهاب دارند و درصورتی‌که بتوان سطح التهاب را کنترل‌کرد، ممکن‌است میزان کاهش شناخت بیماران را نیز پایین‌آورد. کاهش شناخت در افراد میانسال لزوماً به‌خاطر نشانه‌های زوال‌عقل نیست. وقتی خاطرات و علم به‌طور‌طبیعی باگذشت زمان در مغز انباشته می‌شوند، ظرفیت پردازش مغز کاهش پیدا می‌کند و یادآوری آنها زمان بیشتری طول می‌کشد.
ثبت نظر