فیبروز سیستیک: شناخت بهتری از عفونت‌ها

میکروارگانیسم هایی که سلامت بیماران مبتلا به فیبروز سیستیک را تهدید می‌کنند، می‌توانند در غیاب اکسیژن یا وجود حداقل اکسیژن به حیاتشان ادامه دهند.

در بررسی که روی ۲۲‌کودک مبتلا به فیبروز سیستیک‌(CF) انجام‌شد، محققان به بینش جدیدی از «انواع سبک‌زندگی هوازی و بی‌هوازی» عوامل بیماری‌زای مؤثر دراین عارضه دست‌یافتند و متوجه شدند که میکروب‌های عامل عفونت در فیبروز سیستیک، چگونه می‌توانند تحت شرایط خاصی به زندگیشان ادامه بدهند.

تنوع و سازگاری میکروب‌های بیماری‌ در CF در محیط ریه، آن را در زمره‌ی عفونت‌هایی قرار‌ می‌دهد که از‌بین‌بردن آنها بسیار مشکل است.

تا به حال درباره‌ی ماهیت شیمیایی در راه‌های هوایی ریه در مبتلایان به CF، تحقیقات کمی صورت‌گرفته است و تحقیقاتی از این دست، برای درک بهتر چگونگی حیات این میکروارگانیسم‌ها در ریه و نحوه‌ی تأثیرگذاری آنها بر ریز محیط‌های ریه (Microenvironment)، ریه ضروری می‌باشد.

محققان با بررسی نمونه‌ی خلط کودکان بیمار، نتیجه گرفتند که محیط میکروبیولوژیک میان بیماران مختلف و حتی در یک بیمار در مقاطع زمانی مختلف، یکسان نمی‌باشد. برخی‌از نمونه‌های خلط حاوی گاز سولفیدهیدروژن هستند که با اکسیژن واکنش‌داده و آن‌را از محیط حذف می‌کند. شدت نشانه‌های بیماری در بیمارانی‌که سطح قابل‌ملاحظه‌ای از این نوع سولفور را در خلط خود داشتند، به‌مراتب کمتر بود.

میکروسنسورهای محیطی:

محققان در آزمایشگاه ۴۸ نمونه خلط تازه (Fresh Sputum)متعلق به ۲۲‌کودک مبتلا به CF بستری شده در بیمارستان کودکان لوس‌آنجلس را با استفاده از میکروسنسورهای محیطی‌، از‌نظر میزان بالای غلظت اکسیژن و سولفید هیدروژن اندازه‌گیری کردند و دریافتند که با‌وجود اینکه لایه‌ی بسیار نازک اکسیژن روی سطح نمونه‌ها وجود دارد اما در بیشتر نمونه‌ها اکسیژن تخلیه شده بود؛ به‌طوری‌که اکسیژن تنها درمحدوده‌ی بسیار باریکی بین هوا و نمونه مشاهده‌گردید و با‌توجه به‌اینکه محیط خلط به شکلی چندلایه (مطبق) است که می‌تواند جوامع میکروبی مختلف را در عمق‌های مختلف(Different  Depth) خود پناه دهد، محیطی مناسب برای جنبش موقت میکروارگانیسم‌ها است. همچنین این محیط میان بیماران مختلف و حتی در یک بیمار در مقاطع زمانی مختلف، یکسان نمی‌باشد.

در بررسی دیگری که روی ۳۲ نمونه‌ی کشت خلط مبتلایان CF، روی میکروارگانیسم‌های بیماری‌زای غالب انجام شد، ۱۳نمونه دارای‌ Pseudonomas aeruginosal و ۱۲‌مورد دارایStaphylococcus aureus بودند و ۵مورد دارای هر‌دو نوع باکتری بوده و ۲مورد هیچکدام از باکتری‌های فوق را نداشتند.

محققان اذعان دارند که بررسی‌های بیشتری نیاز است تا ارتباط بالینی (Clinical Relevance) چنین دستاوردهایی آزمایش شود. با انجام این آزمایش‌ها، ارتباط سرعت پیشرفت بیماری با نشانه‌های متابولیک خاص (Particular Metabolic Fingerprints) بررسی‌شده و درمان‌های مؤثر مقتضی در این شرایط خاص میسر می‌شود.
رویکردهای متابولیکی که برای ادامه‌ی زندگی میکروب‌ها نیاز است،بسیار متنوع هستند و باید در‌نظر گرفته‌شده و به‌خوبی شناخته شوند. یکی از این استراتژی‌ها، حیات در شرایط فاقد اکسیژن است که زیستگاه مهمی برای این نوع خاص از میکروب‌ها به‌حساب می‌آید.