سرایت بیماری از مادر به کودک

 درحالی‌که در سراسر جهان همه‌ی حواس‌ها معطوف به پیشگیری از روند پیشرفت ویروس زیکا و محدود‌کردن آن در قاره‌ی آمریکای ‌شمالی و جنوبی گشته‌، محققان دانشگاه آیوا به پزشکان یادآوری می‌کنند تا مراقب ۲بیماری‌ دیگر تهدیدکننده‌ی زندگی و قابل‌حمل به‌وسیله‌ی ناقل باشند که ممکن‌است از‌طریق جفت، از مادر به کودک منتقل ‌گردد.

بیماری شاگاس‌(Chagas) و لیشمانیازیس‌(Leishmaniasis)، ۲بیماری  هستند که‌می‌توانند از ‌طریق‌جفت، از مادر به کودک منتقل ‌‌شوند.تصویر مندرج در مقاله کودکی را  نشان‌می‌دهد ‌که‌از لشمانیازیس رنج‌می‌برد.

از نشانه‌های این بیماری می‌توان به ‌بروز نامنظم تب، کاهش شدید وزن، تورم طحال و کبد و کم‌خونی اشاره‌کرد. در‌صورتی‌که این بیماری درمان نشود و از روند رشد آن جلوگیری به عمل نیاید‌، ‌درمدت ۲سال‌، میزان مرگ‌و‌میر مبتلایان در کشورهای در‌حال‌توسعه می‌تواند به۱۰۰‌درصد برسد.

بیماری شاگاس و لشمانیازیس بیماری‌های انگلی هستند که منشأ پیدایش آن در مکزیک، آمریکای مرکزی و آمریکای‌جنوبی می‌باشد.لیشمانیازلیس‌علاوه بر این مناطق در برخی‌از بخش‌های آسیا، خاورمیانه، آفریقا و جنوب اروپا نیز مشاهد‌‌ه شده و حشره‌های‌مکنده‌ی ‌خون(Blood-Sucking insects) عامل سرایت هر‌دو بیماری هستند.

امروزه، دانشمندان آگاهند که پاتوژن‌ها ممکن‌است به‌صورت مادرزادی از‌طریق سفر به دیگر کشورها و مهاجرت منتقل‌شوند و اینها  عواملی هستند که مردم آمریکا را آسیب‌پذیر ساخته‌اند.

این موضوع زمانی بغرنج‌‌تر می‌گردد که نوزاد بیماری را به مطب پزشکان آمریکایی می‌آورند و آنها نیز توجهی به این موضوع که ممکن‌است انگل‌ها از مکان‌های دوری منتقل‌شده باشند‌، نمی‌کنند.

سرایت  از مادر  به کودک عامل اصلی ابتلای کودکان در آمریکا به این بیماری‌ها می‌باشد و ‌این شکل انتقال، دیگر به حشرات ناقل ارتباطی ندارد‌. ازاین‌رو ممکن‌است کودکی داشته باشید که دچار نارسایی قلبی و یا مشکل بزرگ‌شدن کبد و طحال شده‌باشد و تشخیص برای پزشکان در ‌این ‌زمینه که چه اتفاقی در‌حال روی دادن است تقریباً غیرممکن‌‌ بوده و کودک  نیز در آستانه‌ی مرگ قرار دارد.

مطابق اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها(CDC)، به‌طور تقریبی، ۸‌ میلیون تَن در مکزیک، (آمریکای‌جنوبی)دچار بیماری‌شاگاس‌ هستند‌ و بیشتر آنها از آلوده‌بودن به این ویروس آگاهی ندارند. در‌آن نواحی، ساس‌های بوسه‌‌زن(Kissing Bugs) یا ساس‌های‌آدم‌کش(Triatomine  beetles) یک تیره از راسته‌ی نیم‌بالان و در رده‌ی حشرات خون‌خوار هستند. این ساس‌ها هنگام خونخواری از میزبان، باعث بیماری شاگاس می‌شوند که اگر این عفونت درمان نشود، حتی منجر به تهدید زندگی فرد می‌گردد.  در مرحله‌ی حاد ممکن‌است بیماران از تب، خستگی، بدن‌درد، سر‌درد، خارش، کاهش اشتها، اسهال و استفراغ رنج‌ ببرند و اینها نشانه‌هایی هستند که در دیگر بیماری‌ها نیز مشاهده  می‌شوند؛ به همین دلیل پزشکان اغلب بیماری شاگاس را نادیده می‌انگارند. اما وقتی بیمار به مرحله‌ی مزمن بیماری رسید، ممکن است با عوارض جدی قلبی و گوارشی مواجه گردد.

لشمانیازیس نیز معمولاً بر طحال، کبد و مغز استخوان تأثیر می‌گذارد و به‌وسیله‌ی مگس‌های شنی (Sand Fly) (تصویرروبرو) گسترش می‌یابد که آلوده به انگل‌های لشمانیا اینفنتوم(Leishmania infzntum) شده‌اند و مطابق اعلام CDC، در سراسر جهان، دامنه‌ی این موارد ابتلا بین ۲۰۰ تا ۴۰۰هزار مورد می‌باشد.
داروهایی برای درمان بیماری شاگاس و لشمانیازیس وجود دارد که تا حدودی سمّی هستند و بخصوص میان کودکان، تأثیرات جانبی قابل توجهی دارند. در بیشتر کشورهایی که این بیماری‌های انگلی شایع هستند، اقدامات پیشگیرانه‌ای همچون خواباندن پشه‌بندها در مواد حشره‌کش انجام می‌شود؛ به این وسیله، می‌توان حشره‌های آلوده و مکنده‌ی خون را از فعالیت بازداشت.

سرچشمه‌ی دیگری که برای هر دو بیماری به نظر می‌رسد وجود داشته باشد، سگ‌ها هستند. تحقیقات  مربوط به سگ‌های آلوده نیز نشانگر آن بود که لشمانیازیس می‌تواند از طریق جفت (Placenta) منتقل شود؛ از نظر برخی از پزشکان و دام‌پزشکان، این موضوع امکان‌پذیر تلقی شد، اما به‌طور گسترده پذیرفته نشده است.

قدم بعدی محققان آزمایش واکسن ۱۸ماهه روی ۶۰۰سگ می‌باشد اما هدف اصلی و نهایی آنها پیشگیری از گسترش این ۲بیماری بین حیوانات و انسان می‌باشد.