پیشگیری‌از‌ عفونت تنفسی در کودکان

براساس گزارش‌های منتشر‌شده درمجله‌ی‌JAMA ،مصرف آنتی‌بیوتیک‌های‌رایج هنگام مشاهده‌ی نشانه‌ها‌ی اولیه‌ی سرماخوردگی در کودکانی که بعداز یک سرماخوردگی معمولی دچار خس‌خس شدید و مشکل تنفسی می‌شوند و در خطر ابتلا به بیماری شدید در دستگاه تنفسی تحتانی می‌باشند، می‌تواند مفید باشد.

مصرف زودهنگام آنتی‌بیوتیک‌ها در جلوگیری‌از عفونت‌های تنفسی ناشی‌از پیشرفت سرماخوردگی می‌تواند مفید باشد.

خردسالان عموماً به عفونت‌های تنفسی مبتلا می‌شوند و غالب آنان به‌زودی از سرفه و احتقان بهبود می‌یابند، اما در تعداد قابل توجهی از آنان بیماری شدت می‌یابد؛ تاحدی که منجر به بروز مشکلات تنفسی شدید گشته و مراجعه به درمانگاه‌های مراقبت ویژه یا اورژانس را ضروری می‌سازد.

محققان دانشکده‌ی پزشکی سنت‌لوئیس در‌این پژوهش اثر استفاده‌از آنتی‌بیوتیک آزیترومایسین را نسبت به دارونما در ۶۰۷کودک در ۹مرکز پزشکی دانشگاهی از سراسر کشور بررسی‌کردند. دراین‌تحقیق کودکان در رده‌ی سنی‌۱۲‌ماه‌ تا۶‌سال و با سابقه‌ی بیماری‌های تنفسی تحتانی شدید بودند، اما در مجموع کودکان سالمی بودند. به والدین گروه اول آنتی‌بیوتیک داده شد و برای شروع درمان با مشاهده‌ی اولین نشانه‌های سرماخوردگی، راهنمایی‌های لازم داده‌شد. برای این منظور محققانی با هر‌خانواده کار می‌کردند تا مجموعه‌ای از نشانه‌های اولیه را شناسایی‌کنند که نشان‌دهنده‌ی زمان شروع درمان با آنتی‌بیوتیک باشد و برای گروه دوم با شروع نشانه‌های بیماری فقط دارونما تجویزشد.

بیماری خفیف‌تر در کسانی‌که آزیترومایسین مصرف کرده بودند:

تعداد ابتلا به عفونت‌های تنفسی در هر۲‌گروه یکسان و شدت عفونت‌ها متفاوت بود.۹۲مورد از بیماری‌ها شدید تشخیص‌داده شدند، چراکه به کورتیکوستروئید‌های دهانی نیاز داشتند؛ ۵۷‌مورد در گروه دارونما (گروهی که داروهای بی‌اثر مصرف می‌کردند) بودند و ۳۵‌مورد در گروهی بودند که آزیترومایسین مصرف می‌کردند. آنتی‌بیوتیک‌ها در بیشترین میزان تأیید‌شده توسط اداره‌ی غذا و داروی آمریکا (FDA) برای درمان تجویز‌شده بودند تا اثر ضد‌التهابی دارو را به حداکثر خود برساند. بااین‌حال پیش‌بینی (بهینه)نقش میزان دوز در کاهش سطح بیماری آشکار نبود.

مقاومت آنتی‌بیوتیکی‌:

نگرانی نسبت به مقاومت ارگانیسم‌ها به آنتی‌بیوتیک سبب شد تا محققان پژوهش‌های بیشتری را روی مقاومت زیرمجموعه‌ای از ۸۶‌بیمار بیمارستان کودکان سنت‌لوئیس نسبت به آزیترومایسین انجام دهند. برخی‌از کودکانی‌که در طول این پژوهش آزیترومایسین مصرف‌کرده بودند، در پایان پژوهش جرم‌های مقاوم به آزیترومایسین در گلویشان مشاهده‌گردید. اما باکتری مقاوم به آزیترومایسین تقریباً به همان میزان در کودکانی‌که آنتی‌بیوتیک مصرف‌نمی‌کردند نیز  وجود داشت و با‌این‌حال تأثیر آزیترومایسین بر ایجاد مقاومت آنتی‌بیوتیکی به‌طور کامل مشخص نگردید و این موضوع نیازمند تحقیقات بیشتر درمورد تفاوت در نرخ ایجاد مقاومت است.

دراین پژوهش تغذیه‌ی کودکانی‌که دارای باکتری مقاوم به آزیترومایسین بودند، نسبت به کودکانی که ارگانیسم‌های مقاوم به آزیترومایسین نداشتند، تفاوتی نداشت.

در آمریکا یک‌ششم از مراجعات به پزشک به‌خاطر نشانه‌های آسم، مربوط به کودکانی است که آنتی‌بیوتیک اغلب پس‌از تشدید بیماری برای آنها تجویز شده بود. به‌هر‌حال لزوم احتیاط (Prudence) در مصرف آنتی‌بیوتیک را باید رعایت‌کرد‌. اما اگر کودکان به‌شدت مبتلا‌شده باشند و درمان مؤثری نیز وجود نداشته باشد، باید پیش‌از شدت گرفتن بیماری به مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها پایان داده‌شود. پژوهش کنونی نشان‌می‌دهد که اقدام به‌موقع می‌تواند خطر تشدید بیماری تنفسی کودکان را قبل‌از ابتلا کاهش‌دهد. حتی کودکانی‌که باوجود مصرف آزیترومایسین بیماری آنها تشدید یافته بود، نشانه‌های خفیف‌تری نسبت به کودکان خردسالی داشتند که دارونما مصرف‌کرده بودند. کورتیکوستروئیدهای خوراکی مانند پرنیزولون، استاندارد مراقبتی (Standard of Care) برای این شرایط هستند  اما بررسی‌هایی وجود دارد که نشان‌می‌دهد این درمان‌ها در کودکان نتایج یکسانی ندارند. به‌همین‌دلیل محققان به‌دنبال یافتن راه‌هایی برای جلوگیری ‌از پیشرفت عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی به بیماری‌های دستگاه تنفسی تحتانی می‌باشند. زمانی‌که بیماری به پیشرفت خود ادامه‌دهد، اقدامات استاندارد تأثیر کمتری نسبت به آنچه انتظار داشتیم، خواهند داشت.