تاثیر کاناگلیفلوزین در بیماران دیابتی با عارضه کلیوی تثبیت‌شده:

مهارکننده‌‌‌های حمل‌کننده سدیم گلوکز ۲ (Sodium glucose Co-Transporter2) از طریق کاهش جذب گلوکز فیلترشده در توبول‌های کلیه، گلوکز پلاسما را کاهش‌می‌‌‌دهند که به افزایش دفع گلوکز ادراری می‌‌‌انجامد. بارها و بارها نشان‌داده‌شده است که مکانیسم فوق موجب ایجاد ناتریورز متوسط و کاهش‌HbA1c، فشارخون، وزن و آلبومینوری در بیماران مبتلا به دیابت نوع۲ می‌‌‌شود. با این‌حال، اثرات این عوامل بر بیماری‌‌‌های کلیوی و قلب‌وعروق دربیماران مبتلا به دیابت نوع۲ و بیماری‌‌‌های‌کلیه تثبیت‌شده، درسطح گسترده‌ای بررسی نشده‌است. کاناگلیفلوزین (Canagliflozin) و اهداف انتهایی کلیوی در دیابت با ارزیابی بالینی نفروپاتی محرز، بررسی CREDENCE باهدف مقایسه اثربخشی و ایمنی کاناگلیفلوزین‌ در برابر دارونما در پیگیری از نتایج بالینی مهم کلیه و قلب‌و‌عروق در بیماران مبتلا به دیابت و بیماری کلیوی محرز انجام شده است. CREDENCE یک کارآزمایی تصادفی، دو سویه‌کور، رویدادمحور و کنترل‌شده با دارونما است که در ۳۴‌کشور با مدت زمان پیش‌بینی‌شدۀ حدود ۵/۵سال انجام‌شد و ۴۴۰۱بزرگسال مبتلا به دیابت نوع۲، میزان فیلتراسیون گلومرولی تخمینی حداقل۳۰ تا حداکثر ۹۰میلی‌لیتر دردقیقه بر۱/۷۳مترمربع و آلبومینوری (نسبت آلبومین به کراتینین ادرار بیشتر از ۳۰۰ تا ۵۰۰۰ میلی‌گرم) ثبت‌نام شدند. این بررسی تا۹۰درصد قدرت‌تشخیصِ کاهش۲۰درصدی خطر اولیه (α = 0.05)، بیماری کلیه مرحله پایانی(ESKD)، دو برابرشدن کراتینین سرم، و مرگ‌و‌میر کلیوی و قلب‌وعروقی را دارا می‌باشد. کارآزمایی CREDENCE شواهد قطعی پیرامون اثرات کاناگلیفلوزین بر نتایج کلیوی و قلبی/ عروقی در بیماران مبتلا‌به دیابت نوع۲ با بیماری کلیوی محرز (Established kidney disease) را ارائه‌می‌‌‌دهد.

Ref: American Journal of nephrology / 2018