99-137
منبع :شمارۀ 1235 نشریه پزشکی امروز
عفونتهایی مانند کووید 19 میتواند با چالش زیادی در بخش ICU همراه باشد. پیش از همه، محدودیت منابع و تجهیزات، پس از آن، کنترل عفونت باید در بسیاری از سطوح رخ دهد و به طور مداوم اعمال شود. همچنین مهمتر از همه حفاظت از کادر درمانگر و بهداشت، در حین ارائۀ استانداردهای مراقبتی نیز موضوع اساسی است.
کروناویروس (کووید 19 ) این معضل جهانیِ این روزها که تمامی کشورها در شیوۀ پیشگیری از شیوع آن با مشکلاتی مواجه هستند. پیرامون روند درمانی آن سخنهای بسیاری گفته شده و در حالی که بیشتر مبتلایان به کووید 19 با قرنطینه نمودن خود در منزل و رعایت نکات یاد شده بهبود پیدا نمودند، میزان چشمگیری از آنها نیز جهت دریافت مراقبتهای پزشکی پیشرفته، نیازمند بستری در ICU هستند. بخش ICU در برابر آلودگی با ارگانیسمها آسیبپذیر است و خطر انتقال هر گونه عفونت، بهویژه موارد عفونی که از طریق هوا منتقل میشوند، بسیار بالا است.
این بررسی که به ارزیابی اصول و راهبردهای کلیدی میپردازد ، در آمادهسازی بهتر ICU برای مبتلایان به کووید 19 قابلاستفاده هستند. بیشتر نکات پیرامون مدیریت ICU، از تجارب اخیر در مورد مبتلایان به کووید 19 در چین، ایتالیا و سنگاپور بهدست آمدهاند.
عفونتهایی مانند کووید 19 میتواند با چالش زیادی در بخش ICU همراه باشد. پیش از همه، محدودیت منابع و تجهیزات، پس از آن، کنترل عفونت باید در بسیاری از سطوح رخ دهد و به طور مداوم اعمال شود. همچنین مهمتر از همه حفاظت از کادر درمانگر و بهداشت، در حین ارائۀ استانداردهای مراقبتی نیز موضوع اساسی است.
راهبردهای کلیدی که برای آمادهسازی بخش ICU در مقابل شیوع کروناویروس توسعه یافتهاند عبارتنداز: داشتن تیم اختصاصی برای مدیریت مبتلایان به کووید 19 و مرکز کنترل که تمام تصمیمگیریها در آنجا مشخص میشوند. موضوع مهم دیگر شناسایی فوری و جداسازی بیماران مشکوک و یا تأییدهشده به کووید 19 است. داشتن پروتکل تریاژ مناسب با دسترسی سریع به آزمایشهای تشخیصی موضوع مهم دیگر است.
برای به حداقل رساندن مواجهه با مبتلایان به کووید 19 در بخش ICU، مسیر انتقال و عبور مبتلایان به کووید19 انتخاب و مجزا گردد. مرحله بعدی تخصیص فضای ایزوله در این بخش برای این گروه از بیماران است تا مانع از گسترش عفونت گردد. اتاقهای ایزوله باید در حالت ایدهآل دارای تهویۀ فشار منفی با بازیافت مداوم هوای فیلترشده باشند. برای اطمینان از وجود تعادل باید هر کدام از سیستمهای مراقبتی بهداشتی به طور مداوم پروتکلهای ICU را بهروزرسانی نموده و در عین حال استفادۀ بهینۀ از تمامی منابع اطمینان حاصل نماییم.
از آنجا که تمامی بخشهای ICU دارای ظرفیت محدودی هستند، بخشهای جایگزین جهت مراقبت از بیماران مبتلا به بیماریهای حاد باید در مراحل ابتدایی شناسایی و توسعه یابند. این مسئله میتواند شامل استفاده از تختهای واحد تقلیلی-مرحلهای(Step-Down Unit) در تختهای بخش ICU باشد. برای اطمینان از پُر نشدن ظرفیت تختهای ICU، باید تمامی خدمات جراحی غیرضروری به تعویق بیافتد تا منابع را به مراقبتهای اساسی معطوف نمود.
هنگامیکه سخن از تریاژ بیمارانی به میان میآید که به بستریشدن در بخش ICU نیاز دارند، جهت اطمینان از ارائۀ خدمات مراقبتی عادلانه برای تمامی بیماران باید از اصول و راهنمای اخلاقی پیروی نمود. باید برای تمامی افراد نیازمند به مراقبتهای بهداشتیدرمانی این خدمات ارائه شود. برای به حداقل رساندن آلودگی در بیمارستان، در صورت نیاز به جراحی، یک و یا دو اتاق عمل باید به بیماران آلوده اختصاص داده شود.
همواره ارتباطات موثر بخش ICU باید با سایر بخشها برقرار باشد. پروتکلها باید به طور مداوم بهروزرسانی شوند. تمامی ارائهدهندگان مراقبت های بهداشتی و کادر درمان در بخش ICU برای اطمینان از مراقبت مداوم و هماهنگ باید با بخش کنترل عفونت، خدمات نظافت، مهندسی و سایر بخشها همکاری نزدیکی داشته باشند. روزانه کنفرانسهای ویدئویی میان کارمندان این بخش برگزار گردد تا اطمینان حاصل شود که مراقبتهای جدی به خطر نمی افتند. سرانجام، تداوم آموزش و پشتیبانی (جسمی و روانی) از تمامی کارمندان بخش ICU بسیار توصیه میشود به گونهای که بتوان با چالشهای کووید 19بهموقع مقابله کرد.
Ref : Journal of Intensive Care
برچسب ها
ثبت نظر