در طول 14سال گذشته، پژوهشگران در متابولیسم انرژی، یک راهگذر مهم بیوشیمیائی را شناسایی کرده اند. در مرکز این راهگذر یک ملکول موسوم به α- PGC1قرار دارد که فاکتور رونوشت برداری است و فعالیت هماهنگ شدهی بسیاری از ژنهای دیگر را تحریک میکند. نرمش سبب تحریک یاختههای ماهیچه برای تولید α- PGC1 میشود. در نتیجه یاخته های چربی سفید به یاخته های چربی قهوهای بدل می شوند(که به جای ذخیرهی کالری، میسوزند) و مقاومت به انسولین کاهش مییــــابد. اما α- ۱PGC مشتق از ماهیچه چگونه آثار خود را بر بافت های دور القا میکند؟
اکنون محققان گزارش دادهاند که α- ۱PGC یاختههای ماهیچه را تحریک میکنند تا یک هورمون تولید و ترشح کند. این هورمون را irisin نام دادهاند. این هورمون یاختههای چربی زیرجلدی را به یاختههای چربی قهوهای بدل می کند. حتی بدون نرمش یا کاهش دریافت کالری، ایریزین سبب کاهش وزن و کاهش مقاومت به انسولین در موشها شده است. ماهیچهی انسان نیز در پاسخ به نرمش، ایریزین تولید میکند. در واقع ایریزین انسان و موش شبیه به هم هستند.
جهت کسب اطلاعات بیشتر به سایت پزشکی امروز مراجعه نمایید.
ثبت نظر