115
سرطان پروستات به لحاظ شدت و میزان گسترش آن در بدن متفاوت است. برای نمونه در گونههای سرطان پروستات با درجه پایین ، خطر مرگ و میر ناشی از سرطان اندک است و اغلب حتی نیازی به درمان نیز ندارند ، در حالی که در سرطانهای درجه بالا سرعت انتشار بسیار است و آمار مرگ و میر در این گروه فراوان است. همین امر سبب میشود، ارزیابی صحیح از درجه بندی سرطان برای تصمیم گیریهای درمانی بسیار حائزاهمیت باشد.
خبرخوش این است که طی پژوهشی بزرگ ، روشی در موسسۀ ملی سرطان (NCI) تهیه شده است و به تشخیص دقیقتر و پیشبینی روند این بیماری منتهی میشود. این روش ترکیبی از بیوپسی سیستماتیک (Systematic Biopsy) و رویکرد تشخیصی اولیه فعلی همراه با بیوپسی MRI هدفمند انجام میشود و تا حد زیادی سبب بهبودی در تشخیص سرطان پروستات میشود ، در نتیجه خطر پرداختن بیش از حد یا کمتر از نیاز به درمان این بیماری را کاهش میدهد.
تشخیص سرطان پروستات طی دههها با روش بیوپسی سیستماتیک انجام میپذیرفت، اما به سبب اینکه ساختاراین تومور در این سرطان، جامد(Solid Tumor) است، تشخیص دقیق محل آن با بیوپسی های منظم کور (Blind) و درنتیجه منجر به فراتشخیصی (Over Diagnosis) و درادامه به انتخاب روشهای غیرضروری درمانی که در سرطانهای غیرکشنده استفاده میشود ختم میگردید و در نهایت تمامی این عوامل سبب عدم به کارگیری روشهای درست درمانی در سرطانهای تهاجمی با درجۀ بالا و از دسترفتن فرصت درمان میگردد. با افزودن روش بیوپسی MRI - هدفمند به بیوپسی سیستماتیک ، می توان این امید را داشت که یکی از کشنده ترین سرطانها را پیش از گسترش آن در سایر نقاط بدن به سرعت شناسایی نموده و بهترین گرینۀ درمانی را در سرطان پروستات به کار ببرند.
سرطان پروستات به لحاظ شدت و میزان گسترش آن در بدن متفاوت است. برای نمونه در گونههای سرطان پروستات با درجه پایین ، خطر مرگ و میر ناشی از سرطان اندک است و اغلب حتی نیازی به درمان نیز ندارند ، در حالی که در سرطانهای درجه بالا سرعت انتشار بسیار است و آمار مرگ و میر در این گروه فراوان است. همین امر سبب میشود، ارزیابی صحیح از درجه بندی سرطان برای تصمیم گیریهای درمانی بسیار حائزاهمیت باشد.
برخلاف اغلب بیوپسی هایی که در سایر گونه های سرطان انجام می پذیرد و ناهنجاریهای شناسایی شده توسط تصویربرداری را هدف قرار میدهند ، بیوپسی سیستماتیک از روشی غیر هدفمند جهت گرفتن نمونههایی با فاصله منظم در غده پروستات برای یافتن سرطان استفاده میکند. از آنجا که این روش مستعد ازدست دادن مناطقی است که در آن سرطان گسترش یافته و با علم به این موضوع، ممکن است بیمارِ دچار سرطان پروستات با درجۀ پایین تحت یک فرآیند درمانی پیچیده یا بالعکس قرارگیرد.
بیوپسی های مبتنی بر MRI هدفمند ، که پیش از این تصاویر محل های مشکوک به سرطان را با فن آوری سونوگرافی (Real-Time) ترکیب مینمود ، میزان بهتری از تشخیص سرطان بدخیم را در مقایسه با روش بیوپسی سیتماتیک ارائه میدهد. حال هدف از این پژوهش تعیین این موضوع بود که آیا بیوپسی سیستماتیک را با بیوپسیهای MRI هدفمند میتوان جایگزین نمود یا از هر دو روش باید همزمان بهره برد .
در این پژوهش مردانی با ضایعات پروستات قابل روئیت با MRI تحت بیوپسی سیستماتیک و MRI-هدفمند قرار گرفتند. نتیجه اولیه با توجه به درجۀگروه (یعنی خوشهبندی درجات گلیسون) تشخیص سرطان بود. گروه درجه 1 به بیماری بالینی ناچیز، گروه درجه 2 یا بالاتر به سرطان با خطر متوسط یا حادتر؛ و گروه درجه 3 یا بالاتر به سرطان با خطر متوسط نامطلوب یا شدیدتر مربوط هستند. در میان مردانی که تحت پروستاتکتومی رادیکال (Subsequent Radical Prostatectomy) قرار گرفتند، تغییرات در درجه بندی گروهها توسط بیوپسی با تجزیه و تحلیل آسیب شناسی بافت (Histopathological) کامل نمونههای جراحی ثبت شد. نتایج ثانویه، شناسایی سرطانهای گروه درجه 2 یا بالاتر و گروه درجه 3 یا بالاتر، طبقه بندی تشخیص سرطان با استفاده از بیوپسی های پیشین و دسته بندی مجدد درجه بندی میان بیوپسی و پروستاتکتومی رادیکال صورت پذیرفت.
در مجموع 2103 مرد تحت هر دو روش بیوپسی قرار گرفتند. سرطان در 1312 (62.4٪) مورد با ترکیبی از دو روش (بیوپسی ترکیبی) تشخیص داده شد، و 404 (2/19٪) مورد تحت پروستاتکتومی رادیکال قرار گرفتند. میزان تشخیص سرطان در بیوپسی MRI هدفمند به طور قابل توجهی پایینتر از بیوپسی سیستماتیک برای سرطانهای گروه درجه 1 و برای گروههای درجه 3 تا 5 به طور قابل توجهی بالاتر بود (P <0.01 برای همه مقایسهها).
اما در بیوپسی ترکیبی ۲۰۸ مورد تشخیصِ بیشتر سرطان (9/9٪) را در مقایسه با هرکدام از روشها به تنهایی درپی داشت و در 458 مورد از مردان (8/21٪) سبب ارتقای آنها به گروه با درجه بالاتر گردید. با این حال، اگر تنها بیوپسیهای هدفمند مبتنی بر MRI انجام شده بود، 8.8٪ از سرطانهای قابل توجه بالینی (گروه درجه ≥3) در طبقهبندی از قلم میافتادند. در میان 404 مردی که تحت پروستاتکتومی رادیکال قرار گرفتند، بیوپسی ترکیبی با کمترین ارتقاء به گروه درجه 3 یا بالاتر در آسیب شناسی بافت نمونههای جراحی (3.5٪) در مقایسه با بیوپسی هدفمند مبتنی بر MRI (7.7٪) و بیوپسی سیستماتیک ( 16.8٪) همراه بود .
در میان بیماران دارای ضایعات قابل روئیت با MRI، بیوپسی ترکیبی منجر به تشخیص بهتر و بیشتر تمامی گونه های سرطانهای پروستات گردید. با این حال، استفاده از روش بیوپسی هدفمند مبتنی بر MRI به تنهایی ، سبب دست کم گرفته شدن درجه بافتشناسی برخی از تومورها می گردد. پس از پروستاتکتومی رادیکال، افزایش درجه بیماری به درجه گروه 3 یا بالاتر در آنالیز بافتشناسی، پس از بیوپسی ترکیبی، به طور قابل ملاحظهای کمتر بود.
ثبت نظر