تظاهرات پوستی استفاده از استروئید آنابولیک - آندروژن در بدنسازان

امروزه دستیابی به اندام ورزشی جذاب به‌ویژه در جوانان، به امری مرسوم تبدیل شده‌است و با وجود نقش پررنگ رسانه‌های اجتماعی، این موضوع تاثیر بالایی در سبک زندگی آن‌ها نیز گذاشته است. این دیدگاه، به بیان ارتباط میان رسانه‌های اجتماعی تصویر محور با نارضایتی کاربران از بدن خود پرداخته که منجر به استفاده از استروئیدهای آنابولیک-آندروژنیک(Anabolic-Androgenic Steroids:AAS) برای دستیابی به نتایج مطلوب شده و سرانجام به نادیده‌گرفتن عوارض جانبی پوستی ناشی از مصرف AAS، از جمله آکنه و آکنه فولمینانس سبب می‌گردد.

▪ آکنه‌های استروئیدی :

استروئیدها ، از جمله گروه تجویزی و همچنین آن دسته از افراد که در ورزش بدنسازی مصرف می‌کنند، احتمال ابتلا به آکنه را افزایش می‌دهند. در عین‌حال استفاده از استروئیدها ممکن است منجر به ایجاد سایر بیماری‌های پوستی گردد. مشابه آکنۀ معمولی، نوجوانان و جوانان بیشتر مستعد ابتلا به آکنه استروئیدی هستند. با این حال، در هر سنی و در صورت مصرف منظم استروئیدها، احتمال ابتلا به این عارضه افزایش می‌یابد.

پزشکان اغلب کورتیکواستروئیدها را در بیماری‌های التهابی و یا برای جلوگیری از رد پیوند اعضا تجویز می‌کنند. آکنه استروئیدی بلافاصله آشکار نمی‌شود و ممکن است چندین هفته درمان استروئیدی به طول انجامد تا آکنه ظاهر گردد. اما موضوع مورد بحث این مقاله ، افرادی است که از استروئیدهای آنابولیک در بدنسازی استفاده می‌کنند و در معرض خطر ابتلا به برخی از مشکلات در سلامت خود از جمله آکنه هستند.طی یک پژوهش قدیمی (J Dtsch Dermatol Ges. 2007) ، تا ۵۰ درصد از افرادی که از استروئیدها در بدنسازی استفاده می‌کنند، دچار آکنه استروئیدی می‌شوند.

▪ بحث :

پزشکان باید از افزایش فشار بر جوانان برای دستیابی به اندام ورزشی جذاب که توسط بسیاری از اینفلوئنسرها(Influencers) در پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام ترویج می‌شود، آگاه باشند. این در حالی است که بسیاری مدعی هستند ، به طور طبیعی به این تناسب بدنی دست یافته‌اند، برخی نیز به استفاده از استروئیدهای آنابولیک- آندروژنیک (AAS) اعتراف می‌کنند.

جوانانی که رشتۀ بدنسازی را دنبال می‌کنند نیز اغلب از رسانه‌های اجتماعی به عنوان ابزاری برای کسب اطلاعات تمرینی، تغذیه و مکمل‌ها استفاده می‌نمایند. اما قضیه به اینجا ختم نمی‌گردد، رصد مکرر این تصاویر و ویدیوها می‌تواند افراد را به استفاده از استروئیدهای آنابولیک- آندروژنیک (AAS) ، جهت دستیابی به نتایج مشابه، وسوسه نماید. ارتباط میان رسانه‌های اجتماعی تصویر محور و افرادی که به دلیل نارضایتی از بدن خود به مقایسه اندام‌هایشان با حالت ایده‌آل پرداخته و در نتیجه موجب روی آوردن به استروئیدهای آنابولیک- آندروژنیک (AAS) می‌گردد، توسط متخصصان تایید می‌گردد. در آمریکا، استفاده از AAS ها به طور چشمگیری در حال افزایش است و به ۸۰ درصد در بدنسازان غیرحرفه‌ای و ۳۸ تا ۵۸ درصد در وزنه برداران می‌رسد.

▪ عارضه‌های پوستی ناشی از سوء‌مصرف استروئیدهای آنابولیک:

در حالی که خطرات و عوارض مرتبط با مصرف استروئیدهای آنابولیک - آندروژنیک به طور گسترده شناخته شده‌است، اما اغلب عوارض جانبی پوستی از جمله آکنه، آلوپسی، تَرَک‌های پوستی (Striae Distensae)، هیرسوتیسم و کورک‌ها (Furuncle) در محل تزریق نادیده گرفته می‌شود.آکنه عارضه جانبی رایجی است که توسط ۴۳ درصد از مصرف‌کنندگان استروئیدهای آنابولیک- آندروژنیک گزارش شده است.

AASها مشتقات تستوسترون اگزوژن مصنوعی هستند، که منجر به بزرگ شدن غدد چربی یا سباسه (Sebaceous gland) می‌شود، ناحیه‌ای که افزایش تولید سبوم، محیطی مناسب برای تکثیر کوتی‌باکتریوم‌آکنه(Cutibacterium acnes) ایجاد می‌کند. گیرنده‌های آندروژن در سبوسیت‌ها و کراتینوسیت‌های فولیکولی مشاهده شده است. مکانیسم ویژۀ اثر استروئیدهای آنابولیک- آندروژنیک به واریاسیون‌های ساختاری هر مشتق موثر بر میل گیرندۀ آندروژن بستگی دارد (derivative affecting androgen receptor affinity).

AAS می‌تواند آندروژن‌ها را تا سطوح فوق فیزیولوژیک افزایش داده و به نوبه خود سبب افزایش اتصال گیرنده و همچنین تولید سبوم و فعالیت C. acnes گردد، بنابراین خطر ایجاد آکنه ولگاریس(Acne vulgaris) و آکنه فولمینانس (Acne Fulminans) را افزایش می‌دهد.

▪ نشانه‌های بالینی آکنه فولمینانس:

آکنه فولمینانس اغلب آغاز بسیار ناگهانی دارد و به طور معمول زخم‌گونه است. بیماران ممکن است دچار تب و درد در مفاصل گوناگون گردند. آن‌ها اغلب کارساز نبودن آنتی‌بیوتیک‌های معمولی را که برای درمان آکنه استفاده می‌شوند، گزارش می‌دهند و از سابقۀ ابتلا به آکنه در گذشته خبر می‌دهند.از عوارض نادر آکنه فولمینانس به دردناکی و خونریزی دهندگی می‌توان اشاره نمود، که به‌عنوان شدیدترین شکل آکنه در نظر گرفته می‌شود. بروزِ حاد ندول‌های حساس و زخم‌گونۀ آکنه فولمینانس روی صورت، قفسه سینه، شانه‌ها و پشت مصرف‌کنندگان گوناگون AAS مشاهده شده‌است. نشانه‌های سیستمیک از جمله تب، خستگی، لنفادنوپاتی و درد اسکلتی عضلانی و همچنین افزایش سرعت رسوب گلبول قرمز (Erythrocyte Sedimentation Rate : ESR) و لکوسیتوز ممکن است.

▪ روش درمان :

در گام نخست افرادی که درگیر آکنه فولمینانس می‌شوند، باید مصرف AAS را متوقف نمایند. درمان انتخابی برای این عارضه، استروئیدهای سیستمیک (پردنیزون،mg/kg/day 0.5-1) و ایزوترتینوئین خوراکی (mg/kg/day 0.1) است.

هنگام افزودن ایزوترتینوئین باید مراقب بود، چرا که می‌تواند در زمینه استفاده از AAS سبب ایجاد آکنه فولمینانس گردد. در ابتدا و پیش از افزودن ایزوترتینوئین ، استروئیدها باید به تنهایی برای ۲ تا ۴ هفته استفاده شوند،سپس ایزوترتینوئین را به مدت ۴ هفته اضافه می‌گردد. پس از طول درمان، باید نیاز به ادامه آن یا کاهش استروئید و افزودن سایر داروها را ارزیابی نمود.

▪ نتیجه‌گیری :

در ورزشی که هدف آن ایجاد بهترین بدنِ ممکن است، عوارض آکنه فولمینانس از نظر جسمی و روحی می‌تواند ویرانگر باشد. استفاده از AAS و ایجاد آکنه فولمینانس، اگرچه خوش‌خیم است، اما می‌تواند منجر ایجاد زخم دائمی، خودسنجی منفی، اضطراب و افسردگی گردد.
از آنجایی که ۵۰ درصد از مصرف کنندگان AAS دچار آکنه می‌شوند، بروز آکنه فولمینانس، باید نشانگر سوء مصرف احتمالی این داروها ‌باشد. با تشخیص و غربالگری سوء مصرف AAS، متخصصان پوست می‌توانند به کاهش اعتیاد به استروئیدها و بهبود نتایج سلامتی در این بیماران کمک کنند.