شماره ۱۱۷۶

پاپیتال‌های اغواگر

پزشکی امروز

پاپیتال‌های اغواگر

پاپیتال‌ها نیز گاهی شادابی و طراوتی دارند و اگر مورد رسیدگی قرارگیرند هرچند نه به زیبایی چمن که درحد خویش پوشش مناسبی را می‌توانند جهت کف‌باغچه ارائه‌کنند. ولی امان از‌آن زمانی‌که همین پاپیتال‌ها در ادامه گسترش افقی بتوانند خود را به چنارها و کاج‌ها برسانند، آنگاه است که با بالارفتن از تنه این درخت‌ها خوی انگلی پاپیتال‌ها از خواب برخاسته و اگر دیر بجنبیم، حیات درخت است که برباد می‌رود.

یکشنبه 25 آذر 1397 ساعت 12:0
دکتر کاظم معتبر - جراح

بیمه‌ها نیز با پرداخت بخشی‌از هزینه‌ها در شیرین‌کام‌کردن بیماران و تحمل مخارج، خصوصاً با مشکلات اقتصادی این ایام، نقش مؤثری دارند. ضمن آن‌که عدم‌وجود رابطه پولی بین بیمار و پزشک محیط را برای هردوطرف زیباتر و آرامش‌بخش‌تر می‌سازد، ولی در این مقوله جنبه‌های دیگری را نیز باید درنظر داشت. آیا تمام معضلات بیماران فقط از جانب مادیات سرچشمه گرفته و تنها درهنگام پرداخت صورت‌حساب می‌باشد؟ آیا این دایه دلسوزتر از مادر درپوشش و تامین نیازهای عاطفی، احساس امنیت در تهیه وسایل و داروی بیمار خود را مسئول دانسته و موفق عمل نموده؟ آیا به‌طور اساسی یک مؤسسه صددرصد اقتصادی، صلاحیت سکان‌داری ناوعظیم روابط بیمار و پزشک را دارد؟ یا اینکه فقط تاکنون به‌وضع‌نمودن چند قانون اکتفاکرده‌اند؟ هرچند درمورد وسایل مصرفی جهت یک رادیوگرافی یا آزمایش، ممکن‌است بتوان نرخی معین را محاسبه و مطرح‌نمود ولی درمورد اقدامات عملی که دامنه مشکلات گاهی از میزان معمول و ساده پیشرفت‌نموده و به‌حد پیچیده، وقت‌گیر و استرس‌زا می‌رسد، نرخ‌گذاری واحد نه مقدور است و نه معقول. ضمن اذعان بر لزوم قوانین با ارائه نمونه‌های ذیل و التفات به موارد مشابه، درمی‌یابیم که کنترل و قضاوت خصوصاً درمورد کیفیت خدمات‌پزشکی، در درجه اول در صلاحیت بیمار و پزشک و سپس شایسته افرادی با آگاهی بر تمامی ابعاد با حضوری مستمر درصحنه می‌باشد.

در موارد تراکم مراجعات به یک مرکز که تعداد یک بیماری واحد بسیار بیشتراز ظرفیت جوابگویی نیـروی انسانی و امکانات اطاق عمل آن مرکز بوده (و شاهد نوبت‌دهی‌های بسیار طولانی می‌باشیم) یا انتخاب موارد ساده‌تر و کم‌دردسرتر (به‌اصطلاح سواکردن نقلی‌ها) که مسلماً مورد تأیید نیست، دور‌از انتظار خواهدبود (بخصوص که نامه‌پراکنی‌ها به بیمه جهت اثبات موارد مشکل و رفع کسورات، همواره معضلی بوده است).

می‌دانیم که در دو مرکز مختلف، ضریب تعرفه بسیاری‌از اقلام صورتحساب منجمله حق‌العمل یک بیماری واحد متفاوت می‌باشد! آیا کیفیت خدمات مورد تهدید قرار‌نمی‌گیرد؟ درمواردی که روش‌های درمانی متفاوتی جهت یک بیماری واحد مطرح است (مانند زایمان، بعضی از انواع شکستگی‌ها و مراقبت‌های لازم بعداز اعمال جراحی سنگین) آیا بیمه شایستگی کنترل و تضمین ارائه اقدامات مناسب را دارد و موارد سنگین‌تر زمین نمی‌ماند؟

درهرصورت از سیاست‌گذاران پزشکی کشور انتظار‌می‌رود که در گستره انـواع بیمه‌ها (از بیمه شخص‌ثالث اتومبیل تا بیمه خدمات‌پزشکی) تفاوت فاحش این‌دو را درنظر‌بگیرند، آن یکی فقط یک اختلاف مادی و گذرا را بحث‌می‌کند که اغلب کارشناسی آن نیز کار ساده‌ای است و این یکی معمولاً فاجعه‌ای جسمی و روحی می‌باشد که طرف‌های مدخل در‌آن متعدد بوده و جهت دست‌یابی به نتایج مطلوب یک برنامه‌ریزی دقیق و صدیق، ریشه‌دار، علمی، قوی و دلسوز موردنیاز است که جسارتاً، درحال‌حاضر بر تن بیمه‌های‌پزشکی کشور این قبا را نمی‌توان دید و ای‌کاش سردمداران پزشکی، نگهداری کاخ کیفیت خدمات خود را به مراکز اقتصادی واگذار نکنند که اگر روزی تجمیع بیمه‌ها نیز صورت‌گیرد دیگر واویلا!

دور است سراب در این بادیه ،هشدار                    تــا غـول بیابان نفر یبـد به سـرابت

تعداد بازدید : 1405

ثبت نظر

ارسال