روشی جدید در تشخیص اولیه بیماری ام اس

پژوهشها حاکی از آن است که شناسایی تغییرات در مادۀ خاکستری مغز که با حالت پیش رونده بیماری ام اس در ارتباط است، بوسیله ردیاب رادیویی(Radio Tracer)  جدید با نام (PBR06 (F-18 که در تصویربرداری PET استفاده می گردد، امکان پذیر است. بررسی ها حتی نشانگر آن است که نشانه های بیماری ام اس پیش از ظاهر شدن در بیمار قابل شناسایی است ، اما همچنان درمان بیماری ام اس در هاله ای از ابهام است.

هنگامیکه بیمار مبتلا به ام اس از شدیدتر شدن بیماری خود خبر می دهد، جای خالی یک فن­آوری که نشان دهندۀ این تغییرات باشد و با تکیه بر آن بتوان پیش از پیشرفت بیماری ام اس آن را تشخیص داد بسیار مشهود است. اما با این فن­آوری محققان قادر خواهند بود که نسبت از بین رفتن اعصاب یا عصب تباهی (Neurodegeneration) و ارتباط آن با التهابات عصبی (Neuroinflammation) ، بینشهای بحرانی را بدست آورند.

دستگاه مرکزی عصبی (CNS) شامل دو نوع بافت است :

مادۀ سفید و مادۀ خاکستری ، بیماری ام اس به طور خاص ، سیستم هدایت سیگنالهای مادۀ سفید مغز

(  brain’s signal-conducting white matter) محلی که میلین به وفور یافت می گردد را هدف قرار می دهد، اگرچه پیشروی ناتوانیها در بیماری ام اس (MS) با تغییرات در مادۀ خاکستری مغز به ویژه فعالسازی میکروگلیا (سلولهای ایمنی دستگاه مرکزی عصبی) و از دست دادن نورونها ارتباط مستقیم دارد. ضایعات مادۀ سفید مغز با پیشروی بیماری ام اس بدون تغییر باقی مانده که توسط MRI قابل شناسایی است.

اما طی این پژوهش، محققان پروتئینی با نام ( 18-kDa-translocator protein(TSPO را توسط F-18)PBR06 ) ،مورد هدف قراردادند که این پروتئین در میکروگلیا و سلولهای ایمنی (ماکروفاژ) یافت می شود . TSPO یک نشانگر التهابی است.

F-18)PBR06) در مقایسه با سایر ردیابهای رادیویی نیمه عمر بیشتری دارد که این ویژگی به این ردیاب گستردگی وسیع تر، تصویربرداری با کیفیت تر و تشخیص واضح تر سیگنالهای حقیقی کمک می نماید.

این مطالعه روی 12 بیمار مبتلا به بیماری ام اس و 5 شخص سالم به عنوان گروه کنترل صورت پذیرفت. نتایج حاکی از آن بود که در مقایسه با مغز افراد سالم ، فعالسازی میکروگلیای مادۀ خاکستری در بیماران مبتلا به بیماری ام اس بالاتر بود. این رخداد توسط  F-18)PBR06) شناسایی شد. این فعل و انفعالات در زیرقشر مادۀ خاکستری به انضمام ؛ هیپوکامپوس، پاراهیپوکامپوس، نوارقشرمخ(cingulate gyrus) و نواحی آمیگدال مغز مشاهده گردید. مناطق نام برده کنترل فرآیندهایی نظیر احساسات، حافظه، شناخت را برعهده دارند که اغلب در بیماری ام اس تحت تاثیر قرار می گیرند.

اما گروه بیماران دچار بیماری ام اس پیش روندۀ ثانویه به طور خاص و در مقایسه با سایر گروه ها دچار فعالسازی بالاتر میکروگلیالهای خود در تالاموس بودند.

فعالسازی میکروگلیا چیست؟

فعالسازی میکروگلیاها ارتباط مستقیم با ناتوانیهای فیزیکی دارد که با درجه ناتوانی گسترش یافته (EDSS) و تستهای پیاده روی (25فوت) محاسبه می گردد. در عین حال فعالسازی میکروگلیالها در تالاموس به آتروفی مغز و پیشروی بیماری در ارتباط است.

محققان معتقدند که تشخیص زیست نشانگرهای تصویربرداری مرتبط با بیماری پیش روندۀ ام اس یک نیاز ضروری بود و این روش یک پیشرفت امیدوارکننده در این مسیر است.