University of California Los Angeles (UCLA) and the University of Vermont in Burlington
بیماری ام اس(MS) و سکته مغزی دو وضعیت کاملا متفاوت هستند که هر دو مغز را تحت تاثیر قرار داده و آسیب میرسانند. از نشانههای مشترک آنها می توان به اختلال توجه، سرگیجه، بیحسی اندام، بریده بریده حرف زدن، اختلال بینایی و اختلال در راه رفتن اشاره نمود.
خبر کوتاه اما نگران کننده است ، آماری که پژوهشگران مطابق با بررسی های خود منتشر نمودند حاکی از آن است حدود 1 نفر از هر 5 نفری که مبتلا به بیماری ام اس (MS) تشخیص داده شدهاند ، در واقع دچار بیماریهای غیرمرتبط دیگری هستند. بیماری ام اس (MS) بیماری عصبی ناتوانکنندۀ گستردهای است که در آن سیستم ایمنی به بافت پیرامونی عصب هجوم برده و آن را از بین میبرد. این وضعیت سبب آسیب عصبی گشته که بر ارتباط میان اعصاب و مغز تأثیر گذار است.
از نشانه های بیماری ام اس (MS) به بیحسی یا ضعف در اندام، لرزش و عدم هماهنگی می توان اشاره نمود و با این حال، برخی از نشانهها با سایر بیماریهای ناتوانکننده، نظیر سکته مغزی و میگرن، شباهتهایی دارند.
بیماری ام اس(MS) و سکته مغزی دو وضعیت کاملا متفاوت هستند که هر دو مغز را تحت تاثیر قرار داده و آسیب میرسانند. از نشانههای مشترک آنها می توان به اختلال توجه، سرگیجه، بیحسی اندام، بریده بریده حرف زدن، اختلال بینایی و اختلال در راه رفتن اشاره نمود.
اما میگرن و بیماری ام اس(MS) در کدام نشانه ها مشترک هستند ؟
از وجه اشتراکهای این دو بیماری به سرگیجه و اختلال بینایی می توان اشاره نمود. یکی از مطالعات اخیر، دادههایی را پیرامون افرادی جمعآوری نموده است که بهاشتباه مبتلا به بیماری ام اس ( MS )تشخیص داده شدهاند و دریافتند که 72 نفر از 110 بیمار، به بیماری دیگری، از جمله میگرن و فیبرومیالژی، دچار بودند.
پژوهشگران دانشگاه UCLA و ورمونت در آمریکا به مطالعۀ گزارشهای تعداد 241 بیمار پرداختند که توسط پزشکان بیماری ام اس( MS) در آنها تشخیص داده شده بود. همانگونه که اشاره گردید ، نشانه های بیماری ام اس(MS) شباهت بسیاری به سایر شرایط پزشکی دارد و همین موضوع شرایط را برای تشخیص درست پزشکان مشکل نموده است. معاینۀ فیزیکی و ام آر آی (MRI) که از گامهای نخست مسیر تشخیص بیماری ام اس (MS) است نشانه هایی را مشترک با سکتۀ مغزی ، میگرن و حتی کمبود ویتامین B12 ارائه می دهد. هدف از این بررسی نیز ارزیابی تعداد افراد به اشتباه ام اس (MS) تشخیص داده شده بود که در ادامه به مشخص نمودن نشانه هایی مشترک در این افراد می پردازد که سبب بروز این اشتباه گشته است.
پژوهشگران دریافتند که در بیمارانی که به اشتباه در آنها بیماری ام اس(MS) تشخیص داده شدند ، حدود 4 سال به درمان بیماری ام اس(MS) خود پرداخته اند و سپس با واقعیت روبرو گشته اند.
اما کمترین درجۀ اشتباه ، به لطف سندرم ایزوله شدۀ رادیولوژیک (RIS) ، (وضعیتی که نتایج اسکن ام آر آی به ابتلا به بیماری ام اس (MS) منتهی می گردد ، با وجود اینکه شخص هیچ گونه نشانۀ بیماری ام اس (MS) را تجربه نمی کند.) در تشخیص میگرن بود.
در میان بیمارانی که دچار تشخیص اشتباه بیماری ام اس(MS) شده بودند ، 72درصد به درمان این بیماری پرداختند و 48 درصد از این گروه که تحت درمان بودند ، به لوکوانسفالوپاتی پیشروندۀ چند کانونه (PML: progressive multifocal leukoencephalopathy) ، یک عفونت ویروسی که سلولهای عصبی را هدف قرار داده و به مادۀ سفید در مغز آسیب می رساند ، دچار شدند.
موضوع دیگری که محققان در این بررسی بدان پرداختند ، میزان هزینه های درمانی بر پایۀ تشخیص اشتباه بود که به 10 میلیون دلار رسید. یکی از محققان این پژوهش اینگونه عنوان می نماید که در این مسیر اغلب بیماران به دلیل آنچه که بدان مبتلا نبوده اند با عوارضی روبرو شده اند که موجب رنج بسیار آنها گردیده و در عین حال درمان بیماری که به آن دچار بوده اند نیز صورت نپذیرفته و هزینۀ آن نه فقط اقتصادی ، بلکه به لحاظ روحی و روانی و پزشکی است.
موضوعی که در پایان باید بدان اشاره نمود ، نخستین گام در مسیر درمان است که آن مولفۀ تشخیص است و محققان در حال بررسیهای بیشتر جهت رفع این مشکل هستند.
جهت مطالعه مقاله ی گزینه های درمانی بیماری ام اس رو لینک کلیک کنید.
ثبت نظر