درمان گیاهی آلزایمر و پارکینسون

قریب صدها سال است شفادهندگان در سائوتومه و پرنسیپ، جزیره‌یی در ساحل غربی آفریقا از برگها و پوست تنه‌ی کاتامانگینا Cata-mangina برای بیماران استفاده می‌کنند. این اجزای گیاهی که از درختVoacanga africana به‌دست می‌آید سبب کاهش التهاب و رفع نشانه‌های بیماری روانی می‌شود.اکنون دانشمندان «بررسی‌های زیست‌شناسی انستیتو سالک» کشف کرده‌اند که قدرت گیاه فقط درحد فرهنگ عامه نیست و ترکیبی از گیاه وآکانگا آفریکانا Voacanga africana جداکرده‌اند که یاخته‌ها را دربرابر بیماری آلزایمر، بیماری پارکینسون و نورودژنرسانس حفظ می‌کند که غـالـبـاً به ‌دنـبـال سکتۀ مغزی پیش می‌آید. دانشمندان، گیاهی یافته‌اند که از قرن‌ها پیش توسط شفادهندگان Sao Tomé و Principe برای درمان بیماران به‌کارگرفته می‌شده است و طب‌مدرن می‌تواند از آن درس بگیرد.
آنچه که این کار برای محققان فراهم آورده است یک منبع دارویی بالقوه‌ی جــدید با نشـانه‌های کامل است که شاید امیدی در درمان گیاهی بیماری آلزایمر و پارکینسون فراهم آورد.

تاریخ درمان گیاهی بیماری های عصبی در قارۀ آفریقا :

در20 سال گذشته، یکی‌از دانشمندان دانشگاه Coimbra در پرتغال روی استفاده از داروهای گیاهی درجزیره‌ی سائوتومه تحقیق می‌کند. دانشمندان انستیتو سالک اخیراً یک دسته آزمون‌هایی برای غربالگری ترکیباتی ابداع کرده‌اند تا از آنها برای استفاده‌ی بالقوه‌ در درمان نابسامانی‌های نورودژنراتیو استفاده کنند. یکی‌از دانشمندان پرتغالی این گروه وضع را مناسب دید تا این غربالگری را باگروه پرتغالی انجام دهد.
پیش از‌این مقدار زیادی اطلاعات تشریحی درمورد گیاهان خاصی وجود داشت که بر دستگاه عصبی تأثیرداشتند. ازاین اطلاعات برای مستند‌سازی کمیتی تأثیر  واقعی حفاظت از اعصاب ترکیبات موجود در‌این گیاهان استفاده شد.
دانشمندان 7 عصاره‌ی متفاوت را که  از 5 گونه گیاه در سائوتومه گردآورده بودند مورد بررسی قراردادند. شفادهندگان محلی گزارش داده بودند که سه مورد ازاین 5 گونه بر سیستم عصبی تأثیر دارند و 2 مورد دیگر به‌عنوان شاهد درنظرگرفته شدند. گروه پژوهشگران سالک با هرنمونه سنجش‌های متفاوتی روی یاخته‌های انسان زنده و موش انجام دادند و تأثیر بالقوه‌ی این عـصاره‌ها را در دژنـرسانـس عصبی آزمودند.
طی یک سنجش توان عصاره‌های گیاهی درحفاظت از یاخته‌ها دربرابر استرس اکسیداتیو آزموده‌شد، استرس اکسیداتیو حاصل متابولیسمی است که سبب صدمه‌ی DNA می‌شود و با نورودژنرسانس مرتبط با سن پیوند دارد. طی سنجشی دیگر خواص ضدالتهابی این ترکیبات آزموده‌ شد. در ‌آزمون‌ سوم این مسأله، به بررسی این مسأله پرداخته‌ شد که آیا با این نمونه‌ها می‌توان از ساخت پپتیدهای بتاآمیلوئید درنورون‌ها جلوگیری کرد که با آلزایمر در ارتباط است. ابتدا قرار بر‌این بود که مشاهده شود قدرت این عصاره‌ها چه مقدار است و درصورتی‌که حتی کمترین فعالیتی علیه بیماری  در‌این عصاره‌ها دیده شود هر‌یک از اجزای آن جدا‌شده و آثار عمقی‌تر آن مشاهده گردد. اما یکی ازاین نمونه‌ها یعنی وآکانگا آفریکانا به‌صورت استثنایی در تمام سنجش‌ها، حتی به‌شکل بسیار دقیق مؤثر بود.
هنگامی که دانشمندان اجزای مختلف گیاه را جدا کردند، مشخص شد که آثار ضد‌التهابی و محافظ عصبی گیاه اساساً  به علت وجود ملکولی به نام  وآکامینVoacamine است. ازاین ترکیب هنوز در مدل‌های حیوانی استفاده به عمل نیامده است ولی نتایج حاصل از کار با‌این ترکیب در سنجش‌ها حاکی از‌آن است که این ترکیب در درمان آلزایمر، پارکینسون یا استروک دارای قدرت بالقوه‌ی دارویی است.
هنوز منابع بالقوه‌ی دارویی در گیاهان بومی کشورهای مختلف سراسر جهان وجود دارد که هنوز بسیاری از آنها به هیچوجه آزموده نشده‌اند. نمی‌توان هرچیزی را آزمود، بنابراین بهترین رویکرد در پژوهش گیاهی برای داروها، استفاده از دانش و آگاهی هزاران ساله برای کمک به یافتن و انتخاب چیزی است که باید با تکنیک‌های مدرن بررسی شود. به‌این‌ترتیب تیر را در تاریکی رها نکرده‌ایم.
درحال‌حاضر درنظر است بررسی‌های پیگیری درمورد وآکامین انجام شود و امید می‌رود بتوان با کاربرد سنجش‌ها روی گیــاهان دیگر، داروهــای دیــگری یافت.