درمان میگرن و عوامل محرک

اهمیت عوامل محرک درایجاد میگرن
نتایج بررسی‌های جدید نشان می‌دهد که عوامل محرک بروز میگرن با اورا آنقدرها هم که تصور می‌شود قدرتمند نیستند. اوراهای بینایی میگرن بیشتر شامل جرقه و انوار نورانی جلوی چشم هستند. دکتر جس السن مسوول این پروژه‌ی تحقیقاتی در دانشگاه کپنهاگ در دانمارک می‌گوید که افراد میگرنی با اورا این گونه آموزش دیده‌اند که از طیف بسیار وسیعی  از خوراکی‌ها ورفتارهای روزانه اجتناب کنند واین محدودیت و معذوریت‌های زیادی برای آنها به وجود می‌آورد که ممکن است بدون علت کافی زندگی روزمره‌ی آنها را تحت‌الشعاع قرار دهد. بیشترین عوامل تشدیدکننده‌ی شناخته شده عبارتند از: نوردرخشان، محرک‌های هیجانی وفعالیت‌های فیزیکی شدید که برخی از آنها اجتناب ناپذیر بوده وحتی با توقف فعالیت روزمره هم ممکن است ایجاد شوند.
 دراین بررسی تعداد 27 فرد مبتلای به میگرن با اورا که قبلاً با محرک‌های نورانی شدید و یا تابش نورهای جرقه مانند ویا فعالیت‌ فیزیکی بالا، حمله‌ی میگرنی پیدا می‌کردند مورد بررسی قرار گرفتند. آنها را در معرض محرک‌های یاد شده برای بروز حملات میگرنی قراردادند. آنها را یا درمسیر یک پیاده‌روی دو مانند شدید و یا پا زدن دوچرخه تا رسیدن به 80 درضربان قلبی پایه قراردادند ویا درمعرض انوار نورانی شدید و تابش سریع و یا جرقه مانند به مدت 30 تا 40 دقیقه قرار دادند و درهر حال حدود 3 تا4 ساعت بعد ازانواع محرک‌های یاد شده از نظر احتمال بروز حملات میگرنی دنبال شدند. 11نفر از آنها بعد از درمعرض نور قرار گرفتن و یا ورزش شدید حملات میگرن با اورا و 11 نفر دیگر هم بعد از محرک‌های فوق، میگرن بدون اورا پیدا کردند. هیچکدام بعد از محرک نورانی تنها میگرن با اورا پیدا نکردند.
دکتر السن Olesen می‌گوید که نتایج بررسی ما نشان می‌دهد که اگر فردی به مدت 3 ماه درمعرض محرک‌های محتمل برای بروز حمله‌ی میگرنی قرارگیرد وحمله‌یی رخ ندهد در آن صورت دیگر موردی برای اجتناب از آن محرک وجود ندارد. پزشک ارشد نورولوژی در دیدگاهی تفسیرگونه درباره‌ی این تحقیق می‌گوید که نکات فراوانی درباره‌ی این محرک‌ها درمیگرن وجود دارد، مثلاً وی اشاره می‌کند که شاید فارغ از مسأله‌ی محرک‌های مربوطه، این واکنشها در واقع ازسوی مغز درمراحل اولیه‌ی تغییرات عروق مغزی رخ می‌دهد. شاید خود فعالیت و در مرض نور قرارگرفتن به سادگی یک واکنش خود مغز درقبال حساسیت و بروز حمله میگرنی باشد.
تحریک عصب راهی برای درمان سردردهای میگرنی
بـــراساس تحقیقی که در شماره ی ششم فوریه‌ی مجله‌ی نورولوژی ارگان انجمن مغز و اعصاب آمریکا به چاپ رسیده است استفاده از یک محرک عصبی به مدت20 دقیقه در روز ممکن است دردرمان سردردهای میگرنی مفید باشد. محرک در ناحیه‌ی پیشانی گذارده شده و عصب سوپرااوربیتال را تحریک می‌کند. برای این تحقیق تعداد 67 بیمار که حداقل 4 حمله‌ی سردرد میگرنی درماه داشته ودارویی هم برای آن سردردها دریافت نمی‌کردند به مدت یک ماه مورد بررسی قرارگرفتند وسپس به مدت سه ماه یا محرک فوق را به مدت 20 دقیقه در روز دریافت کرده ویا آنکه آستانه‌ی دریافت تحریک یاد شده آنقدر ناچیز بود که عملاً تحریکی به وجود نمی‌آورد. آنهایی که تحریک کافی دریافت می‌کردند درماه سوم نسبت به ماه اول که درمانی نداشتند حملات سردرد دردناک کمتری داشتند و در واقع روزهای با سردرد شدید از ۹/۶ به ۸/۴ روز درماه رسید اما درآنهایی که تحریک ناکافی دریافت کرده بودند تغییری درتعداد روزهای دردناک نبود. عارضه‌ی خاصی با این روش درمانی گزارش نشده است. دکتر ژان شوئنن از دانشگاه لیژ در بلژیک و مسوول این تحقیق می‌گوید که این نتایج جالب و مهم است زیرا این شیوه‌ی درمانی نتایجی برابر با دارو درمانی دارد اما عوارض متعدد داروهای ضد میگرن را که حتی باعث قطع درمان توسط بیمار می شود ندارد اما همان نتایج و حتی بیشتر را به دست می‌دهد.