گفتار درمانی درلکنت زبان

گزارش شماره هشتم اگوست مجله نورولوژی ارگان انجمن مغز و اعصاب آمریکا نشان می‌دهد که تنها با یک هفته گفتار درمانی می‌توان به بهبود عملکرد مغز در تجدید سازمان آن و به بهبود لکنت زبان کمک کرد. تحقیق چینی‌ها به دانشمندان درباره‌ی عملکرد بخش‌های مختلف مغز در لکنت زبان بینش جدیدی را نشان می‌دهد، عارضه‌یی که حدود نیم‌درصد بالغان را مبتلا می‌کند. دراین بررسی تعداد 28 بیمار دچار لکنت زبان و 14 فرد بدون آن را دنبال کردند ودر 15 نفر از مبتلایان به لکنت زبان 3 جلسه در روز به مدت یک هفته گفتار درمانی صورت گرفت. نیمی دیگر ازمبتلایان لکنــت زبـــان و نیز گروه شاهد تحت گفتــار درمانـی قرار‌نگرفتند.
 در جلسات گفتار درمانی کلمات دو سیلابی که برای آنها خوانده شده بود تکرار می‌کردند و بیماران جملاتی را که برای آنها می‌خواندند با نگاه از روی متن مربوطه دنبال می‌کردند و در هر دو تکلیف ارائه داده شده به بیماران و گروه شاهد هیچ محدودیت زمانی نداشت. بهبودی آنهایی که تحت گفتار درمانی بودند بسیار بهتر وآشکارتر از آنهایی بود که گفتاردرمانی نمی‌شدند. اسکن مغز برای تعیین ضخامت قشر مغز درتمام شرکت کنندگان در بررسی انجام شد و همچنین ارتباطات بین نواحی مختلف مغزی به نام ارتباطات حالت  استراحت هم بررسی شد. درافراد مبتلا به لکنت ضخامت قشر مغز و نیز ارتباطات یاد شده که وظیفه‌ی تأمین و تولید بیان و تکلم را به عهده داشتند در بخـشی از مغز به نام پــارس اوپرکولاریس pars opercularis کاهش یافته بود و درگروه شاهد دست نخورده بود. در مخچه‌ی افراد مبتلا در مقایسه با گروه شاهد ازدیاد قدرت ارتباطات مذکور دیده می‌شد که درگروه شاهد نبود. در افراد درمان شده ارتباطات کار کردی ناحیه‌ی مخچه به حد گروه شاهد رسید اما در ناحیه‌ی پارس‌اوپرکولاریس تغییری صورت نگرفت.نتایج این بررسی نشان می‌دهد که باگفتار درمانی مغز توانایی تجدید سازماندهی خود را دارد وتغییرات ناحیه‌ی مخچه نشان جبران فعالیت مغز در اثر درمان است و همچنین ساختمان ناحیه‌ی پارس اوپرکولاریس مغز درلکنت زبان تغییر می‌کند. این بررسی توسط دکتر جامینگ‌لو از دانشگاه نورمال دربیجینگ چین  انجام شده وانگیزه‌یی برای ادامه‌ی تحقیقات درمورد نقش درمان درتجدید عملکرد مغز است.