شماره ۱۰۳۱
پزشکی امروز
یک مرد ۷۰ ساله با شروع ناگهانی لکنت زبان و احساس «سنگینی» در سر مراجعه کرد.
او 12سال پیش دچار رویداد کاردیوآمبولیک شده بود (امتیاز مقیاس استروک انستیتوهای ملی بهداشت (NIHSS) ازنظر اندازهی نقص نورولوژیک برابر5 باگسترهی صفر(بدون نقص) تا 42 (حداکثر نقص ممکن) بود) و دچارفیبریلاسیون دهلیزی بود که با وارفارین درمان میشد. درمعاینهی جسمی چیزی نداشت به استثنای جمعشدن پروناتور pronator drift درسمت چپ که به گفتهی بیمار از استروک قبلی بهجای مانده بود. جمعشدن پروناتور از شاخصهای نابسامانی نورون حرکتی فوقانی است که فریبنده است ولی ممکناست در سایر حالات هم موجود باشد مانند خطاهای ذاتی متابولیسم. ضمن انجام آزمون جمعشدن پروناتور، از بیمار خواسته میشود دستان خود را کشیده نگاه دارد بهطوریکه کف دستها رو به بالا باشد. در پانلA در شروع آزمون، بیمار با دستهای کشیده مشاهده میشــود و در پانلB در پایان این حرکت با دستهای کشیده مشاهده میشود. بهمنظور تخفیفدادن پاسخ چشمها باید بسته باشند زیرا بدون دید بیمار باید برای حفظ وضعیت دستها، تنها به پروپریوسپشن proprioception اعتماد نماید. درحالت وجود ضایعهی نورون حرکتی فوقانی، عضلات سوپیناتور اندام فوقانی ضعیفتر از عضلات پروناتور میگردند و درنتیجه بازو به پایین جمع میشود و کف دست بهسمت زمین میگردد.
N Engl J Med 2013 Oct 17;369:16
ثبت نظر