داروهایی که به‌طور رایج برای درمان دمانس به‌کار می‌روند، می‌توانند منجر به کاهش وزن به‌صورت مضر گردیده و پزشکان هنگام تجویز این داروها برای افراد بزرگسال باید این خطر را مد‌نظر قرار‌دهند.
کم‌شدن غیر‌عمدی وزن در افراد بزرگسال با پیامدهای ناگوار زیادی از‌جمله افزایش احتمال سپردن شخص به آسایشگاه‌ها، مرگ‌و‌میر، کاهش قدرت عملکرد عمومی فرد (Functional statis) و پایین‌تر آمدن کیفیت زندگی همراه است. بررسی‌های صورت‌گرفته، شواهدی را در جمعیتی بزرگ و واقعی مبنی‌بر‌اینکه بازدارنده‌های کولین استراز ممکن است به کاهش قابل‌توجه وزن از لحاظ بالینی در نسبت قابل‌ملاحظه‌ای از افراد بزرگسال مبتلا به دمانس کمک نمایند، نشان داده‌اند.
میزان شیوع بیماری آلزایمر و دمانس‌های دیگر در افراد بالای ۸۰ سال، به میزان یک به شش رایج است. درمان‌های دارویی، گروهی از داروها به‌نام بازدارنده‌های کولین استراز (مثل دونپزیل، گالانتامین، ریواستیگمین) برای بیشتر بیماران مفید هستند و در‌عین‌حال همراه با عوارض‌جانبی جدی مانند نشانه‌های گوارشی و کاهش‌وزن می‌باشند که عارضه‌ی اخیر می‌تواند عارضه‌ی تاکنون شناخته نشده‌ی این دسته از داروها باشد.
محققان به ارزیابی بیماران ۶۵سال به بالای مبتلا به دمانس که از بازدارنده‌ی کولین استراز یا دیگر داروهای درازمدت جدید برای آنها تجویز گردیده بود،پرداختند. پیامد اولیه، کاهش ۵ کیلوگرمی وزن در‌عرض یک‌سال بود و این مسأله بیانگر درجه‌ای از کم‌شدن وزن است که باید مورد توجه پزشک قرار گرفته و نیازمند واکنش سریع و در نظر گرفتن علل و درمان‌های بالقوه می‌باشد.
در مجموع ۱۱۸۸ بیمار دریافت‌کننده‌ی بازدارنده‌های کولین استراز، با ۲۱۸۹بیمار دریافت‌کننده‌ی داروهای دیگر مقایسه شدند. درطول ۱۲ماه، ۷۸درصد در‌مقابل ۶۶درصد از افراد دریافت‌کننده‌ی داروهای دیگر هنوز از بازدارنده‌ها استفاده می‌کردند. حدود ۲۹/۳ درصد از بیماران مصرف‌کننده‌ی بازدارنده در‌مقایسه با ۲۲/۸ درصد از افراد مصرف‌کننده‌ی داروهای دیگر، کاهش‌وزن را تجربه کردند. این نتایج نشان‌داد که بیماران مصرف‌کننده‌ی دارو در‌مقایسه با گروه‌های کنترل، بیشتر در‌معرض خطر کاهش چشمگیر وزن از لحاظ بالینی بودند. به‌طور ویژه یک بیمار از هر ۲۱بیمار درمان شده، حداقل ۵کیلوگرم کاهش‌وزن داشت.
بنا‌به نظر محققان، بررسی‌های بیشتری برای اعتباربخشی به این یافته‌ها و پرداختن به محدودیت‌های آن باید صورت‌گیرد؛ از‌جمله یافتن یک زیرگروه خاص که در آنها شروع بازدارنده‌های کولین‌استراز خطر کم‌شدن وزن را بیشتر افزایش می‌دهد، همانطور که این بررسی ممکن‌است برای یافتن این تفاوت‌ها تلاش‌کند.این نمونه همچنین شامل کهنه سربازان مذکر سالخورده(Older Male Veterans) نیز بود، بنابراین تعمیم دادن این یافته‌ها به زنان نیز مشخص نیست.
پزشکان باید خطرکاهش‌وزن را در‌حین سنجش خطرها و مزایای تجویز بازدارنده‌های کولین استراز در بیماران مبتلا به دمانس در‌نظر بگیرند. علاوه‌بر‌این، پزشکان درصورت تجویز این داروها باید بر کم‌شدن وزن بیماران کنترل داشته و درصورت کاهش وزن قابل‌توجه بیماران، تجویز بازدارنده‌های کولین استراز را متوقف نمایند.
ثبت نظر