تحریک آستروسیت‌های نوروتوکسیک توسط میکروگلیال‌های فعال شده:

منظور از آستروسیت‌، یاخته‌ای ستاره‌شکل است که تغذیه و حفاظت یاخته‌های عصبی را بر‌عهده دارد. با‌وجود‌اینکه آستروسیت‌های واکنشگر (Reactive astrocytes) به‌شدت توسط بیماری‌ها و صدمات سیستم عصبی‌مرکزی (CNS) تحریک‌می‌شوند، محققان نتوانسته‌اند نقش آنها را به‌درستی درک‌کنند. در‌اینجا نشان‌می‌دهیم که زیرنوعی(Subtype) از آستروسیت‌های واکنشگر که آنها را A1 می‌نامیم، توسط میکروگلیال‌های التهابی سیستم عصبی تحریک‌می‌شوند و میکروگلیای فعال‌شده می‌تواند l-1α, TNF and C1q ترشح کند که مجموع این سایتوکاین‌ها موجب تحریک آستروسیت‌A1 می‌شوند.این سایتوکین‌ها (دسته‌ای از مولکول‌های پروتئینی محلول در آب هستند که از سلول‌های گوناگون و بیشتر در پاسخ به یک تحریک ترشح‌می‌شوند و وظیفه انتقال پیام بین سلول‌ها را برعهده دارند) برای تحریک این نوع از آستروسیت‌ها‌(A1) لازم و کافی هستند. طی این بررسی نشان‌داده شده‌است که آستروسیت‌های‌A1 موجب از‌دست‌دادن قدرت بقا، اشتقاق و سیناپتوژنز (شکل‌گیری سیناپس‌ها در سیستم‌عصبی [‌Synaptogenesis‌]) در نورون‌ها می‌شوند و موجب فاگوسیتوز (یا بیگانه‌خواری، به بلعیده‌شدن میکروارگانیسم‌ها و یا سایر ذرات معلق خارجی سلولی می‌گویند[Phagocytosis]) و در‌نهایت مرگ نورون‌ها و الیگودندروسیت‌ها (یاخته‌های کم‌شاخه‌ای می‌شوند که تولید‌کننده میلین در دستگاه عصبی مرکزی هستند[Oligodendrocyte]) . می‌توان با جلوگیری‌از تشکیل آستروسیت‌های‌A1 از مرگ نورون‌های بلوک‌‌شده در داخل بدن جلوگیری‌کرد. درنهایت آستروسیت‌های‌A1 که به‌وفور در بیمارانی یافت می‌شوند که دچار بیماری‌های تحلیل‌برنده دستگاه‌عصبی مانند آلزایمر، کره‌هانتینگتون، پارکینسون، اسکلروزیس آمیوتروفیک جانبی (Amyotrophic Lateral Sclerosis) و MS می‌باشند، ازبین‌می‌روند. با کمک‌گرفتن از این دستاوردها می‌توان چگونگی مرگ نورون‌ها پس‌از عمل آکسوتومی (Axotomy) (عمل‌جراحی قطع‌ اکسون نورون‌ها) را توضیح‌داد، سهم آستروسیت‌A1 در مرگ نورون‌ها و الیگودنروسیت‌ها در بیماری‌های تحلیل‌برنده سیستم عصبی را درک‌کرد و امکان توسعه درمان‌های جدید برای این‌گونه بیماری‌ها را ارتقا داد.

Ref‌: Nature Journal , Jan 2017