پزشکی امروز
طبق بررسیهای جدید در یکدههاخیر، همدر سکتهمغزی و هم در زوالعقل درمیان پرخطرترین گروه (افراد با سنبالاتر از ۸۰سال) افت وجود داشته است.
برخی معتقدند که باتوجه به افزایش سن جمعیتی، در اوج یک زوالعقلی همهگیر هستیم. موضوعیکه این دادهها نشانمیدهند این است که بهوسیله مبارزه با خطرات سکتهمغزی (رژیمسالم، ورزش، زندگی بدونتنباکو و درمان فشارخون بالا) میتوانیم تعداد رخدادهای زوالعقل را کاهشدهیم. پیام اصلی ایناست که ما میتوانیم باپیشگیری از سکتهمغزی از زوالعقل نیز پیشگیریکنیم.
ما میتوانیم باتغییرات در سبکزندگی هم خطرات سکتهمغزی و همبعضی از زوالهایعقل را کاهشدهیم. این یکترکیب بسیار کارآمد است. برای شناخت ارتباط مشخص سکتهمغزی و زوالعقل هنوز بهتحقیقات بیشتری نیاز داریم اما این تحقیق نشانمیدهد کهیافتههای مشخصی وجود دارند که در آنها سکتهمغزی و زوال عقل با یکدیگر تداخلدارند.
سیستمهایی برای پیشگیری از سکتهمغزی داریم و فرضیه ما این است که هر بررسی که به دنبال پیشگیری از سکتهمغزی میباشد، باید پیشگیری از زوالعقل را نیز بررسینماید. بیشتر سکتهها بهدلیل محدودیت یا بستهشدن جریانخون بهسمت مغز هستند. زوالعقلی عروقی نیز با کاهش تامینخون به مغز ایجاد میشود.
شخصی که یکبار سکته کرده است، دو برابر بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به زوالعقل قرار دارد. شخصی که سکته برای او تشخیص دادهشده، ممکناست پیشاز آن نیز چندین سکته پنهان داشته که روی تواناییهای شناختی بیمار تأثیر گذارده باشند.
این بررسی نشانمیدهد که تشخیص سکتهمغزی جدید در میان پرخطرترین گروه یعنی افراد باسن بالای۸۰ سال در یک بازهزمانی یک دههای ۳۷/۹ درصد کاهشیافته است. همچنین درهمینمدت زمان، تعداد تشخیصهای زوالعقلی نیز در این گروهسنی ۱۵/۴درصد کاهش یافتهاست.
ثبت نظر