طبق پژوهشی جدید، ترکیب ناخوشایند اختلافات زناشویی و سابقه‌ی افسردگی می‌تواند با تغییر نحوه‌ی پردازش غذاهای پرچرب توسط بدن باعث افزایش خطر چاقی در بزرگسالان شود.
در‌این مطالعه، مردان و زنان با سابقه‌ی افسردگی که مشاجرات شدیدی با همسرانشان داشتند پس‌از مصرف یک وعده غذای پرچرب، مشکلات بالقوه‌ی متابولیکی متعددی نشان دادند. آنها پس‌از خوردن یک وعده غذای سنگین در‌مقایسه با شرکت‌کنندگان دیگر که فاقد این عوامل خطر بودند کالری کمتری سوزانده و سطح انسولین و تری‌گلیسیرید خونشان بالاتر بود.
کاهش سوزاندن کالری در ۷ساعت پس‌از مصرف یک وعده‌ی غذایی (به‌طور متوسط 118کالری کمتر، در افرادی که سابقه‌ی افسردگی داشته و دچار اختلافات زناشویی هستند)، به‌معنای افزایش وزن تا 5/5 کیلوگرم در‌سال است و این مشکلات متعدد به پتانسیل ابتلا به سندروم متابولیک اضافه می‌شوند حضور حداقل سه عامل از پنج عاملی که خطر ابتلا به بیماری قلبی و دیابت را افزایش می‌دهند.
به گفته‌ی ژان‌کیکلت گلاسر، مدیر موسسه‌ی تحقیقات پزشکی رفتاری دانشگاه ایالتی اوهایو و سرپرست مطالعه حاضر «این یافته‌ها نه‌تنها مشخص میکند چگونه عوامل استرس‌زای مزمن می‌تواند منجر به چاقی شود، بلکه اهمیت درمان اختلالات خلقی را نیز گوشزد میکند. مداخلات سلامت روان به وضوح می تواند برای سلامت جسم نیز مفید باشد.»
کیکلت گلاسر که استاد روانپزشکی و روانشناسی نیز هست، گفت: «نتایج ما احتمالاً خطرات بهداشتی را کمتر از آنچه که هست نشان می‌دهد، زیرا در مطالعه‌ی ما تنها آثار یک وعده‌ی‌غذایی مورد بررسی قرارگرفت. اکثر افراد هرچهار تا پنج ساعت و اغلب با همسرانشان غذا می‌خورند»، او در ادامه گفت: «وعده‌های غذایی فرصت خوبی برای ادامه‌یافتن اختلافات مداوم در ازدواج‌های مشکل‌دار هستند، بنابراین می‌تواند یک الگوی دیرپای آسیب متابولیک ناشی‌از خصومت و افسردگی به‌وجود آید.»
کیکلت‌گلاسر این یافته‌ها را همراه محقق همکارش مارتا بلوری، استاد تغذیه در ایالت اوهایو در روز دوشنبه 20 اکتبر (28 مهر) در جلسات افق‌های جدید در علوم 2014، کنفرانسی سالانه که امسال ایالت اوهایو میزبان آن بود، اعلام کردند.
آنها این پژوهش را به‌عنوان بخشی‌از سخنرانی خود «متابولیسم: پیوندی جدید میان استرس زناشویی، افسردگی و سلامت» مورد بحث قرار دادند.
این دو محقق 43 زوج سالم 24 تا 61 سال را که حداقل سه سال از ازدواجشان می‌گذشت انتخاب کردند. به‌عنوان بخشی‌از مطالعه، شرکت‌کنندگان پرسشنامه‌هایی که شامل ارزیابی از رضایت زناشویی، سابقه‌ی اختلالات خلقی در گذشته و نشانه‌های افسردگـی بـود، را کامل کردند.
طی دو ملاقات مطالعاتی که تمام روز به‌طول انجامید، همه‌ی شرکت‌کنندگان تخم‌مرغ، سوسیس بوقلمون، بیسکویت و آبگوشت که جمعاً 930 کالری و 60 گرم چربی داشت مصرف کردند. این وعده غذایی مشابه فست فودهای رایج و منطبق بر میزان کالری و چربی یک همبرگر دوبل بزرگ با پنیر رستوران برگر کینگ یا یک همبرگر بزرگ و سیب زمینی سرخ کرده متوسط رستوران مک دونالد طراحی شده بود.
دو ساعت بعد‌از زوج‌ها خواسته شد تا یک یا چند مشکل را که قبلاً توسط محققان پژوهش مناقشه برانگیز تشخیص داده شده بودند، مورد بحث قرار‌داده و حل کنند. پول، ارتباطات و خانواده همسر موضوعات رایج بودند.
محققان هنگام انجام این بحث‌ها که تصویربرداری می‌شد اتاق را ترک کردند و بعدا این تعاملات را به روان آزاری، مکالمات عذاب آور، خصومت و عقب‌نشینی تقسیم‌بندی کردند.
پس‌از مصرف این وعده‌های غذایی مصرف انرژی (کالری سوزانده شده ازطریق تبدیل غذا به انرژی) شرکت‌کنندگان، 20 دقیقه در هر‌ساعت به‌مدت ۷ ساعت مورد آزمایش قرارگرفتند. محققان این اطلاعات را با استفاده از تجهیزاتی که جریان اکسیژن و دی‌اکسید‌کربن دم و بازدم را اندازه‌گیری می‌کرد، به‌دست آوردند. نمونه‌گیری خون چندین‌بار پس‌از وعده‌های غذایی برای اندازه‌گیری قندخون، انسولین و تری‌گلیسیرید و مقایسه‌ی آنها با مقادیر پایه انجام گرفت.
شرکت‌کنندگانی که هر‌دو سابقه‌ی اختلال خلق و رابطه‌ی خصمانه‌تری داشتند 31 کالری کمتراز میانگین سوزاندند و در اولین اندازه‌گیری پس‌از مصرف غذا، انسولین خونشان به‌طور میانگین 12درصد بالاتر از شرکت‌کنندگانی بود که خصومت کمتری داشتند؛ این میزان تا دو ساعت پس از مصرف غذا به سطوح پایین‌‌تر شرکت‌کنندگان دیگر نرسید. انسولین به ذخیره‌سازی چربی کمک میکند.
افزایش میزان تری‌گلیسیرید شرکت‌کنندگان افسرده که خصومت زیادی داشتند پس از گذشت چهار ساعت از مصرف غذا بالاتر از دیگران بود. سطوح بالای تری‌گلیسیرید عامل خطری برای بیماری های قلبی عروقی به حساب می‌آید.
به‌گفته‌ی دکتر بلوری «انسولین مصرف غذا و تجمع بافت چربی در شکم را تحریک کرده و این موضوع به‌همراه میزان کمتر سوزاندن کالری احتمال ابتلا به چاقی را افزایش می‌دهد»، او در ادامه گفت: «اما مسأله این‌جا تمام نمی‌شود: تری‌گلیسیرید بالا منجر به بیماری قلبی می‌شود. تری‌گلیسیرید و انسولین بالا نشان‌دهنده‌ی اختلال در سوخت‌و‌ساز قند و چربی است. این‌ها نشانه‌های اصلی افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی‌و دیابت هستند».
Ohio State University 2014 October 25
ثبت نظر