باید یادآور شویم که هرچه در طبیعت بوده و می‌باشد و آن‌را مصرف‌کرده و یا می‌کنیم، بی‌خطر نیست و خوراکی‌هایی که تاکنون شناخته ایم همگی بی‌خطر نیستند. در ذیل ۱۰مورد از آنها را یادآوری می‌کنیم (البته اگر به‌موقع به پزشک مراجعه و به‌موقع درمان شوند، قابل‌درمان می‌باشند).
جوزهندی:
در مقدار بسیار اندک، به‌عنوان یک طعم‌دهنده و ادویه‌ی غذاها و شیرینی‌ها بسیار لذت‌بخش است و آنها را طعم می‌دهد ولی مقدار بیش‌از ۴گرم این ادویه می‌تواند شخص را دچار حالت تهوع، توهم و در موارد استفاده‌ی بیشتربی‌هوش نماید و مصرف بیش‌از‌حد در کودکان، آنها را دچار مسمومیت شدید و گاه مرگ‌آور نماید.
موادغذایی داخل قوطی (کنسروها):
می‌توانند مرگ‌آور باشند؛ ذخیره‌سازی نادرست یا آلودگی در ورقه‌های فلزی قوطی‌های کنسرو می‌توانند مواد سمی تولید‌کرده و به‌سرعت در موادغذایی داخل آن حل شوند.
پس قوطی‌های کنسرو و شیشه‌های حاوی مواد کنسرو شده، باید همواره در جای خنک و به دور از نور نگهداری شوند تا دچار خطر نگردیم.
مصرف گوشت‌خام:
هرچند مرگبار نیست اما می‌تواند شخص را دچار انواع کرم‌های نواری در دستگاه گوارش نماید و یا عفونت‌های روده‌ای را به‌دنبال داشته باشد و کاهش‌وزن ناگهانی، از عوارض این عفونت‌ها است.
گوشت کبابی:
هرچند مورد علاقه بوده و مفرّح نیز به‌شمار می‌آید و خوردن آن برای همه بسیار لذت‌بخش است اما همین کباب هم می‌تواند پیامدهای سرطانی را به‌دنبال داشته باشد. حرارت بالا موجب تولید هیدروکربن‌های پلی‌آروماتیک شده و به‌ویژه اگر چربی گوشت به درون آتش ذغال چکه کند. هرچه گوشت‌کبابی سیاه‌تر باشد، شمار مواد مضر که به‌درون گوشت نفوذ می‌نمایند نیز بیشتر خواهد بود.
سیب‌زمینی:
سولاتین از ترکیبات گیلکوآلکالوئیدها است که در سیب‌زمینی با ظاهر‌شدن رنگ سبز و به‌ویژه در قشر زیر‌پوست آن مشخص می‌شود. مقدار زیاد این ماده خطرناک بوده و ایجاد مسمومیت می‌کند که با نشانه‌هایی نظیر: سوزش‌گلو، حالت‌تهوع، تعریق شدید و تنگی‌نفس همراه می‌باشد و باید سیب‌زمینی را در‌جای خنک و تاریک نگاه‌داشت و به‌هنگام مصرف دقت نمود تا آنهایی که رنگ زیر‌پوست آن سبز‌رنگ است، مصرف نگردد.
بادکنک ماهی:
که بعضی خوردن آن را دوست دارند. بیشتر ماهی‌ها حاوی سم تترودوتوکسین هستند که این ماده، ۱۲۰۰ برابر کشنده‌تر از سم‌های دیگر می‌باشد. پس باید دقت‌کرد که مواد داخل لوله‌ی گوارش هیچ ماهی مصرف‌نگردد و باید از ماهی‌هایی استفاده‌کرد که دارای جیوه نباشند؛ مانند تُن و قزل‌آلا، چون این ماهی‌ها دارای جیوه نیستند.
گوجه‌فرنگی:
محل اتصال ساقه به گوجه‌فرنگی و یا قسمت‌های سبز‌رنگ گوجه‌فرنگی می‌تواند حاوی سولاتین باشد. قابل‌ذکر است که ۵۰ گرم سولاتین حل‌شده در خون انسان، شخص را دچار تهوع و استفراغ می‌نماید و موجب سردرد شدید نیز می‌شود. پس باید در مصرف آن نیز دقت‌کرد و همچنین از خوردن گوجه‌فرنگی سبز نیز خودداری نمود.
مغز بادام تلخ:
به‌مقدار کم حاوی سیانور دوپتاس و اسید‌سیانیدریک است و چنانچه فردی آن‌را بیش‌از اندازه مصرف نماید، دچار مسمومیت شدید می‌شود. باید دانست که مصرف بیش‌از ۵۰ عدد، شخص را دچار مسمومیت حاد می‌نماید.
مانیوک یا کاساوا:
گیاه بومی مناطق آمریکای‌جنوبی است که برای تهیه‌ی دسر از آن استفاده می‌شود. ریشه و برگ‌ها و پوست این گیاه نباید خام مصرف شود و اگر به‌هنگام تهیه مراقب نباشید، شخص را دچار مسمومیت‌کرده و پیامدهای مرگبار به‌دنبال دارد.
لوبیا سبز:
از‌جمله موادغذایی است که روزمره در غذاها مصرف می‌گردد. اگر تا ۶عدد آن به‌صورت نپخته توسط کودکان مصرف شود، آنها را دچار مسمومیت نموده و خطر بالایی دارد، چون دارای ماده‌ای به‌نام لکتین (PHA) است که خونروی گوارشی ایجاد می‌نماید. لکتین‌ها پروتئین‌هایی هستند که نقش آنها تسهیل اتصال سلول به سلول است. PHA به‌مقدار زیاد، خردسالان و کودکان را دچار مسمومیت می‌نماید. اما با حرارت‌دادن، این ماده از‌بین‌می‌رود.
ثبت نظر