ماهیچههای اسکلتی افرادیکه از چاقی رنجمیبرند، حاوی نوعی آنزیم خاص بانام SCD1 میباشد که قادر به شکستن چربیهای اشباعشده است؛ به گونهای که چربیهای اشباعشده را به چربیهای غیراشباع با یک پیوند دوگانه (Monounsaturated Fats) که متابولیسم سادهتری دارند تبدیل میکند.
رژیمغذایی سرشار از این نوع چربی، سوختوساز بدن را افزایشداده و به کاهشوزن افراد کمک میکند.
کبد، این آنزیم را براساس میزان چربی موادغذایی مصرفشده تولیدکرده و بافت چربی آدیپوز (Fatty Adipose Tissue)، این آنزیم را بهصورت مداوم جهت تنظیم خود تولیدمیکند. این آنزیم همچنین در عضلهای که بهشدت ورزشکرده یا عضلات اسکلتی افراد چاق نیز تولید میشود.این یافتهها میتواند سبب ایجاد مکملها و یک رژیمغذایی گردد که متابولیسم را افزایشداده و درعینحال خستگی عضلانی را نیز کاهشمیدهد.
فرایند آزمایش:
محققان جهت تعیین عملکرد دقیقSCD1، تصمیم به تغییر ژنتیکی موشهای آزمایشگاهی گرفتند، بهگونهای که عضلات آنها بهطور پیوسته آنزیم را تولیدکند و ماهیچهی اسکلتی موشهای اصلاحشدهی ژنتیکی را با موشهای وحشی مقایسه کردند. به موشهای اصلاحشدهی ژنتیکی درمقایسه با موشهای وحشی، سطح بالایی از چربیهای غیراشباع با چند پیوند دوگانه دادند،بهویژه اسیدلینولئیک که تنها میتواند ازطریق رژیمغذایی وارد بدن شود. این بدان معنی است که موشهای اصلاحشده، موادغذایی بیشتری مصرفمیکنند.
موشهای اصلاحشده وزن کمتر و توانایی ورزشی بیشتری درمقایسه با موشهای وحشی دارند. آنها مصرف انرژی خود را افزایشداده و ظرفیت ورزش آنها به میزان زیادی بالا میرود. برای مثال: موش نرمال روی چرخ ورزش پساز ۷تا۱۰دقیقه خسته میشود، درحالیکه گونهی اصلاحشدهی ژنتیکی پساز حدود ۷۰دقیقه دویدن خسته نمیشود و برای مدت طولانیتری میدود.
آنزیمها دو رشته DNA عضلات را ازهم جدا میکنند:
محققان با نگاه عمیقتر به تغییرات ایجادشده در عضلات اسکلتی، دریافتند که افزایشSCD1 در کنار افزایش مصرف موادغذایی باعث تولید اسیدلینولئیک در بافتهای عضلانی میشود. این اسیدچرب بخشیازDNA سلولهای عضلانی را هدف گرفته که به نوبهی خود سلولها را تشویق به ایجاد میتوکندری بیشتری کرده و همچنین پروتئینی را فعالمیکند که سلولها را تحریک میکند تا انرژی بیشازحد موادغذایی اضافی را بهصورت گرما بسوزانند. محققان این اتفاق را «جداشدن» مینامند.
پتانسیل مکملهای غذایی جدید:
محققان معتقدند که این یافتهها میتوانند به تکمیل رژیمغذایی انسانی بهمنظور دستیابی به نتیجهی مشابه منجر شود و باتوجه به این موضوع که نمیتوان ژنوم انسانی را تغییرداد، اما این نتایج بینشی به ما میدهد که میتوان همان بخشاز DNA را در عضلات اسکلتی انسان فعالکرد تا انرژی اضافی را بهجای ذخیرهکردن، بهصورت گرما بسوزاند و شاید این مکملی باشد که تشکیلات متابولیسم سلولها را بهکار انداخته، انرژی را سوزانده و میتوکندریها را افزایشدهد که میتواند درآینده بسیار مورد استفاده قرارگیرد.
ثبت نظر