با درک بیولوژی مولکولی چگونگی استفاده از موادمغذی توسط یاختههای چربی، میتوان دریافت که چرا افراد چاق و دیابتی در سوختوساز یاختههای چربی مشکل دارند. این دادهها به ایجاد درمانهای نوین برای این شرایط نیز کمک میکنند.
یاختههای چربی طی تکامل از انواع متفاوتی از موادمغذی جهت تولید چربی و انرژی استفاده میکنند.
محققان سوختوساز یاختههای چربی را از مرحلهی پیشاز تمایز کامل تا بلوغ کامل آنها مورد بررسی قراردادند و دریافتند که در مراحل اولیهی تکامل که یاختههای چربی یا آدیپوسیتها هنوز نابالغ هستند (مرحلهی پیشاز آدیپوسیت)، ترجیحاً از گلوکز برای رشد و تولید انرژی استفاده میکنند.
زمانیکه یاختههای چربی بالغ میشوند نهتنها گلوکز (قندساده) بلکه مجموعهی پیچیدهتری از مولکولها بهنام اسیدهایآمینه با زنجیرهی شاخهدار (Branched-chain aminoacid) را متابولیزه میکنند. این اسیدهایآمینه برای رشد و سلامت انسانها ضروری هستند و یاختههای چربی بالغ، اسیدهای چرب را نهتنها از قند بلکه تاحدی از اسیدهایآمینهی ضروری، ایجاد میکنند.
چاقی و دیابت در سطح مولکولی:
اهمیت موضوع فوق از این بابت است که افراد مبتلا به چاقی و دیابت بهطورمعمول مقادیر بالاتری از اسیدهای آمینه با زنجیرهی شاخهدار در جریانخون خود دارند که میتواند در نتیجهی اختلال در ساختار یاختههای چربی ایجاد شود.
محققان از یاختههای کشتشده برای مشاهدات خود استفادهکرده و از موادمغذی غنیشده با کربن ایزوتوپ۱۳ برای رشد یاختهها استفاده نمودند. این روش فنآوری آزمایشگاهی برای ردیابی مولکولها همزمان با رشد یاختهها است و در این روش از روندهای مختلف در سطح یاخته در بررسی انسانی و حیوانی استفاده میشود.
با استفاده از این روش ردیابی، مشخص گردید که یاختهها کدام موادمغذی را متابولیزهکرده و در هرمرحله از تمایز چهچیز تولیدکردند (از پیش آدیپوسیتهای نابالغ تا آدیپوسیتهای کاملاً بالغ).
ثبت نظر